Gelezen september 1998
1998 2e helft
Gelezen oktober 1998
Laten wij aanbidden van Anne-Marie MacDonald heeft in 1998 op de leeslijst gestaan. De enthousiaste stroom mails uit 1998 is nooit samengevat. Nu in 2001 weer een aantal grrls in het toetsenbord dook om over de debuutroman van de Canadese te schrijven, wordt het tijd voor een samenvatting. Deze samenvatting doet geen recht aan de gehele discussie. Er is zeer extensief gemaild, met een veelheid aan citaten. Omwille van de leesbaarheid (lengte) zijn alle citaten uit het boek onvermeld gebleven.
>Deze grrls spraken zoals velen over dit boek:
“Dichtgeslagen met een zucht van spijt. Het heeft me deze week flink wat nachtrust gekost.”
Gelezen september 1998
Nederlandse titel: Laten wij bidden voor O.M.
Gelezen juli 1998
Gelezen december 1998
Gelezen in oktober 1998
Gelezen in augustus 1998
Ik heb het Swann symposium en De stenen dagboeken van Shields gelezen. Wat me met name aan haar boeken opvalt is dat ze heel veel lijntjes in het verhaal uitzet zonder dat het storend is. Ze begint in een verhaal dat heel soepel overgaat in een ander verhaal, (of een ander personage) bijna ongemerkt, het valt pas op als je soms hoofdstukken later weer mee terug genomen wordt naar wat er eerder gebeurde en op dat moment vroeg ik me dan ook pas af, oh, ja hoe gaat dat verder. Het waren voor mij heerlijke leesboeken, voor als je moe bent iets moois wilt maar niet al te zwaar. Wat mij betreft winterse aanraders voor bij de kachel. <<<
Accordeonmisdaden van E. Annie Proulx was het boek voor november 1998. Circa 500 pagina's kleine lettertjes, 'een nieuwe toproman' volgens de achterflap. We wreven met voorpret in onze handen en trokken ons terug op de bank. De eerste berichten over deze nieuwe Proulx bereikten ons overigens al in juli:
"Ik houd ervan als in vrij korte stukken steeds hele levens worden geschetst zonder het oppervlakkig te laten worden. Ik vond vooral die gekke zinnetjes tussendoor heel apart, dan kwam er een naam, en dan stond er even als terloops achter, dat dit de grootvader was van een beroemde advocaat uit New York, die helaas jammerlijk was omgekomen bij het kaaimanvissen, of zoiets. Omdat ze heel veel krantenknipsels gebruikt heeft bij het schrijven, denk ik dat dit dus allemaal waar gebeurd is. Dat geeft voor mij zo'n boek een extra cachet.