Hoe goed kennen we onze geliefden? Hoe reageer je als je er na de dood van je partner achterkomt, dat er iemand anders in zijn leven was ? Een mannelijke prostituee? Dat is de opgave waar Anna - een jonge vrouw uit een gegoede Italiaanse familie - ineens in haar leven voor staat. Haar vriend Luca is dood gevonden in het water van de Arno in Florence. Moord, zelfmoord, er zijn maar weinig aanwijzigen en de politie reageert traag. Zeker is dat Luca slaapmiddel heeft genomen. Dat is niet zijn gewoonte, maar het is nergens een bewijs voor. Maar er wordt iets achter gehouden. De ouders van Luca weten het, maar willen het niet vertellen. De politie wil het Anna niet vertellen, want ze is geen familie. Het is Anna zelf die op het schutblad van een boek een naam ontdekt : Léo Bertina. Ze gaat op onderzoek uit en ontmoet hem op het stukje station waar hij werkt.
Het boek(je) is verdeeld in korte hoofdstukken : " Luca ", " Anna", "Léo ", en begint met Luca. Inderdaad, hij is dood, maar hij beschrijft de ontdekking van zijn lijk, zijn autopsie en zijn begrafenis. Later zwakt zijn stem wat af, al geeft hij nog wel het antwoord op de knellende vraag: hoe is hij gestorven?
Anna vraagt zich of haar charmante Luca in wezen niet gewoon een manipulator was, en berekenend. Want waarom hield hij altijd zo vast aan zijn vrijheid? En Leo ondergaat zijn arrestatie.
Besson stelt in zijn boek de fundamentele vraag die volgt op een scheiding (door dood, in dit geval): van wie heb ik gehouden, waarom en hoe heb ik zo blind kunnen zijn? Het is ook de vraag of je beter af bent als je 'het' niet weet. Leo wist van het bestaan van Anna en het stond zijn liefde voor Luca niet in de weg. Anna wist niet van Leo.
De taal van Besson is weergaloos. Sober. Een beetje afstandelijk. Het laat de woede, de worsteling en verbazing zien. Door alle korte hoofdstukken houdt het boek een spanning, het is bijna zappen in een boek. Spannend, dus, gewoon. Eén tip, lees vooral NIET de laatste regel. Niet doen dus. Verder wel lezen.
Helaas zie ik net dat het boek (nog) niet vertaald is, dus voorlopig alleen een aanrader voor de Frans lezenden onder ons.