Ik heb niks met huisdieren. Als boerenkleindochter heb ik geleerd dat dieren op het erf leven en mensen binnen. Zeker ook door de antipathie van mijn moeder voor het niet-pratende wezen behoor ik inmiddels ook tot het gilde der 'huisdieronverschilligen'. Ik snap het echt niet. Wat is er nou lollig aan zo'n hond? Doe geen moeite om te reageren, mijn muur van onbegrip is te hoog :-) "Hij doet niks, hoor!" Waar heb je zo'n beest dan voor? Nog onbenulliger vind ik katten. "Zo lekker zelfstandig". Tsja, dat zijn mijn buren ook, maar die laat ik niet in mijn huis hun behoefte doen. 

Dat ik hiermee op zielen trap, ik weet het. Misschien evenzozeer als ikzelf toen ik aan een collega desgevraagd meldde dat het niet goed met mijn moeder ging, nee, in de vakantie was zelfs gebleken dat ze niet meer beter zou worden. Zij moest mij toen vertellen dat zij ook een rotvakantie had gehad, haar kat was erg ziek geweest.

Ik heb dit weekend het boek 'De jongen in de gestreepte pyjama' gelezen, geschreven door John Boyne. Ik had nog nooit van deze auteur gehoord. Is waarschijnlijk zijn debuut. Ik vond het een beklemmend, aangrijpend boek. Minpuntje: Het boek wordt geschreven vanuit het perspectief van de 9-jarige Bruno. Zijn taalgebruik en gedachtengang is soms wat wijs voor zijn leeftijd. Maar als je je daar overheen kunt zetten, is het beslist een aanrader.

Ik zag op de achterflap dat het boek is genomineerd voor de Ottakar's Children's Book Prize. Lijkt me een prijs voor een jeugdboek, maar dat is het volgens mij niet. Aan de boekcode te zien is het literaire fictie en de uitgever (Arena) geeft ook geen jeugdboeken uit. Wellicht is het in de oorspronkelijke taal (Engels) als jeugdboek uitgekomen, maar hier door de uitgever anders geclassificeerd.

Een prachtig kinderboek ontdekt: De prinses met de lange haren van Annemarie van Haeringen. Lief verhaal, met woordgrapjes, herkenbaar (een prinses wil ook wel eens alleen zijn - tekening van haar met haar blote bips op de w.c.), fantasierijke tekeningen van dat lange haar dat in vele cirkels rond haar ligt over waaronder je kan slapen tijdens koude nachten in de bergen. Voor een meisje van 2,5 (en 36) heel leuk!

'k heb het al vele malen aan mijn twee-jarige dochtertje voorgelezen. Ik vind de mooiste zin: "dat is genoeg rijkdom voor een land, besluit ze". Hiermee doelt de prinses op de sterke man die haar koffers (met haar haren erin) draagt en van wie ze houdt. Dit als reactie op haar vader die haar haar wil exploiteren en haar met een hebberige vadsige keizer wil laten trouwen!

Met ingang van november 2004 lezen een aantal boekgrrls regelmatig een kinderboek. Allereerste in de rij is het bekroonde Brief voor de Koning van Tonke Dragt.

Het verhaal speelt zich af in de riddertijd. De zestienjarige schildknaap Tiuri onderbreekt tegen alle regels in de nachtwake voorafgaand aan zijn ridderslag. Hij gaat in op het verzoek van een vreemdeling, om een geheime brief te bezorgen aan een onbekende ridder. Het verzoek blijkt een heel gevaarlijke opdracht wanneer de ridder in kwestie vermoord wordt. Tiuri zal nu in zijn plaats de boodschap moeten bezorgen bij de koning van het naburige rijk. Onderweg wordt Tiuri achtervolgd, bedreigd en gevangen genomen. Toch weet hij zijn opdracht tot een goed einde te brengen met de hulp van onverwachte bondgenoten. Tijdens zijn reis leert Tiuri veel over zichzelf, en over ware ridderlijkheid.