Soms lees je een boek uit en EIgenlijk wil je meteen gaan applauderen... maar ach, dat staat zo gek. De straat op rennen om passerende fietsers aan te houden om dat boek in hun handen te drukken wordt ook meestal niet zo op prijs gesteld... So what's a grrl to do?????
Een boekgrrl mail schrijven tuurlijk! ;-)
Mijn groeiende interesse in/admiratie voor de boeken van 't Hart heeft nu weer een enorme sprong voorwaarts genomen. Dit is een gewEldig boek! Waarom? Waar te beginnen...? Ok, ok, dan begin ik met 'Waarom heb ik dit boek gekocht?' (Ik ben heel voorzichtig met wElke 't Hart boeken ik wil lezen, ben ooit begonnen aan zo'n 'de dood van mijn vader' verhaal en dat vond ik niet doorhEEn te komen.)
Dit boek heb ik dus meegenomen omdat op de achterkant las ik : 'In Het Woeden der Gehele Wereld' staan de bewogen jeugdjaren van Alexander Goudveyl centraal.' Verder hoefde ik eigenlijk niet te lezen - natUUrlijk wilde ik meer weten over de held van 'Onder de Korenmaat'. Verder in de blurb staat 'tevens de geschiedenis van een nooit opgehelderde moordzaak. Die moord gaat overigens terug op een waargebeurd voorval. In 1956 werd in Maassluis tijdens een groots opgezette evangelisatiecampagne op klaarlichte dag een politieagent doodgeschoten.'
Nou ja, ik ben niet zo'n detective lezer maar goed, vooruit, ik wilde wel meer te weten komen over de jeugd van Alexander Goudveyl. Maar er is mEEr. Behalve de (spannend, ingewikkeld, prachtig geschreven) detective verhaal, en de aanvullende jeugdjaren verhalen ontdek je aan het eind van het book hoe het eigenlijk afliep met die Goudveyl van de hopeloze liefde in 'Onder de Korenmaat'!!! Ik ga natuurlijk niets verklappen maar in Onder de Korenmaat is er een soort open einde. Een stukje blurb van mijn editie zegt zelfs: 'suggereert de schrijver in zijn slothoofdstuk zijn ondergang.' SuggerEErt gewoon, je moet maar zelf invullen hoe je denkt dat het met hem afloopt. Onder de Korenmaat was geschreven in 1991. Het Woeden der Gehele Wereld in 1993. Heerlijk om een later boek te schrijven die ... wat precies? ...um... het is alsof het tweede boek Om het eerste heen is geschreven... je gaat terug in de tijd, maar ook vooruit.
Ik kan hier eigenlijk niet zo veel schrijven zonder te veel teverklappen. In ieder geval is de detective element vanhet verhaal heel strak in elkaar gezet. Whodunnit is natuurlijk belangrijk, maar hier is het absoluut niet op dat... klungelige manier gebracht dat me zo vaak tegenstaat in mijn (heel ;-) sporadische pogingen om detectives te lezen. Het is niet zo'n ordinair sbs-achtig flutboek waarin de mechaniek van het verhaal alles is, en de karakters gewoon 2 dimensioneel poppen zijn om het verhaal voort te duwen. (Zoals met Passievrucht bijvoorbeeld, dat ik allEEn - en snel! - heb uitgelezen omdat ik moest weten wIE het was; verder was het een waardeloos stuk slordig on ongeloofwaardig opschrijverij.) Nee, met dit boek, zoals met alle goede boeken, wIL je eigenlijk niet tot het einde komen. Ik ging steeds langzamer lezen hoe verder ik kwam in het boek. Zucht... dat laatste hoofdstuk. Met een soort knipoog naar de traditie van Agatha Christie verzameld hij alle 'suspects' bij elkaar voor een etentje om de schuldige aan te wijzen. Maar alsnog wordt het allemaal niet zo simpel als hij gedacht had, tot de laatste pagina's komen er steeds meer kronkelingen in het verhaal. Als lezer zie je het wel ietsje van te voren aankomen, zie je de stukken op hun plaats vallen, maar hIJ, hij heeft het hele verhaal pas echt op het laatste moment door.
Ik heb van de week een paar uur in Maasluis rondgewandeld. Ik was toevallig min of meer in de buurt en het leek me aardig om een beeld erbij te hebben van waar 't Hart is opgegroeid en waar het verhaal in Het Woeden afspeelt. Het leest toch anders als je weet hoe dat haventje eruitziet en dat de Waterweg een brede stuk water is waar schepen passeren van/naar Rotterdam naar/van DeRestVanDeWereld. En gisteren heb ik van de muziekbieb diverse Cantates van Bach meegenomen - nu speelt... 156 geloof ik, en inderdAAd, daar is de melodie van Whiter Shade of Pale op gebaseerd...
met als afsluiter een pAAr van de vele omgevouwen hoekjes gaat overtikken...
--------
Naast de heks doorstond ik het beleefde gekeuvel en de verplichte kop koffie die kennelijk aan het musiceren vooraf diende te gaan.
------
Waarom had een mens ouders? Waarom riepen ze, zoals ze daar voortschuifelden, zulke tegenstrijdige, pijnlijke gevoelens op
----
Een dun laagje poedersneeuw bedekte de kale boomkruinen langs de weg. Het leek of God de wereld nog maar net had geschapen en erover dubde of het wel goed gelukt was. 'Te wit,' hoorde ik Hem mompelen, 'het is te wit',en Zijn Zoon zei: 'Dat wit kan weg, Vader, dat laten we gewoon smelten.' 'Jij hebt altijd goede ideeën, jongen,' zei de Vader.
-------
Met mijn rechterhand woelde in mijn haar. Toen kon dat nog.
-----
Of is dat alles alleen maar interpretatie achteraf? Maar geldt dat niet voor alles wat wij doen? Je handelt, en achteraf verzin je motieven.
------
'Het leven is banaal [...] een driestuiversroman, al die verheven literaire verhalen proberen alleen maar om de pil te verhulden, draaien je alleen maar een rad voor ogen, verdoezelen en verkrachten de alledaagse werkelijkgeid alleen maar, verblinden je alleen maar met esthetiek.'
Het boek "Onder de korenmaat" moet je er eigenlijk bij lezen, het is eerder geschreven dan "Het woeden" maar volgt er qua verhaal min of meer op.
De Nakomer hoort er ook bij in het rijtje. (wat je niet allemaal leert hier - ik was in maart dit jaar erg blij met deze tip, toen ik heel erg in een 't Hart leesfase). Is niet zozeer een drieluik - je kunt ze wel makkelijk apart lezen zonder probleem - maar de verhalen van verschillende bijkarakters worden uit de doeken gedaan in de andere boeken en zelf vind ik het erg leuk om een 'bekenden' tegen te komen in een boek.
Volgens mij speelt het verhaal in Onder de Korenmaat zich af tussen deel 2 en deel 3 van het Woeden der gehele wereld.
Mooi geschreven en een echte who done it verhaal. Er iets over zeggen houdt in dit geval alleen maar verklappers in, dus niet zo handig. Wie had de goede dader? Blijft spannend, soms plaats hij even, bijna terloops een gebeurtenis die je nieuwsgierig maakt.
die dader komt in "Het woeden eigenlijk niet echt naar voren volgens mij. je hebt wel een vermoeden, en dat vermoeden wordt bijna bevestigd (ook niet volmondig) in "Onder de korenmaat".
Overigens; Het woeden der geh. wereld speelt in de jeugd van Alexander Goudveyl. Onder de korenmaat gaat over zijn leven als componist, als getrouwd man. dat speelt dus ná Het woeden, maar is vreemd genoeg eerder geschreven (of uitgegeven)
Aan het eind van het Woeden der gehele aarde in deel 3 is Alexander volwassen en getrouwd en ontmoet hij zijn schoonvader voor het eerst. Er staat ergens dat hij gaat zitten op een plek waar een tijd een boom de oprit heeft verspert. En dat gebeurt in onder de korenmaat.
Er zijn mensen met twijfels:
Maarten 't Hart ... klinkt raar maar daar begin ik dus echt niet meer aan.
Die anderen dan weer uit de wereld proberen te helpen:
Ja, dat dacht ik ook twee jaar geleden toen hij werd geprezen op deze lijst. Inmiddels toch weer aan begonnen en... er zeer van bekoord geraakt. Geef het/hem een kans ;-)
De romans van M´tH kunnen me niet boeien maar van De gevaren van joggen en Een deerne in lokkend postuur heb ik onwijs genoten. Gewoon een beschrijving van dagelijke dingen en bezigheden maar daar is bij M´tH niets gewoon aan. Heerlijke boeken !
ik vond zijn eerste boeken ook vreselijk, niet om dOOr te komen, maar begin dit jaar ben ik een heus 't Hart fan geworden via een aanrader op deze lijst, en heb inmiddels een stuk of 5 boeken van hem gelezen. Inclusief dit boek dat ik een van zijn beste tot nu toe vind. Ik wil hem echt niet opdringen ofzo, maar als je zijn latere boeken probeert is er toch een kans dat je hem alsnog kan leren waarderen. Of zelfs genieten!
Ik ben gereformeerd opgevoed. Synodaal, voor de intimi. Maarten 't Hart werd op de middelbare school gelezen, want, hoewel afvallig, was hij toch 'van ons'. Ik heb het Vrome Volk gelezen en nog wat romans, maar was als brave tiener toch wel geschokt door zijn benoemen van zaken waar ik helemaal niet over wilde nadenken. Tien jaar later, toen ik zelf 'uit het geloof was opgestaan', las ik 't Hart natuurlijk niet, want dat ging over een wereld die ik achter me zou hebben gelaten. Ik knikte mee als het over 'die zeurpiet' ging. Toen ik in de zomer van 2000 boekloos door Hoorn doolde en de plaatstelijk Bruna niets bood wat me trok, kocht ik Onder de Korenmaat. Uit mijn mail over dat boek, toen:
"Ik koos uit heel weinig dit boek in Hoorn. Na een paar bladzijden schoot mij te binnen dat er destijds in mijn vrienden-van-vriendenkring veel om dit boek te doen was. Het boek speelt zich o.a. af in Nieuw Amelisweerd, een landhuis tussen Utrecht en Bunnik. Naar toen verluidde waren sommige personages (en met name de minnares van de hoofdpersoon) wel erg goed te herkennen. Een vriendin van mij, die toen in dit huis woonde, was daar zeer boos over. Ik vond het prettig leesvoer. Ik verheug me alweer op een volgende 't Hart. Lekker, zo'n veelschrijver!"
En om was en ben ik, vooral na zijn autobiografische boeken 'het roer kan nog zesmaal om' en die eerdere ... nou ja goed, is op te zoeken ;-)
Nu, we zijn weer ruim 10 jaar verder, geniet ik volop van zijn eruditie, zijn liefde voor muziek en Bach, die ik passievol deel, zijn prettige navelstaarderij. Het woeden der gehele wereld brengt voor mij iets nieuws,het 'who-did-it'-element. Ik zou het niet gemist hebben, voor mij hoeven zijn boeken niet echt over iets te gaan. De plot vond ik desalniettemin erg aardig. Het was weer een heerlijk boek om te lezen. Gisteravond met genoegen naar cantate 104 geluisterd.
Een theorie:
v
e
r
k
l
a
p
p
e
r
ok, het ging zo. In het begin van het boek werd er verteld dat de al jaren kinderloze ouders van Alexander verhuisden uit Rotterdam naar een klein dorp-aan-zee en binnen een jaar hadden ze een kind. Laat het nou zo zijn dat mijn ouders ook een jaar voor mij geboorte verhuisden uit een grote vieze stad naar een dorp met zeelucht. Ze hadden weliswaar één kind maar hij was al 9 toen ze de grote stad achter zich lieten en het leek erop, wegens allerlei ziektes enzovoort, dat een tweede nooit zou komen. Paar maanden aan zee wonen - klaar! Toen ik de geschiedenis van Alexander las ontwikkelde ik gelijk een theorie dat vele onvruchtbaarheidsproblemen hierbij zou kunnen opgelost worden natuurlijk! ;-) Ik heel blij met dit theorie - ik hAd al zo'n sterk identificerende band met Alexander opgebouwd tijdens het lezen van Onder de Korenmaat en nu, ziezo, wij waren allebei 'miracle children' ter wereld gekomen door de helende kracht van een portie schone zeelucht!
Tja... of niet...
eind van het verhaal blijkt dat Alexander helemaal niet hun kind is!! Hij is geädopteerd! Niets zeelucht geïnspireerde zwangerschap dus! Rinkeldekinkel!! Alweer eentje voor de schroothoop...
en deze
kwam van:
worthlesstheorygrrl die trouwens, wegens geboorteakte + onmiskenbaar genetische aanwijzingen zeker weet dat ze haar vader's dochter is...
Op de bieb was 't alsmaar uitgeleend, maar jawel, daar stond 't bij m'n dochter op de plank. Meegebietst.Ik ben nu zo rond pag. 80 - tussendoor gelezen, al dat feestgedoe - en 't relaas begint me al behoorlijk te vervelen. Ik sla alinea's over, merk ik, en da's natuurlijk een veeg teken. Al die gristelijke verhalen, ik ken ze nou wel. Hoewel er bij 't Hart genoeg te grinniken valt. Humor zat. Maar vanochtend neuriede ik alsmaar "..daar ruist langs de wolken een lieflijke naam..." Vertel mij wat. Johannes de Heer, that's for sure. Nee, dank u.Geen zin meer in.Genoeg genoten.
Zo veel Boekgrrls...... zo veel zinnen!
Samenvatting
Eisjen