Wat vonden de boekgrrls van Amy Tan's: 100 Geheime Zintuigen?

Ze genoten wezenloos en waren niet meer aanspreekbaar. Of ze moesten moed verzamelen om te beginnen, maar lieten zich door het enthousiasme op de lijst overhalen. Waarop het verschil werd ontdekt tussen het "echte geheime zintuig" en de vertroebelde eigen blik, ontstaan uit angst of liefde. Niet iedereen kan er echter in "verzinken". De verhalen/sprookjes/parabels kunnen vreselijk irriteren en het boek gaat tegenzitten.

Interessante discussies ontstaan er in ieder geval en er komen heel wat verhalen los:
>>> > "Over het algemeen herinneren mensen zich geen dingen uit hun vorige leven. Ze staan er niet bij stil, ze geloven er niet in, het past niet in hun belevingswereld. Heel jonge kinderen hebben gelukkig nog een heel open geest en daar komt weleens zoiets aanwaaien. Als een kind niet al te veel is geboetseerd dan vindt het dit niet gek en praat er gewoon over."