Allende (Isabel)

Een roman spelend in California, Chili en met wat reizen naar Europa. Een mengeling van culturen: Spaans, Amerikaans, Engels. Een hoop geschienis (zowel in California als in Chili) en een schitterend verhaal met veel sterke vrouwen in bijzondere relaties.

Isabel Allende was ik nooit aan begonnen omdat ik haar schaarde bij de intrieste Zuid-Amerikanen die me, afgezien van Marquez, altijd in depressie-achtige gevoelens brachten. Ellende is er in het boek genoeg, maar Isabel laat haar vrouwen hun ellende altijd aanpakken op zo'n manier dat de glimlach ergens op de achtergrond zweeft.

Het boek speelt aan het einde van de negentiende eeuw wanneer Chili wordt geteisterd door oorlogen en burgerstrijd. De hoofdpersoon is Aurora del Valle. Zij lijdt aan een trauma waardoor de eerste vijf jaar van haar leven zijn uitgewist. Dit trauma uit zich in regelmatige nachtmerries waarvan ze de oorsprong niet kent en die je langzaamaan met haar ontdekt.


"Grrls, voordat ik jullie post van de laatste dagen ga lezen heb ik een vraag over Paula (Allende). Ik heb nu zo'n 150 blz. gelezen en het kan me maar matig boeien. Het emotioneert me niet, ik heb het gevoel dat het allemaal losse stukjes zijn, ik zie de rode draad niet zo. Soms lees ik wel even met plezier een paar bladzijden, maar over het algemeen heb ik er niet zo'n zin in. Wie heeft het al uit en kan mij motiveren om het uit te lezen??"


De eerste week van mijn vakantie las ik de laatste roman van Isabel Allende. Hierin beschrijft ze het geromantiseerde leven van Inés Suárez, die in het stichten van Chili in de 16e eeuw een belangrijke rol speelde.


(oorspronkelijke titel Mi país inventado)
Vertaald door Alfred Engelander

Ik had al een poos niets meer gelezen van haar, was op de trilogie over dat Amerikaanse jochie en zijn oma vreselijk afgeknapt. Maar van dit boek heb ik weer met volle teugen genoten.


Subscribe to Allende (Isabel)