Mijn oog viel op dit boek omdat het in de 'recente aanwinstenkast' stond. De thematiek van de asielzoeker had me niet eerder geboeid, maar omdat ik Matsier een prettige schrijver vind nam ik dit boek mee. Op de achterkant staat dat het een dossierroman is, onalledaags en dat het laat zien hoe een procedure van asielaanvraag verloopt, met zo veel verschillende formulieren en behandelende marechaussee- en IND-functionarissen. En de druk van een procedure die het liefst binnen 48 werk-uren moet zijn afgerond. Het was een onthutsend kijkje in de keuken van asielaanvraagbehandelaars waar toeval, interesse en betrokkenheid het lot van de asielzoeker lijken te bepalen. En niet te vergeten, de rol van de (telefoon)tolken. Eenmaal ingevulde antwoorden zijn onomkeerbaar en uitgangspunt voor vele veronderstellingen. Het boek is geschreven vanuit de verschillende behandelaars, je zit als het ware in hun hoofd, leest hun gedachten over de asielzoeker en wat de collega's tot dan toe gepresteerd hebben en volgt hun werkwijze, vult als het ware samen de formulieren in. Gelukkig zijn er ook nog advocaten die de belangen van de asielzoeker zo goed mogelijk proberen te verdedigen, maar zij hebben ook alleen maar wat er op de formulieren staat ingevuld.
Met een mooi anti-climax eind:
v
e
r
k
l
a
p
p
e
r
De asielzoeker heeft het lot in eigen hand genomen en is uit het opvangcentrum verdwenen. Mob geworden (met onbekende bestemming). En ook dan moet er een formulier worden ingevuld...
Angeline