Besproken boeken van eerdere leeslijsten
Leeslijst: 2001 2e helft
Het verhaal gaat over de speurtocht van een, William Stevens, naar de ware toedracht van de moord op een filmsterretje, Norma "Polly" Todd. Men heeft een doofstomme jongen, die "Boy" wordt genoemd, in hechtenis genomen. Niemand weet waar Boy vandaan komt. Boy is de gebarentaal of het liplezen niet machtig. Daardoor leeft hij alleen in beelden die voor hem geen verband hebben. Boy bevond zich zich in een kast in het huis van Norma, toen haar lichaam werd ontdekt. Een dergelijk gegeven kan heel goed gebruikt worden voor een makkelijk te lezen detective met een sausje van romantiek, maar Berlef wil er duidelijk meer van maken
Leeslijst: 2001 1e helft
In maart 2001 stond Blauwbaard van Pauline Slot op de leeslijst. Haar debuutroman, Zuiderkruis, was al vaak langsgekomen op de lijst. Met hoge verwachtingen werd door velen uitgekeken naar Blauwbaard. Nog voor de maand begon werd een toon gezet:
"Over Bouquet gesproken. Ik ben begonnen in Blauwbaard en vind het begin qua stijl erg Bouquet-achtig, dat wil zeggen wat ik me voorstel bij Bouquetjes want lezen doe ik ze niet. ;-)"
Ho ho! Niet beginnen voor het mag…
"OK. Ik hou mijn mond over het maart-boek Blauwbaard van Pauline Slot. Maar wel kan ik alvast verklappen dat het heel erg is zowel qua verhaal, als wat betreft de manier waarop het geschreven is. Wat een tijdverspilling:-("
Waarop onmiddellijk gereageerd werd met:
Leeslijst: 2001 1e helft
Kate Atkinson heeft zichzelf niet overtroffen met haar derde boek 'Emotionally weird'. Het leest weer als een trein, zeker. Haar taalgebruik is mooi. Ze is zeer grappig. Ik heb ook echt genoten van het boek. Maar er blijven een hoop vragen liggen.
Het boek is zeer kunstzinnig in elkaar gezet. Perspectieven wisselen - en de lettertypes gelijk ook maar, mooi gedaan -, maar niet zo vaak dat het achteraf nodig lijkt. Een verhaal dat door verschillende personen afwisselend wordt verteld ken ik. Atkinson laat voor 90% Effie aan het woord, voor 5% Effie als schrijfster en voor 5% Nora. Was het dan wel nodig, die extra perspectieven?
Leeslijst: 2001 1e helft
Verliefde Oudere Professor wordt afgedankt door hoer en later door studente. Zijn grootste passie "vrouwen " wordt zijn ondergang. David Lurie is ook nog eens bewonderaar van Lord Byron, de dichter die ook zonder scrupules zijn driften volgde en vond, dat een man recht had op zijn lust. Deze man is Hoogleraar in de Communicatiewetenschap. Hij begrijpt echter niets van vrouwen en niets van zwarten. Ook niets van zijn dochter Lucy , die op een afgelegen boerderij een hondenpension heeft.
Leeslijst: 2001 1e helft
Een boek waarover in eerste instantie werd gemaild: "Er zit geen vaart in", "het is verwarrend" en men raakt de draad ook nog al eens kwijt. Het is wel mooi, maar ook zeer breedsprakig en de alles wetende verteller (Trudi) wil nog al eens irriteren. De doorzetters worden beloond.
Leeslijst: 2000 2e helft
In juli 2000 schreef een grrl:
Ik zal in ieder geval proberen om af en toe een leestip door te geven van boeken die ik mooi vond. Een zo'n boek is Girl in hyacinth blue van Susan Vreeland. Het zijn een aantal verhalen waarbij een schilderij van Vermeer het middelpunt is. Het eerste verhaal is in het heden gesitueerd waar een leraar een prachtig schilderij in bezit heeft waarvan hij denkt dat het een onbekende Vermeer is, maar het schilderij is in de Tweede Wereldoorlog door zijn vader gestolen van een Joodse, gedeporteerde familie. In de volgende verhalen maak je dan steeds kennis met vorige eigenaren van het schilderij door de eeuwen heen tot aan het moment dat het doek wordt geschilderd. Het laatste verhaal gaat dan over het meisje dat model heeft gestaan. De moeite waard vond ik.
Een andere grrl had er ook van genoten en schreef:
Leeslijst: 2000 2e helft
Het begon allemaal met de aanbieding van een metertje Bach-CD’s bij het Kruidvat:
Leeslijst: 2000 2e helft
In Juni kwam er een enthousiaste aanbeveling binnen:
Ik ben helemaal verwikkeld in "White Teeth" van Zadie Smith en ben zo benieuwd of nog iemand het aan het lezen is? Ik ben er erg van onder de indruk, vooral van het feit dat iemand van 24 (ja 24!) zo'n boek kan schrijven met zoveel inhoud, met zo'n mooie toon en humor, met zulke rake typeringen, met zulke verrassende opmerkingen over alles wat maar ter sprake komt. Het is zo'n multicultureel boek dat dat woord eigenlijk niet meer te gebruiken is, het is gewoon Engeland nu. Wat een vaart! Salman Rushdie heeft gezegd "dit boek heeft 'bite' " en ook al had ik nog nooit van die uitdrukking gehoord weet ik wel zeker dat dat een prima typering is. Ik ben alleen bang dat in de nederlandse vertaling veel van het taalgebruik verloren gaat, dus als je het in het engels kunt lezen ....
---------
een andere grrl vertelde:
Leeslijst: 2000 2e helft
Een klassieker, zo mag je Bekentenissen van Zeno van Italo Svevo toch wel noemen. Een boek dat steeds weer opduikt in eeuwige literatuur top 100-en, omdat het door veel lezers, critici en auteurs tot hun favorieten-aller-tijden wordt gerekend. Zo schrijft Maarten 't Hart in 'Een deerne in lokkend postuur': "De enige verdienste van James Joyce was dat hij Italo Svevo had ontdekt". 't Hart zou Joyces 'Ulysses'- door Engelse critici uitgeroepen tot het beste boek van de 20e eeuw (en dat hij drie keer las)- dan ook 'ogenblikkelijk' willen inruilen voor 'Bekentenissen van Svevo'.
Italo Svevo beschrijft in 'Bekentenissen van Zeno' (oorspr. La coszienza di Zeno, 1923) zes belangrijke episodes uit het leven van Zeno Cosini, zakenman te Triëst. Hij doet dat middels de nauwkeurige aantekeningen die de hoofdpersoon op aanraden van zijn psychiater op papier heeft gezet.
Leeslijst: 2000 2e helft
Na enig touwtrekken omdat 'Een vrouw trekt door Tibet' van Alexandra David-Neel *wel* voldoende stemmen had gekregen maar *toch* niet op de leeslijst stond, hakte onze 'lijstmem' de knoop door en besloot dat het donkere november best twee boeken van de maand kon hebben.
Of het aan het zachte winterweer lag is niet bekend, maar uiteindelijk bleef het aantal mails over dit boek maar beperkt. Wat niet betekent dat er niets over te zeggen viel...
Waar gaat het boek over?
"De Franse Alexandra David-Neel was al tijdens haar studie in aanraking gekomen met de Tibetaanse cultuur en literatuur en bracht een tijd door bij de Dalai Lama toen die Tibet was ontvlucht.