Ik heb in de elmarchief gekeken maar niets over dit boek teruggevonden terwijl ik vaag het idee had dat zowat alle Dorresteins hier langs zijn gekomen over de jaren. Maar ach, ik bewaar ook niet alles. Ik zou mezelf geen echte fan van haar noemen maar ik moet zeggen dat er momenten zijn wanneer ik gewoon zin in haar heerlijk verhalende boeken heb. En aangezien er soms een of twee liggen in mijn dozen 'nog te lezen' boeken dan komt dat vaker heel goed uit. En ik lees ze altijd met plezier. (Behalve die met al die recepten dan, maar dat ligt aan mijn eigen onvermogen om recepten als leesvoer te kunnen waarderen.)
Er hangt altijd zo'n sappige sfeer in haar boeken - je voelt de rampen zich opstapelen. Het is vaak pure leedvermaak, maar dan ook meevoelend leedvermaak (kan dat eigenlijk wel??!!) Dit boek is een soort illustratie van de bijbelse spreekwoord 'And the sins of the father shall be visited on the children unto the 10th generation' (zoiets dan, mijn bijbels citaten zijn vaak erg...eh... roestig?). Maar deze keer is het dan natuurlijk de 'zonden' van de moeders die doorgegeven zijn.
Verder de gebruikelijke Dorresteinse mengsel van feministische dogma en droge humor, allemaal verpakt in een enigszins schokkend verhaal met een ui-achtige struktuur. Langzaam vallen de buiten lagen weg en krijgt de lezer steeds meer te weten van wat er werkelijk gebeurd is in het verleden.
Ik vond het einde enigszins tE opgeruimd, maar dan ook weer niet ... laat ik het beter zeggen: het gaf de mOgelijkheid tot een erg opgeruimd einde - eigenlijk best goed zo als ik er over na denk. Oja, sinds de laatste Dorrestein mail van Else, waarin ze het over de namen in haar boeken had, heb ik daar speciaal op gelet. Bonnie Zwier - tja, dat kAn niet andersdan zorgvuldig gekozen zijn in dit geval. Zo'n mooie vrijbuiter past precies bij zo'n naam. (Al vind ik zelf Bonnie iets meer een naam voor een hond dan een mens, maar ach, wie ben ik.) Gaat in de ruildoos.

----
Gruwelijke bevallingen waren een geliefd gespreksonderwerp, bij een filtersigaretje. Moederschap leek mij daardoor van jongs af aan een akelig bloederig bedrijf. Mij niet gezien.
--
Ouders zijn bijna altijd afschuwelijk. Ze kennen geen maat. Ze doen
altijd te veel of te weinig.
--
de dodelijke braafheid en de miljoenen regels tot behoud van orde en fatsoen
-- Moeders zijn zulke schromelijk overschatte wezens. De hele notie van het moederschap is overtrokken Fundamenteel overdreven. +++++++

elma