Oorspronkelijke titel: An equal Music
'The finest novel about music ever written in English' & 'A masterpiece... as clear, lovely and civilised as a Schubert quartet'. Echt eentje voor de muziekgrrls dus!
Een roman over liefde (voor muziek). Ondanks het feit dat het best vaak over ingewikkelde technische muziek dingen gaat (samenwerking van muzikanten) leest het als een supersnelle trein. Ik heb er ontzettend van genoten, maar waar het over ging...? Tja... eigenlijk als ik heel eerlijk ben is het niets meer dan een ordinaire liefdesverhaal met wat andere beslommeringen over de levens van de andere mensen in een strijkkwartet.
En toch, die man kan zo goed schrijven dat hij trekt je in de levens van zijn karakters. Je voelt de spanningen als ze voor het eerst moeten optreden met een nieuwe stuk. Als iemand naar een veiling gaat om een poging te doen een dure viool waar hij verliefd op is geworden in zijn bezit te krijgen, dan had ik zowat zelf buikpijn van de zenuwen.
Oja, er is ook iets anders dat heel belangrijk is in het boek maar dat kan ik niet vertellen zonder een beetje de clue te verklappen...
Kent er iemand anders deze schrijver trouwens? Ik denk dat ik misschien 'A Suitable Boy' van hem wil lezen en ben benieuwd of iemand het al kent en wat erover kan vertellen.
Ik heb A suitable boy een paar jaar geleden gelezen, en was er erg van onder de indruk. Maar ik ben dan ook zeer geïnteresseerd in India, en heb ik het boek gelezen toen ik daar was. Daardoor kón het ws. niet anders dan aanspreken.
Aan de dikte zie je al dat Seth veel woorden gebruikt om uitgebreid te beschrijven wat hij bedoelt, maar juist omdat het boek over zo'n andere cultuur gaat vond ik het wel verhelderend dat sommige zaken zo uitgesponnen werden. Wat ik me er ook nog van herinner is dat de plot heel anders verloopt/eindigt dan ik had verwacht/gehoopt/gewild. Maar ik had het idee dat dat alleen betekende dat de ontwikkeling in het boek niet erg aansloot bij mijn westerse smaak, en dat maakte het boek voor mij nog authentieker 'aziatisch'. Voor wat het waard is.
Uit enthousiasme over A suitable boy heb ik ook An equal music gekocht & gelezen. Wat een afknapper! Gewoon over westerlingen, yuppies als ik me goed herinner, niks niets bijzonders, vond ik. Nou ja, vooral omdat ik er iets heel anders van had verwacht.
Conclusie: misschien zijn de boeken wel allebei te lezen en postief te waarderen, maar niet als je 'meer van hetzelfde' verwacht?
Van An Equal Music heb ik net zo genoten als jij. Inderdaad door zijn schrijfstijl, maar ook door het bijzondere thema van het lief en leed in een strijkkwartet. Alle muziek die genoemd wordt heb ik verzameld! Alleen ben ik het niet met je eens dat het een ordinair liefdesverhaal zou zijn; ik vond het een bijzondere relatie tussen de hoofdpersoon en de pianiste en heb alleen niet goed begrepen, op het eind, waarom zij uiteindelijk toch abrupt de relatie verbrak en niets meer van hem wilde weten. (Hemzelf vond ik soms nogal drammerig, herinner ik me.) Om die reden wil het boek altijd nog eens in het Nederlands lezen; ik las het Engels en heb waarschijnlijk wat gemist. "A suitable boy" vond ik niet om door te komen!
> Uit enthousiasme over A suitable boy heb ik ook An equal music gekocht & gelezen. Wat een afknapper! Gewoon over westerlingen, yuppies als ik me goed herinner, niks niets bijzonders, vond ik. Nou ja, vooral omdat ik er iets heel anders van had verwacht.
verwachtingen zijn toch een klein beetje van invloed altijd... Ik vond het wel een bijzonder goed geschreven boek, poetische taal, veel muzikale rythms doorheen geweven op een of ander manier - die natuurlijk perfect aansluiten bij het onderwerp. Ojee... en nu voel ik dat ik dat moet 'bewijzen' (te veel essays geschreven die terugkwamen met opmerkingen van docenten zoals: 'Illustrate with reference to the text' hebben zeker toch een longterm effect op me gehad ;-) ... em... gelukkig, in een van mijn geselecteerde citaties is er een mooie voorbeeld - als je die zin een beetje anders neerzet is het gelijk een kant en klaar gedicht:
once here my ears relax into the lilt;
they are at home
with all the names
that aliens distort
Heb je het wel in het engels gelezen ? Want misschien gaat er wat van al dat moois verloren in vertaling. Het verhaal is inderdaad niet zO speciaal (en toch, en toch... ik heb heel vaak dat ik in zulke liefdesverhalen niet zo snel gelOOf, maar deze was wel... echt). En yuppies? mwah... ok, straatarm waren ze niet, maar geld problemen hadden ze toch regelmatig. Ze waren professionele muzikanten die hun vak uitoefenden met liefde en toewijding; bij de term yuppies moet ik meer denken aan mensen die teveel verdienen met te weinig inzet en waar alles om het uiterlijk draait. Dit is een boek dat vooral over het innerlijk gaat.
> Conclusie: misschien zijn de boeken wel allebei te lezen en postief te > waarderen, maar niet als je 'meer van hetzelfde' verwacht?
ik ben nu inderdaad nog meer benieuwd nu dat ik weet dat het een heel ander soort boek is. Trouwens, wat is precies de India connection met Seth? Is hij, net zoals Rushdie, daar geboren? Ik weet eigenlijk niets van die man behalve dat hij in 1952 geboren was en in verschillende landen gewoond heeft (welke weet ik niet meer en ik heb het boek net uitgeleend aan iemand dus kan niet meer voorin kijken naar de heel beknopte biografie.)
> Alle muziek die genoemd wordt heb ik verzameld!
er is inmiddels een cd van zag ik...
> het niet met je eens dat het een ordinair liefdesverhaal zou zijn; ik
> vond het een bijzondere relatie tussen de hoofdpersoon en de
> pianiste
ik bedoelde 'ordinair' inzover als ieder liefdesverhaal 'ordinair' is, in dat het iets zo universeels is dat het onderwerp uit zichzelf veel kansen geeft om in clichés te vervallen. Maar je hebt gelijk - het was wel bijzonder in dit boek - onder meer in dat ik er totaal in geloofde - het was niet zoiets vreselijks ongelovelijks zoals in (ik noem maar wat hoor!) The Bridges of Madison County (vreselijk dom verhaal! - totaal ongeloofwaardig die zogenaamde grote liefde! maar goed, da's natuurlijk een ander discussie ;-0) -------- eh... je volgende punt vind ik wel onder een verklapper horen, en omdat ik nog verder op in wil gaan wil ik het nu dus zelf onder een verklapper plaatsen - mensen die het boek nog willen lezen zonder te weten hoe het afloopt moeten niet verder lezen ... d
u
s
s
s
s
s
s
s
s
s
> en heb alleen niet goed begrepen, op het eind, waarom zij uiteindelijk > toch abrupt de relatie verbrak en niets meer van hem wilde weten.
volgen mij was het omdat ze heel veel van hem hield maar inmiddels ook een man en kind had waar ze ook heel veel van hield - ze moest een keus maken en dat heeft ze dus gedaan. Daarna is het beter om geen kontakt meer te hebben met zo'n geliefde maar onmogelijk-om-verder-mee-te-gaan persoon want dat doet verschrikkelijk _zeer_. Haar besluit vond ik dus begrijpelijk. Wat ik moeilijker vond om te begrijpen was waarom hIJ al die jaren geleden plotseling weg ging uit Wenen. Ik heb later begrepen dat het iets met een soort trauma van zijn muziekleraar te maken had maar dat stukje was voor mij het zwakste van het geheel.