Oorspronkelijke titel: Im Westen nichts Neues
De oorspronkelijke vertaling is van Annie Salomons
208 pagina's | Bijleveld Erven J. | oktober 2010

Naar aanleiding van deze aanbeveling, kozen de grrls Van het Westelijk front geen nieuws als maandboek en lazen het in november, de maand waarin op Remembrance Day de gevallelen uit de Eerst Wereldoorlog herdacht worden.

"Dit boek wil noch een aanklacht noch een bekentenis zijn. Het wil alleen een poging wagen verslag uit te brengen over een generatie die door de oorlog vernield werd, ook als ze aan de granaten wist te ontkomen."
– E.M. Remarque –

Gelezen november 1999

In Juni kwam er een enthousiaste aanbeveling binnen:

Ik ben helemaal verwikkeld in "White Teeth" van Zadie Smith en ben zo benieuwd of nog iemand het aan het lezen is? Ik ben er erg van onder de indruk, vooral van het feit dat iemand van 24 (ja 24!) zo'n boek kan schrijven met zoveel inhoud, met zo'n mooie toon en humor, met zulke rake typeringen, met zulke verrassende opmerkingen over alles wat maar ter sprake komt. Het is zo'n multicultureel boek dat dat woord eigenlijk niet meer te gebruiken is, het is gewoon Engeland nu.  Wat een vaart! Salman Rushdie heeft gezegd "dit boek heeft 'bite' " en ook al had ik nog nooit van die uitdrukking gehoord weet ik wel zeker dat dat een prima typering is. Ik ben alleen bang dat in de nederlandse vertaling veel van het taalgebruik verloren gaat, dus als je het in het engels kunt lezen ....

---------

een andere grrl vertelde:

Op de markt een pocketuitgave van Rebecca uit 1943 gevonden. Achterin staat:You may wish to own Rebecca in a more permanent edition(...)substantially bound for $1.00 Deze bijna zestig jaar oude pocket lijkt eveneens 'permanent' ... Op de achterflap staat: Send this book to a boy in the armed forces anywhere for only 3c Zouden de boys ook zo zijn gegrepen door de eerste zin: 'Last night I dreamt I went to Manderley again'?