De achterflap (ongeveer):
'Elke week komen een schrijver van politieke propaganda en een professionele bloeddonor bij elkaar om te eten. Het is een onwaarschijnlijke vriendschap: de een lijdt voor zijn kunst, de ander is volgevreten en verdient goed geld. Tijdens zo'n maaltijd klaagt de schrijver over zijn nieuwe opdracht van de Partij: hij moet het verhaal optekenen van de gewone soldaat Lei Feng die zijn leven gaf voor de revolutie. Maar dat is niet waar hij over wil schrijven. Zijn gedachten worden bevolkt door de mensen die hij elke dag om zich heen ziet."

Dat is wel het boek dat we lezen; het verboden boek. Het gaat over de schrijver zelf en de bloeddonor. En het gaat over de mensen in de buurt van de schrijver. Het gaat heel af en toe over soldaat Lei Feng, een van de voorbeeldfiguren die Mao in het leven heeft geroepen.