Bijgaand weemoedig gedicht van de vlaamse dicher Karel Jonckheere had
ik al weer een tijdje terug bewaard om een keertje met jullie te
delen. In deze rappe tijd van internet een terugblik op ons stoffiger
verleden.
Karel Jonckheere werd geboren te Oostende op 9 april 1906. Aan het
Oostends Koninklijk Atheneum volgde hij de wetenschappelijke
humaniora. Daarna ging hij te Gent aan de Rijksmiddelbare
Normaalschool studeren. Hij behaalde het diploma geaggregeerd leraar
middelbaar onderwijs (Germaanse talen). Na zijn studies vervulde hij
zijn legerdienst te Brugge bij de artillerie. Na zijn legerdienst was
hij korte tijd stadsbediende te Oostende. In 1929 werd hij leraar aan
de Rijksmiddelbare school te Gembloers, in 1930 te Nieuwpoort en
tenslotte in 1944 te Gent. In 1945 was hij enige tijd secretaris van
de minister van Binnenlandse Zaken. Nog datzelfde jaar werd hij
directeur van de Rijksmiddelbare School te Veurne. In 1946 werd hij
dan benoemd tot inspecteur van de Openbare Bibliotheken. In 1953 trad
hij in dienst als ambtenaar bij de Dienst der Letteren van het
Ministerie van Nationale Opvoeding en Cultuur.
Karel Jonckheere was een wereldreiziger. Hij bezocht Cuba, Mexico, de
Verenigde Staten, Kongo, Zuid-Afrika, India, Roemenië, de Balkan en de
West-Euopese landen. In 1947 monsterde hij aan op een Oostendse
vissersboot om de visvangst in de Ijslandse wateren mee te maken. Al
deze reizen leverden natuurlijk stof op voor gedichten en romans. De
belangrijkste thema's in zijn poëzie zijn : de zee, het verlies van
het geloof, de gehechtheid aan de geboortegrond en de verbondenheid
met de voorouders. Deze worden doorweven met autobiografische
elementen, soms met een cynische en beschouwende ondertoon. De bundel
"Spiegel der zee" (1946) werd bekroond met de driejaarlijkse
staatsprijs voor poëzie. "De overkant is hier" (1981) kan men ervaren
als een soort geestelijk testament. In zijn autobiografisch proza,
zoals o.m. "Waar plant ik mijn ezel" (1974) en "Verbannen in het
vaderland" (1978) zoekt hij constant naar de de betekenis en de
samenhang der dingen. Zijn soms scherpe formuleringen beklemtonen zijn
sterk observatievermogen. Karel Jonckheere stelde ook meerdere
bloemlezingen samen en schreef ettelijke essays . Hij vertaalde
sprookjes, reisverhalen, gedichten, hoorspelen en essays uit het
Engels, Duits, Spaans en Frans. Daarenboven werkte hij nog mee aan
reisgidsen, bewerkte filmteksten en schreef artikels in kranten en
tijdschriften. Hij was o.m. redacteur van "Standpunte" (Zuid-Afrika),
"De Gids" (Nederland), "De Vlaamse Gids" en "Nieuw Vlaams
tijdschrift".
Na er lange tijd gewoond te hebben, stierf Karel Jonckheere te
Rijmenam op 13 december 1993.
Advertentie
Lenteaanbieding
oud vertrouwd huis
K. Jonkheere en zoon
gesticht in 1906.
Alle merken weemoed
specialiteit heimwee
keurige verpakking
filialen over de wereld
bezorgt niet aan huis.
Uit onze voorraad:
eenzaamheden voor dag en nacht
keuze uit verjaarde paspoorten
ramen met uitzicht op verten
unieke verzameling doodsberichten
onopengesneden verzenbundels
zakken voor lege handen
handschriften van Homerus in braille
bladeren van de boom der kennis.
Bezoek onze stand curiosa:
de testikels van Abelard
de oorschelp van Beethoven
de haarlok van Samson
de vleugels van Ikaros
de laatste der Mohikanen
het geweten van de paus
de achterkant van de maan
de achterkant van Venus
de vlag van de wereldrepubliek.
Korting voor wezen, treurwilgen en zelfmoordenaars
bij kontante betaling als korting een traanklier.
Men zegge het voort.
Uit: Poétische inventaris, Amsterdam-Brussel
1973
Marja
dank je wel marja. wat mooi en grappig.
ik moest hier even over nadenken, heb nog zitten zoeken wie er dan toch
blind was in zijn
omgeving:
handschriften van Homerus in braille
maar gelukkig viel toen het kwartje. ;-)
ik was blijkbaar nog niet goed wakker toen ik het las.
deze vind ik ook mooi:
het geweten van de paus
de vlag van de wereldrepubliek.
nogmaals dank voor de grinnik waarmee ik nu onder de douche stap.
ik mag laat zijn vandaag. :)
Bedankt Marja voor de mooie "advertentie". Weemoedig, maar zeker niet
somber.
Alle merken weemoed
specialiteit heimwee
dat moet het leven van de wereldreiziger Jonckheere toch ook weleens
minder
prettig
hebben gemaakt.
zakken voor lege handen
bladeren van de boom der kennis.
mooie dingen om in voorraad te hebben :-)
Bezoek onze stand curiosa:
de vleugels van Ikaros
de laatste der Mohikanen
het geweten van de paus
De paus meteen na indianen en mythologie. Wat een wereld van verschil.
Leuke keuze
prachtig gedicht. droef met glimlach.
> De paus meteen na indianen en mythologie. Wat
een wereld van verschil.
ik vind het een logische en doordachte volgorde, aangezien het huidige
geloven een "rest" is van het mythisch denken van de eerste denkende
mens.
Mooi subtiel humoristisch en weemoedig gedicht, bedankt. Moest vooral
grimlachen om het
geweten van de paus, vanochtend werd zijn opvatting over
homoseksualiteit
weer in de VK
geciteerd :-(
Wat zo'n zogenaamd Goddelijk ambtsdrager mensen aan ellende kan aandoen
door
ze te
stigmatiseren...
Ik wil graag een van de gedichten geschreven door Fa Claes uit zijn
bundel
In Memoriam
Karel Jonckheere aan jullie doorsturen.
Aanwezigheid
Op de manier waarop jij afspraak maakte
sprak je af met je vrouw en de dood.
Jij decreteerde. Het was altijd jouw woord
tegen dat van de hele wereld. Geef toe,
het was het sterkste woord. Geef toe,
het was deemoedig, vragend bijna, gezegd.
Niet in de nacht, niet in de morgen,
niet in de glorie van de dag.
Laat het valavond zijn wanneer
het recht op rust verstilt wat
door ons hoofd ging en verzacht
wat met geweld ons hart doorvoer.
Dit leven als een dag, een resumé.
Het openbloeien van de dageraad,
het festijn van kracht in de middag
de zachte glorie in schemer,
die vleug melancholie in avondval.
Dan pas de duisternis.
Je was gaan liggen. Je lag onbeweeglijk,
onbewogen. Buiten het raam
de eerste ster die roerloos
in het donker staat. Binnen de kamer
als ruimte onaanraakbaar vol
met jou, met je beheersen,
je stringent bewust aanwezig zijn.
Dag Karel. Hier en nu.
Fa Claes
o, wat mooi rim, dank je wel!
Dit leven als een dag, een resumé.
Het openbloeien van de dageraad,
het festijn van kracht in de middag
de zachte glorie in schemer,
die vleug melancholie in avondval.
Dan pas de duisternis.
klinkt ook zo mooi.
van mij had dit zijn slotregel mogen zijn,
