Gelezen maart 1998
1998 1e helft
Gelezen april 1998
Gelezen mei 1998
De eerste reactie luidde:
* Pffff..... ik heb het uit. Ik vond het een zware bevalling! Ik heb altijd moeite met boeken met veel personages en dat was bij dit boek ook het geval. Bovendien is het niet echt een meeslepend boek, dus elke keer als ik het boek weer oppakte, moest ik er voor mijn gevoel weer opnieuw inkomen. En weer terugbladeren 'wie is dat ook alweer'.
De personages worden vrij stereotiep neergezet als 'people of the nineties': Daphne heeft een eetziekte, Nadine is een bijstandsmoeder met pijn in haar schouders en nek en oma kijkt porno.
En dan die flauwe rijmgrapjes: "Zondag heel gedwee, even langs voor een kopje thee, zeg haal je neus eens uit die Privé, eh ja, okee. Nou, hoe is het ermee, och jeminee. Ach en wee" Moet dat nou??? Net alsof de schrijfster dat ooit bedacht heeft en dat nu even in deze roman propt.
Dit keer is het de schrijfster zelf, ook boekgrrl, die de samenvatting heeft gemaakt en wel naar aanleiding van een wedstrijd die spontaan ontstond op de lijst. De vraag was: "Wat is het favoriete verhaal van Karin in de bundel; Stokken en Stenen". We laten Karin dus zelf aan het woord.
Dag dames
(De 14e is aangebroken en hiermee verklaar ik de wedstrijd voor beëindigd.)
Met heel veel plezier heb ik jullie reacties op 'Stokken en stenen' gelezen; en nu is het tijd voor de mijne. Laat ik ze in volgorde waarin de verhalen staan, doornemen. Dan geef ik eerst jullie commentaar en vertel ik daarna wat de achtergrond van elk van die verhalen was. Op 't laatst staat de uitslag van de prijsvraag (opmerkelijk trouwens hoe gevarieerd er gestemd is!) Al antwoordend merkte ik dat ik het heel leuk vond om op al die opmerkingen te reageren. Dank daarvoor. 't Werd nogal een lang mailtje, maar ik hoop dat jullie dat niet erg vinden.
Er werden heel interessante dingen aangehaald die ik graag allemaal meeneem in de samenvatting. En uiteindelijk werd er nog een prachtige samenvatting van het boek gegeven, wat me heel leuk lijkt om op de site te zetten.
In november 1997 werd ons al duidelijk gemaakt dat "In Babylon" echt een boek voor de winteravond was:
>Zelf las ik In Babylon in de zomer maar het mooist lijkt het me om even te wachten totdat het gaat sneeuwen en dan begin je erin zittend naast de open haard en een leeg weekend voor je.
<<<
En als om de spanning langzaam alvast op te bouwen, kregen we in januari alvast wat achtergronden van de roman te horen, van onze moderator:
