Na de dood van Boudewijn Büch zijn inmiddels twee biografieën uitgekomen. Bovenstaande uitgave beleeft inmiddels een tweede druk. Het geeft aan hoe mensen geboeid zijn door het mysterie dat om Boudewijn Büch’s leven hing.
Er is een (geweldige) Franse film met Marie Trintignant, getiteld 'Comme elle respire'. De film gaat over een meisje dat aan mythomanie lijdt en haar hele leven aan elkaar liegt. Ik was destijds zeer verbaasd dat dit bestond.
Boudewijn Büch deed in feite hetzelfde. In het boek wordt hier de term fabuleren voor gebruikt. Al lezend wat hij zoal beweerde krijg ik sterk de indruk dat hij er zelf in is gaan geloven wat hem allemaal overkwam. Het intense verdriet om de dood van zijn zoontje, de boeken die hij er over schreef en de manier waarop hij zijn leven inrichtte als rouwende vader, maakten diepe indruk. Hoe kon iemand zo iets verzinnen? Toch gebeurde het.