Oorspronkelijke titel: Some Great Thing
Vertaald door Ine Willems
224 pagina's | Nieuw Amsterdam | april 2012
Lawrence Hill, de schrijver die bekend werd door Het negerboek,
schreef eerder dit boek Iets uitzonderlijk groots. Nu was Het
negerboek al een voltreffer maar dit debuut is nog beter.
Het verhaal gaat over Mahatma Grafton een afgestudeerd econoom die niet goed weet wat hij met zijn verdere leven aan moet, tot teleurstelling van zijn vader, Ben. Deze gaf namelijk niet voor niets zijn zoon die voornaam, zijn zoon zou later iets uitzonderlijk groots presteren of worden. Maar de 25-jarige Mahatma wordt uit ellende maar journalist bij The Winnipeg Herald, een krant in zijn geboorteplaats Winnipeg, en trekt
voorlopig in bij zijn vader. Achteraf een gouden stap maar dat weten de beide mannen dan nog niet.
Mahatma is nauwelijks geïnteresseerd in de wereldproblematiek en doet zijn werk aanvankelijk met weinig animo. Langzamerhand blijkt dat hij toch meer weg heeft van zijn vader dan hij dacht. Vader Ben is namelijk een van de weinige zwarte inwoners in Winnipeg en verzamelt alles wat hij te pakken kan krijgen over de strijd tussen zwart en blank om ooit een Kritische negerhistorie te schrijven.
Als jongen had hij talloze keren over het leven van Gandhi gehoord. En over beroemde zwarten. Booker T. Washington. Marcus Garvey. Harriet Tubman. Langston Hughes. Ben had het dagelijks over hen gehad. Maar Louise, Mahatma's moeder, had de preken altijd onderbroken. 'Hou toch op met die jongen zijn hoofd vol te stoppen met kletspraat,' zei ze vaak. 'Het is geen kletspraat,' zei Ben dan. 'Het zijn verhalen over zijn mensen.'
Mahatma luisterde op het laatst ook niet meer en liet zijn ouwe heer maar praten. Het ging het ene oor in en het andere weer uit.
Maar nu hij verslag moet doen krijgt hij te maken met de levens van o.a. de zwarte inwoners en voelt hij zich steeds meer betrokken bij deze mensen. Langzamerhand beginnen de verhalen van zijn vader, de integere, intelligente Ben, hem te interesseren. Ben blijkt steeds met een paar woorden zijn zoon verder te kunnen helpen of inzicht te geven. De mannen gaan elkaar steeds meer waarderen. Ook Jake Corbett, de man die eindeloos vecht voor het behoud van zijn uitkering, en Yoyo, de verslaggever uit Kameroen, trekken de aandacht.
Jake en Yoyo zorgen voor de vrolijke, menselijke noot in dit boek. Yoyo valt van de ene verbazing in de andere. Hij dacht dat Canada het paradijs was. Hoe kan het dat mensen zoals Jake in zo'n rijk land nauwelijks te eten hebben? Hij schrijft over Jake en deze wordt een ware held in Kameroen maar daar heeft hij weinig aan in Winnipeg natuurlijk.
Mahatma begint zich ondertussen steeds meer te interesseren voor de taalstrijd, Frans versus Engels, die woedt in Canada en blijkt een waar talent te zijn in het verslag leggen van de soms heftige gebeurtenissen rond deze strijd. Ook tussen The Winnipeg Herald en de concurrerende plaatselijke krant The Winnipeg Star is een strijd ontstaan maar deze betreft het
aftroeven van primeurs. Mahatma blijkt goed in zijn werk, hij is een geboren journalist en kijkt en zoekt op andere plekken dan de andere journalisten en daardoor komt hij steeds met verrassend nieuws. Dat blijkt niet onopgemerkt, zijn artikelen worden steeds vaker opgenomen in de landelijke kranten en halen soms het nieuws op televisie tot frustratie van zijn 'Star' collega's. Op het kantoor van The Herald zelf hebben enkele collega's het inmiddels ook moeilijk met het succes van de nieuwkomer Mahatma. Hij groeit steeds verder in zijn vak en
verandert in twee jaar tijd van een hangerige, besluiteloze jongen in een doortastende journalist die opkomt voor de zaken waar hij voor staat.
Lawrence Hill heeft een prachtige, rustige schrijfstijl maar zorgt er wel voor dat de spanningsboog behouden blijft. De turbulente
taalstrijd is fascinerend en van vader Ben, de vrolijke Yoyo en
strijdende Jake ga je houden. Alle personages in dit boek zijn zo écht neergezet dat je het gevoel hebt dat je ze daadwerkelijk hebt leren kennen. Een boek om nog eens te lezen om opnieuw te genieten van de mooie sfeer en menselijkheid in het verhaal. Erg mooi gedaan.
Dettie