Dit nieuwe boek van Peper heb ik nu al een paar uur uit. Ondertussen heb ik mijn zoektochten verricht op internet. Ik wist namelijk zo goed als niets over Duitse romantische schilders als Friedrich, Böcklin, Carus en Blechen. Maar vooral Friedrich. En, vroeg ik me, heb ik dat in me: gepassioneerd raken over een schilderij, zo erg dat ik het wil hebben, hoe dan ook? Maar nee, ik heb dat niet. Peper's hoofdpersonen, Terwindus en Kee, hebben dat wel. Niet meteen heel zichtbaar. Maar het is duidelijk aanwezig.