Besproken boeken van eerdere leeslijsten
Leeslijst: 2003 1e helft
Het boek van maart 2003. De derde roman van de schrijfster. Het boek stond op de Short List voor de Man Booker prize 2003.
Er is veel gemaild over Fingersmith. Naar aanleiding van het boek beliepen we een paar aardige zijpaden: we hadden het over gothic literatuur, over het gebruik van scheldwoorden in de negentiende eeuw, over boeketreeksjes uit vroeger tijden en natuurlijk bonbons. Want als vrouwen over boeken praten wordt de vergelijking met etenswaar zelden geschuwd.
De reacties van de grrls samenvattend durf ik te stellen dat dit boek scoort tussen cijfer 6 en 9. Geen berichten over grrls die het boek niet uitkregen of weg hebben gelegd. Wel teleurstellingen omdat de verwachtingen wel erg hoog gespannen waren. Of die het etiket 'lekker leesboek' meer dan genoeg vonden. Een andere groep grijpt naar de superlatieven. Laten we met hen beginnen:
Leeslijst: 2003 1e helft
Ik om net terug van de avond in de Bostonse bibliotheek met Jonathan Franzen. De centrale bieb hier heeft in de kelder een auditorium waar zo'n slordige vijfhonded mensen in kunnen. En dan is er boven nog een groot video screen voor de laatkomers die niet meer in het auditorium passen. Ik was er al vroeg, zodat ik een heel mooi plaatsje op de derde rij recht voor Jonathan Franzen's knappe neus. Op jullie vraag of het een stuk is kan ik dus volmondig antwoorden "Ja, het is een reuze stuk." Hij gedraagt zich enigszinds onzeker en kon in het begin niet helemaal uit zijn woorden komen. Ook maakt hij voortdurend grapjes tenkoste van zichzelf. Dat maakte hem nog charmanter.
Leeslijst: 2003 1e helft
A.s. woensdag is weer de uitreiking van de Librisprijs. Grijp je kans en vul de poll in bij de Volkskrant en lees ook even het prachtige stuk van Arjan Peters (tja, ik ben bevooroordeeld), waar ons boek van de maand in één alinea wordt verklaard:
Leeslijst: 2003 1e helft
In juni 2003 lazen we "In the Forest" van Edna O'Brien (in Nederlandse vertaling bij de Bezige Bij verschenen als "In het Woud"). Het is een roman gebaseerd op een ware gebeurtenis: de gruwelijke moord op een moeder met kind en een priester in de bossen bij een klein dorp in het Westen van Ierland. De centrale figuur, Michen O'Kane, verliest als jongetje zijn moeder en wordt vanaf zijn tiende voor kleine misdrijven opgesloten in jeugdgevangenissen of tehuizen. Een combinatie van een psychische stoornis en zijn traumatische jeugd drijven hem uiteindelijk tot zijn gruweldaden, hoewel het als lezer altijd moeilijk blijft de tragische keten van gebeurtenissen te begrijpen.
Het is niet zo zeer een thriller (je weet immers van tevoren hoe het afloopt), maar een soort kaleidoscoop waarin op de gedachten, gevoelens en reacties van allerlei leden van de dorpsgemeenschap wordt ingezoomd. ..... Sommige grrls vonden dat format een bezwaar:
Leeslijst: 2003 1e helft
We lazen het boekenweekgeschenk van 2003. Veel boekgrrls begonnen hun reactie met woorden als 'tsja', 'mwjah' of kreten als 'wat zal ik er van zeggen'. Blijkbaar niet een boekje dat heftige gevoelens losmaakt. Voor sommigen was het de eerste en de laatste Giphart, voor anderen een verrassend aangename (hernieuwde) kennismaking. Minstens de helft van de 145 mailtjes die over dit boekje heen en weer zijn gegaan hadden als onderwerp de Double Whammy. Veel dank aan de boekgrrl die de stoute schoenen aantrok en Giphart tijdens een signeersessie benaderde!
Leeslijst: 2003 1e helft
Het januariboek is niet zoveel gelezen. Daarmee teken ik meteen aan dat ik, hoewel voorsteller van dit boek, het ook niet gelezen heb. Hieronder plak ik de reakties van de boekgrrls.
Leeslijst: 2002 2e helft
Een omvangrijke roman, geschreven in een verteltechniek die dwingt tot geconcentreerd lezen. Maar vooral een roman over bezeten personages die vervreemding en vaak weerzin opriepen. De hoofdpersoon Kien, de beroemde sinoloog / boekenliefhebber; Therese, zijn hysterische vrouw; een uitgekookte dwerg die wereldkampioen schaken wil worden; een 'blinde' bedelaar die droomt van dozijnen dikke vrouwen in zijn lits jumeaux ..; allen gedreven door hebzucht, het blind nastreven van een onbereikbaar doel en wantrouwen jegens de medemens. Behalve misschien Kiens broer Georges, de psychiater uit Parijs. De enige good guy?
Leeslijst: 2002 2e helft
Het boek van de maand oktober was Enduring love (vert. Ziek van liefde) van Ian McEwan. Uit de aanbeveling:
'Het gaat over een bizar ongeluk met even bizarre gevolgen. Over achtervolging en paranoia waarbij uiteindelijk de vraag is: "Wie is hier nu gek?" Het knappe van McEwan is dat hij je voortdurend op het verkeerde been zet maar geen moment ongeloofwaardig wordt. Alles klopt: het zit geraffineerd in elkaar, er staat geen woord teveel in, de personages zijn geloofwaardig: dit is inderdaad het boek waarvoor McEwan de Bookerprize had moeten krijgen.
Leeslijst: 2002 2e helft
De discussie over Tartt begon in maart 2002, toevalligerwijs zaten een paar van die mails nog in mijn bewaarbox.
Donna Tartt's nieuwe boek 'De kleine vriend' heeft als releasedatum 15 september. In het nederlandse taalgebied werd 'de verborgen geschiedenis' uitzonderlijk goed ontvangen: er werden tot nu toe meer dan 700.000 exemplaren van verkocht. Dit verkoopresultaat was voor Donna Tartt en haar Amerikaanse uitgever aanleiding haar Nederlandse vertegenwoordiger de premiere van haar nieuwe roman te gunnen. Dat wil zeggen dat uitgever De Bezige Bij het boek een maand eerder dan de rest van de wereld mag verkopen. In de loop van het najaar komt Tartt voor een auteursbezoek naar Nederland.
Leeslijst: 2002 1e helft
Was een van de twee maandboeken van de boekgrrls in april 2002. Bij de aanbeveling was op de discussie al een voorschotje genomen:
"Op de achterflap van het boek staat de -tegenwoordig vrijwel onvermijdelijke- toevoeging 'literaire thriller'. Irritant zoiets, want wat betekent het eigenlijk? En wat betekent het als het er níet bij staat? 'Spoorloos in Italië' gaat behoorlijk ver in 'meerduidigheid' (iets wat literair meestal hoge ogen gooit ;-)) Een alleenstaande moeder van een zesjarige dochter vertrekt onverwacht naar Florence en keert niet op de verwachte tijd terug. Ze heeft geen gsm bij zich. Afwisselend wordt beschreven hoe achtergebleven vrienden die op het kind passen reageren en wat de hoofdpersoon zou kunnen meemaken: of ze is ontvoerd, of ze heeft zich door een nieuwe minnaar laten verleiden langer te blijven. Wat is waar, wat is een angstscenario in het hoofd van de achtergeblevenen?"