Wat een titel al niet kan doen. De volgende mail kwam binnen naar aanleiding van bovenstaand boek:
't Trekt me totaal niet, simpelweg vanwege dat 'speedboot'. Kortzichtig, ik weet het. Maar er is zoveel meer te lezen.
Nogal ja, want je mist naar mijn idee echt wat. Het boek is het tegendeel van kortzichtigheid, of "speedbootachtige hipheid" ofzoiets.
Voor mij was Joe Speedboot het beste boek dat ik deze zomer heb gelezen en dat waren er toch best een hoop. Zelfs "de schaduw van de wind" en "extreem luid & ongelooflijk dichtbij" haalden het voor mij niet bij Joe Speedboot. Ik vind het ontzettend goed geschreven.
Er stond vandaag (dinsdag) overigens een interview met schrijver Tommy Wieringa over oa Joe Speedboot in de Metro. Marloes (waar thuis nu telkens bij de uitspraak "Yo" automatisch "Speedboot" als antwoord wordt gegeven :)
Tuurlijk heb je gelijk. Maar heb jij dat nooit? Dat een titel zo klinkt of een kaft er zo uitziet of een schrijversnaam zo gespeld wordt dat je gewoon geen zin hebt in een boek? Totdat je een stralende recensie leest of door een boekgrrl op je kortzichtigheid wordt gewezen, wellicht?
Bij mij viel het kwartje toen ik Wieringa een stukje uit dit boek hoorde voorlezen op de radio. Ik was meteen verkocht. Terwijl ik het op basis van de titel alleen nooit zou hebben gekocht. Maar laat die je in dit geval vooral niet afschrikken ;-)
Ook ik heb vanwege de titel Joe Speedboot maanden laten liggen maar ik las her en der steeds meer aanbevelingen en juichende recensies en ben -gelukkig- overstag gegaan. Een ander boek dat ik vanwege de titel heb laten liggen is 'Ongelooflijk luid & extreem dichtbij' , bij zo'n aanstellerige titel hoort vast een aanstellerig boek;-). En lezing van het eerste hoofdstuk (op een of andere website) heeft me niet op andere gedachten gebracht. Niet zozeer aanstellerig maar tamelijk geforceerd, zo kwam het op me over: iemand die heel graag een heel bijzonder boek wou schrijven.