Wonend In een villa rijkelijk belegd met marmer groeit de vijftienjarige Kambili op tusen de heerlijk ruikende frangipani bomen en de kleurige bougainvillea in Enugu, maar in een sfeer verpest door een vader die aan godsdienstwaanzin lijdt. Buiten de deur is hij de man die door iedereen bemint wordt vanwege zijn goede gaven aan de armen en de kerk.
"Op Ogui Road minderde 'papa' vaart om een paar puntgave nairabiljetten naar een bedelaar te gooien die languit langs de kant van de weg lag, in de buurt van een paar kinderen, die geschilde sinaasappelen verkochten. De bedelaar staarde naar het geld, stond toen op en zwaaide ons na, in zijn handen klappend en op- en neerspringend.
Hoewel 'papa' alleen maar brood in warme bananenbladeren gewikkelde okpa had gekocht, gaf hij ieder van de venters een biljet van twintig naira en hun zingend 'Dank u, meneer, God zegene u, klonk nog in mijn oren na toen we wegreden en Abba naderden.
Binnenshuis slaat hij zijn vrouw regelmatig in elkaar als ze ook maar de minste misstap in zijn ogen begaat. Zoals, wanneer ze zwanger is en misselijk en na de kerkdienst liever niet meer bij de blanke priester langsgaat, wat de gewoonte is. Het pak slaag dat ze eenmaal thuis krijgt levert haar een miskraam op. Als zijn kinderen niet de hoogste resultaten behalen zijn de lijfstraffen ook niet mis. Naar de sateliet-tv mag, behalve naar het nieuws, niet gekeken worden en de supersonische geluidsinstallatie mag alleen gebruikt worden voor religieuze muziek.
Je krijgt het helemaal benauwd om te lezen hoe Kambili en haar broer Jaja hun uiterste best doen om op elke manier aan de wensen van hun gelovige, vrijgevige, alom beminde vader te voldoen. "'papa' " is eigenaar van een softdrinks fabriek en bezit ook de krant die het opneemt tegen het politieke regiem. De artikelen in de krant kosten de hoofdredacteur het leven door middel van een briefbom. De weduwe en haar kinderen worden financieel gesteund door "'papa' ".
Hun eerste ervaring van werkelijk liefdevol gezinsleven hebben ze in het huis van de zuster van hun vader, waar ze naar toe mogen omdat tante Ifeoma, docente aan de Universiteit, haar broer weet te overtuigen zijn kinderen bij haar te laten logeren omdat ze in die tijd dan op bedevaart kunnen gaan naar Aokpe, waar de Heilige Maagd verschijnt.
Tante Ifeoma leeft in een armoedig apartement op de Universiteits campus, omdat ook zij niet wenst toe te geven aan druk van de universiteits ambtenaren die willen dat er les gegeven wordt conform de eisen van de regering. In deze flat, waar de electriciteit regelmatig uitvalt en de wc alleen maar doorgespoeld mag worden na een ' grote boodschap' en soms slechts 1x per dag, ervaren de kinderen voor het eerst de vrijheid van de lach, het spel en dat een dag geleefd kan worden zonder het strikte leefschema van 'papa' , dat ze meegekregen hadden maar dat tante onmiddellijk verscheurd. Kambili wordt voor het eerst verliefd. Op de jonge priester, die ook al eens thuis in de kerk was geweest maar papa's afkeuring verdiende omdat hij af en toe tijdens de dienst in Igbo sprak en liederen in die lokale taal liet zingen.
Gedurende hun verblijf daar krijgt hun tante te horen dat haar vader ernstig ziek is en haalt ze hem in huis. Een man waar Kambili en Jaja niet mee om mogen gaan vanwege het feit dat hij nog het traditionele geloof aanhangt. Ze merken hoeveel hun neef en nicht om hem geven en hoe liefdevol en geestig de man is. En krijgen ook zijn kant van het verhaal te horen:
'Toch blijf ik zeggen dat het de missionarissen waren die mijn zoon op het verkeerde spoor hebben gezet,' zei hij en ik schrok ervan op. 'Ik herinner me de eerste nog die naar Abba kwam, degene die we Fada John noemden. (...) 'Op een dag zei ik tegen hem: Waar is de god die jullie aanbidden? Ze zeiden dat hij net zo was als Chukwu, dat hij in de hemel was. Toen vroeg ik: Wie is die persoon die gedood is, die persoon die buiten de missie aan het hout hangt? Ze zeiden dat dat zijn zoon was, maar dat de zoon en de vader elkaars gelijken waren. En toen wist ik dat de blanke man gek was. De vader en zoon elkaar s gelijken? Tufio! Begrijp je wel Dat is waarom Eugene me kan verontachtzamen, omdat hij denkt dat we elkaars gelijken.'
De kinderen worden onmiddellijk door de chauffeur opgehaald wanneer 'papa' erachter komt dat zijn vader ook aanwezig is. Als straf krijgen ze, omdat ze hem niet hebben ingelicht tijdens de dagelijkse telefoongesprekken, kokend water over hun voeten gegoten.
De sfeer in huis wordt met de dag erger. Door de politieke situatie in het land, die ook voor moeilijkheden in papa's fabriek zorgen, en door papa's geheimzinnige ziekte. Tante Ifeona weet een visum te krijgen voor de VS en 'papa' valt ineens dood neer.
Coetzee zei over dit boek: 'Gevoelig en ontroerende verhaal van een kind dat te vroeg geconfronteerd wordt met religieuze intolerantie en de lelijke kant van de Nigeriaanse samenleving’.
Micky Pearlman refereert in zijn recensie aan de uitspraak "macht corrompeert". In dit geval zowel in huis als in de politiek.
Een spannend boek, vol emoties dat ik graag voor de leeslijst aanbeveel omdat het actuele onderwerpen bespreekt: religieus fundamentalisme en huiselijk geweld.
Eisjen