Zaterdagavond in Moskou.
Het centrum van de stad is leeggelopen. Het is een ware exodus. Officieel begint het
weekend al rond Vrijdagmiddag. Probeer niet om op Vrijdag ook maar iemand op het werk te
bereiken. " Oh Ivan, nee, is net even weg..." of "Masha, laat die nou net
de deur uit zijn". Dringend! Nee, dringend dat bestaat hier niet, zeker niet op
Vrijdag. Vanaf een uur of vier zitten alle uitvalswegen potdicht. Het verkeer kruipt
langzaam vooruit. Lada, Moskvitsj, Volga na Volga volgepropt met vader, moeder, x-aantal
kinderen en vrienden, tassen en zakken vol spaghetti, havermout, snoep, koekjes, frisdrank
en al die andere onmisbare dingen die je 50km buiten Moskou haast niet kan kopen.
Dat zijn de gelukkigen met een auto. Voor de iets
minder gefortuneerden is de volgepropte elektritsjka (de datsja -trein). Wagon na wagon
vol ongewassen, zwetende lichamen (hygiene is niet de sterkste kant van de Russen) ,
dreinende kinderen en de sfeermakers, die al vanochtend of half zeven hun eerste glas
vodka achter de kiezen hadden. Voor elke 50 mensendie kunnen zitten moeten er zo'n 200 de
hele reis staan. Gewoonlijk platgedrukt tussen proviand en tuingereedschap. Af en toe
waagt een ijs- of sigaretten verkoper het zich een weg door de mensenzee te banen. Voor je
het weet heb je dan waterijs in je haar.
Bijna elke Rus heeft ofwel een datsja, ofwel een
familielid of bekende met een datsja of een lapje grondergens buiten Moskou. Bij het woord
datsja moet je je natuurlijk geen luxe-woningen voorstellen. Het gaat in de meeste
gevallen om een houten barak in "the middle-of-nowhere" zonder stromend water,
toilet of electriciteit, met een klein lapje grond eromheen, waarop alles verbouwd wordt
om de volgende winter door te komen. Er moet dan ook meestal hard gelabeurd worden. Geen
wonder dat sommigen van mijn vrienden geen puf meer hebben om op Maandag hun job weer op
te nemen. Gelukkig zijn er nog de Sjasjlik (barbecue) en Vodka . En na een dag hard werken
wordt er meestal duchtig gegeten en gedronken.
De datsja's van de Nieuwe Russen zien er helemaal
anders uit. Van architectuur heeft dit land absoluut geen idee. Maar de huizen van de
rijken zijn prestige projecten. Als je in het Westen Moskou buitenrijdt, kom je compound
na compound tegen. Ommuurde nederzettingen vol met protserige huizen. Torens, zuilen en
bogen zijn erg in de mode. Het eerste huis is groot, het tweede moet dan absoluut nog
groter zijn en het derde lijkt op een paleis, want je kan niet onderdoen voor de buren.
Smakeloze constructies, die vreemd genoeg op nog geen vijf meter afstand van elkaar staan.
Ik vroeg aan Maks, een van mijn meer intelligente vrienden, waarom dat zo was en hij
scheen zelfs de vraag niette begrijpen. "Privacy" is een begrip dat hier nog
steeds onbekend is.
Voor de ongelukkigen zonder datsja zijn er dan nog
de stranden aan de Moskou rivier en ettelijke vijvers in parken. Hoewel zwemmen daar niet
op alle plaatsen toegelaten is. (Na een wateronderzoek vorig jaar bleek dat over 60
procent van het water te vervuild was om ook maar aan te raken.) De Russen zijn ware
zonaanbidders. Bij het kleinste straaltje gaan ze dadelijk uit de kleren. Er is zelfs een
nudisten strand in het hartje van Moskou. Hoewel...vorige week werden een aantal nudisten
door de politie opgepakt en naakt in de cel gegooid, omdat ze zonder kleren het pad buiten
hun strand opgelopen waren om een ijsje te kopen. Tja, het zal je maar overkomen.De
politieagenten kregen later een vermaning omdat ze hun rubber knuppels gebruikt zouden
hebben. Auu!
Zaterdagavond in Moskou. De parkjes zitten vol met
vodka-drinkende daklozen. Ik wees vanuit de auto naar een van die zielige groepjes en zei:
"Een van de voordelen in Moskou te wonen is dat je altijd iemand kan vinden die in
een hopelozere situatie is dan jij..." "Hoezo, hopeloos," onderbrak Volodja
mij ,"Vodka , sigaretten, gezelschap en een parkje, wat moeten ze dan nog
meer..."
Oh, the Russian way of life!
Cathy
Terug naar Boekgrrl in
Moskou Index