OUDE FIETS
Je kwam één keer per week. Ik denk niet
dat je vriend het wist, of iets vermoedde.
Er was altijd wat met je fiets; lekke band,
ketting gebroken, achterlicht kapot.
Ik repareerde wat ik kon, ik was vrij
handig toen, terwijl jij stond te douchen.
Dan reed je terug. Ik zag je in de stad
vannacht, voor het eerst sinds maanden,
je had een nieuwe fiets. Er reed een jongen
naast je. Jullie achterlichten werkten goed.
Ingmar Heytze
Uit: Illuster 50 (feb 2008)
Dag grrls,
Ik heb tig gedichten door mijn handen laten gaan. Natuurlijk
had ik een link met het oranje-gevoel, het koningshuis of
iets dergelijks kunnen leggen, maar ik ben niet zo
oranjeminded, noch koningsgezind... Ik was wel erg
gecharmeerd van de nieuwe bundel van Vroman, maar Ron was me
voor (ja, dat krijg je ervan als je de beurt ruilt ;-) ).
Daarna heb ik lang geaarzeld over een gedicht van Herzberg,
ook altijd zo mooi, vervolgens zat ik te twijfelen of ik een
van de sonnetten van Jan Kal een plekje zou gunnen in onze
eregalerie. Die hebben het uiteindelijk dit keer allemaal
afgelegd tegen het bovenstaande gedicht van Ingmar Heytze.
Heytze (1970) is een stadsgenoot van mij en hij presenteerde
onlangs zijn nieuwste bundel, na een jarenlange 'stilte'
waarin hij alleen in opdracht dichtte. Naar die presentatie
zijn Edith en ik toegeweest. Het bovenstaande gedicht komt
niet uit die bundel, maar uit het alumni-magazine van de
Universiteit Utrecht, waarin Heytze regelmatig publiceert.
Ik vind het een mooi gedicht. Er zit een hoop inhoudelijk
moois in. Een greep:
- Het duidelijke overspel van de je-persoon ("je kwam
één keer per week" (hier kan zelfs een orgasme bedoeld
worden), "ik denk niet dat je vriend het wist, of iets
vermoedde", "terwijl jij stond te douchen") dat kennelijk
vrij plotseling is afgelopen ("je kwam één keer per
week" wordt "ik zag je in de stad vannacht, voor het eerst
sinds maanden".
- Mooi ook dat niet duidelijk wordt of de 'je' een vrouw of
een man is. Dat geeft het gedicht voor mij extra lading.
- Is de jongen die naast de 'je' fietst dan de oude vriend
of een nieuwe? Net als de oude fiets die voor een nieuwe is
ingeruild? Op een oude fiets moet je het tenslotte leren,
dus nu is de 'je' klaar voor een nieuwe? Is hierin nog een
parallel met een ervaren minnaar waarbij je het liefdesspel
leert en een nieuwe minnaar (een 'jongen'!) om verder mee te
gaan?
Zien jullie er nog meer in?
Een technischer analyse laat ik graag aan grrls over die
daar wat over kunnen zeggen, dus voor nu laat ik het
hierbij. Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties!
Else.
30 april 2008
mooi. toegankelijk. bedrieglijk simpel
en kwa metafoor: op een oude fiets moet je 't leren
(zei mijn overspelige vader onzaliger altijd. ;-)
ik heb meteen die associatie.
a dirty mind heb ik van geen vreemde, van twee kanten eigenlijk
gereformeerde voorouders, dat kan niet missen. ;-)
>> Ik zag je in de stad
>> vannacht, voor het eerst sinds maanden,
koninginnenach? ik zie het voor me
maar alle andere stapgelegenheden kunnen imo ook
weet ik veel, dat stappen is van na mijn tijd.
ik stapte niet, maar bezocht wel een studentenkamer in het geniep,
dat wel.
maar misschien hadden wij meer geleerd als we beiden begonnen waren
op een oude fiets. ;-)
> Ik was wel erg
> gecharmeerd van de nieuwe bundel van Vroman, maar Ron was me
> voor (ja, dat krijg je ervan als je de beurt ruilt ;-) ).
> Daarna heb ik lang geaarzeld over een gedicht van Herzberg,
> ook altijd zo mooi, vervolgens zat ik te twijfelen of ik een
> van de sonnetten van Jan Kal een plekje zou gunnen in onze
> eregalerie.
hou ik wel van, van die schmierder jan kal. ;-)
en van sonnetten houd ik zeer.
> Heytze (1970) is een stadsgenoot van mij en hij
presenteerde
> onlangs zijn nieuwste bundel, na een jarenlange 'stilte'
> waarin hij alleen in opdracht dichtte. Naar die presentatie
> zijn Edith en ik toegeweest. Het bovenstaande gedicht komt
> niet uit die bundel, maar uit het alumni-magazine van de
> Universiteit Utrecht, waarin Heytze regelmatig publiceert.
hij staat in v'krant magazine, die met bernlef op het frontje nav
het
boekenweek geschenk
ik moet het nog lezen
> Ik vind het een mooi gedicht. Er zit een hoop
inhoudelijk
> moois in. Een greep:
> - Het duidelijke overspel van de je-persoon ("je kwam
> één keer per week" (hier kan zelfs een orgasme bedoeld
> worden), "ik denk niet dat je vriend het wist, of iets
> vermoedde", "terwijl jij stond te douchen") dat kennelijk
> vrij plotseling is afgelopen ("je kwam één keer per
> week" wordt "ik zag je in de stad vannacht, voor het eerst
> sinds maanden".
helemaal ja
bedrieglijk simpel
de lezer moet iets van overspel / bedrog begrepen hebben
> - Mooi ook dat niet duidelijk wordt of de 'je'
een vrouw of
> een man is. Dat geeft het gedicht voor mij extra lading.
jazeker
> - Is de jongen die naast de 'je' fietst dan de
oude vriend
> of een nieuwe?
ik denk een nieuwe
die oude vriend repareerde haar/zijn fiets niet
maar misschien heeft hij inzicht verworven ;-)
> Net als de oude fiets die voor een nieuwe is
> ingeruild?
als symbool van commitment? vastigheid?
> Op een oude fiets moet je het tenslotte leren,
LOL, jij ook al.
> dus nu is de 'je' klaar voor een nieuwe? Is
hierin nog een
> parallel met een ervaren minnaar waarbij je het liefdesspel
> leert en een nieuwe minnaar (een 'jongen'!) om verder mee te
> gaan?
ik zie die parallel nu ook
en de hamvraag: wie van de twee gelieven was de 'oude fiets' op wie
geoefend werd?
> Zien jullie er nog meer in?
misschien iets triestigs in die reeks jonge minnaars (v/m)?
wij mensjes zijn toch een beetje naakte apen en geen vogels die voor
het leven paren
maar ons brein (of onze manier van samenwonen) is een beetje geëvolueerd
onze steden lijken meer op een penguin kolonie
maar we dichten nog alsof we chimps zijn? zoiets?
> Een technischer analyse laat ik graag aan grrls
over die
> daar wat over kunnen zeggen, dus voor nu laat ik het
> hierbij. Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties!
bedankt else. :-)
ik zit deze koninginnedag met een grijns/grimlachje van herkenning ;-)
O...........dom dom, mijn Illuster weggegooid.
Daar zag ik inderdaad dat gedicht staan.........totaal vergeten.
Mooi gedicht.............en dan ook nog gedrukt met op de achtergrond
die
zwart-wit foto van Achter de Dom.
