1997 2e helft

Het Lelietheater kostte heel veel moeite:

>>
>Het Lelietheater heb ik uit. Zucht. Laat het even zakken. Dan zal ik eens een aftrap doen. Heb stug doorgelezen.

>Dit klinkt niet bemoedigend. Ik zit als een berg tegen dit boek op te kijken. Ik heb er van alles over gelezen en het heeft me niet enthousiast gemaakt, zodat ik er nu als een prooi om heen loop te draaien. "Zal ik nu", nee, toch nog maar even "De vier maaltijden", of "Oh jee, die ligt er ook nog". Het lijkt wel of ik het niet in mijn handen kan opnemen.

<<<

Frustraties alom:

>>>
>Waarom precies weet ik niet. Ik vind het op zich prettig geschreven, maar ik denk dat ik niet tegen de spanning kan die opgebouwd wordt, en tegen het sfeertje op de school. Iedereen is zo onaardig tegen elkaar! En of dat nou een gevolg van het regime is of niet, ik raak er lichtelijk gefrustreerd van. Hebben jullie dat ook zo ervaren?


De e-mails over "Uit het Paradijs" begonnen met een eigen Paradijs.

>>>

>Ik heb het in een ruk uitgelezen, ergens op Malta met uitzicht op de Middellandse zee, terwijl mijn echtgenoot uitgebreid wilde wandelen. Ik vond het een uitstekend idee van hem en op een bankje in de schaduw heb ik mij die dag kostelijk vermaakt. Voor de lunch haalde ik snel lekkere verse vissalade, prima Maltees brood, af en toe een kopje koffie en verder alleen maar dat boek. Zien jullie me zitten? Helemaal onbereikbaar in mijn eigen paradijs.

<<<

Wel ontstaan er dan onzekerheden met betrekking tot het eigen ouderschap:

>>>


De "introverte sneeuw-girl Smilla" doet stof en sneeuw opwaaien. Dat Smilla leven wordt ingeblazen door een man lijkt geen probleem, in tegenstelling tot Nelleke Noordervliet's David, waarover we het de vorige maand hadden.

>>>

> 'Spannend' en apart; mooie sfeertekeningen ook, vooral in het begin als ze mijmert op dat dak over die voetstappen in de sneeuw. Ook als ze terug gaat naar haar afkomst, jeugdherinneringen. De ontknoping vond ik wat tegenvallen. Ook de episode op de boot vond ik vrij warrig en wat onwaarschijnlijk. En die monteur heeft haar toch eigenlijk min of meer verraden of niet? Dat vond ik jammer, maar dat zal het romantische in mij wel zijn...

> Overigens heb ik het hele boek geloofd dat Peter Hoeg een vrouw was, ondanks de foto. Eindelijk een vrouw die denkt zoals ik, dus moet het wel een vrouw zijn dacht ik. Zou er iets mis met me zijn?


In november 1997 stonden twee boeken op het programma, beide van Carl Friedman, n.l. "de tralievader" en "twee koffers vol". Al in augustus werd gevraagd:

>>>
> Hebben jullie gezien dat het boek "Twee koffers vol" van Carl Friedman verfilmd gaat worden met als regisseur Jeroen Krabbe en en Isabella Rossellini?Stond in het Cultureel Supplement van de
NRC d.d. 27.6.97. Ik heb dat destijds gemist, maar met het kranten knippen en ruimen kwam ik het weer tegen. De film gaat "Left Luggage" heten en gaat voorjaar 1998 in première. Het boek "Tralievader" schijnt voor de televisie verfilmd te zijn. Heeft iemand dit gezien? Zijn dit soort films nou in bibliotheken/videotheken beschikbaar?
<<<

Behulpzaam als boekgrrls zijn werd er natuurlijk gelijk van alles aangeboden:


De aftrap:

>>>

Tsja, meestal kijk ik de kat even uit de boom. Ben benieuwd wat anderen van boeken vinden. Helaas is er nog niemand geweest met een melding over dit boek, vandaar dat ik maar even een aftrap zal geven. Ik vond het tegenvallen. Echt waar, ik kan d'r niks aan doen. Ik vind het moeilijk om erover te schrijven zonder essentiële dingen te verraden, maar ik zal m'n best doen.

Het boek bestaat uit drie gedeelten. Het eerste gedeelte las ik met spanning. Het gaat over de expositie van Johan en het etentje dat daarvoor georganiseerd wordt. Ik was telkens benieuwd hoe dat verder zou gaan, maar ineens komt er een heel ander stuk boek. Waar dat over gaat, vertel ik niet, maar dat was voor mij het mooiste gedeelte van het boek. Ook dit lees je door, omdat je wilt weten waar het toe leidt, ook al kan je raden wat er gaat gebeuren.


Subscribe to 1997 2e helft