Als je een andere zeer goed japanse (maar in engeland opgegroeid geloof ik...) schrijver wilt lezen moet je Kazuo Ishiguro proberen. Hier een knip en plak stuk van een mail van mij over zijn laatste boek When we Were Orphans (alleen die briljante tItle al... zucht!)

'In When We Were Orphans gaat hij eigenlijk ook verder door met deze thema van.... tijd te kort, tijd te kort. Het-leven-is-te-kort-en-ik-moet-zoveel-nog-doen.... Remains of the Day ging nu dat ik erover na dank ook hierover - hoe een leven verspild kunt worden aan niet toe doende zaken, trouw zijn aan de verkeerde mensen, verkeerde idealen....

Maar in deze boek brengt hij ook andere ideeën ter sprake. De absurditeit van oorlog bijvoorbeeld. En ook... de verschil in mentaliteit tussen westers en oosters denken. Hoe belangrijk het is in oosterse landen om je tegenstander een ... tja, hoe zeg je dat... een achterdeur open te laten... een manier te geven dat hij zonder 'loss of face' zich terug kunt trekken, ook al weten allebei partijen dat jij gewonnen heb - het is niet netjes om hardop te zeggen; 'Ik heb gewonnen en jij bent verkeerd!'

Ander  heel duidelijk idee in het boek is dat het verkeerd is om mensen op een voetstuk te plaatsen'

---------

Misschien heeft dat voetstuk idee ook iets met de 'kritiek op de keizer' verhaal uit jouw boek? In ieder geval denk ik dat ik misschien een keer Oë moet proberen. Tis eigenlijk een schandaal dat ik nooit van deze vrij recente nobelprijswinnaar gehOOrd heb... Heeft hij meer geschreven?

elma