Bibi de Vries was van 2003 - 2006 vice-fractievoorzitter van de VVD in
de Tweede Kamer. In Haagse Taferelen geeft ze de lezer een kijkje in de
politieke keuken in de vorm van een informatief verhaal over wat er zich
zoal in die periode voordeed in de tweede Kamer.
Veel onderwerpen uit die tijd, die we nu nog herkennen, komen aan de
orde, met een korte uitleg voor wie niet zo goed op de hoogte is. In
deze partij ontstond toen de openbare strijd om het leiderschap in de
partij, wat op menige kiezer als nogal vreemd is overgekomen. Het is
nuttig om het samen met andere verschijnselen in het reilen en zeilen
van zo'n fractie nog
eens na te lezen.
In de tekst trof ik een uitspraak aan over kinderopvang:
"kinder- opvang moet beter in onze samenleving ingebed worden: de
21ste eeuw is de eeuw van de kinderopvang."
Woorden van goud voor iemand die in de kinderopvang werkt of er zich
jaren sterk voor heeft gemaakt. Dat er nu een verplichting is voor
scholen om voor- en naschoolse opvang te bieden met ingang van januari
2007 is te danken aan een motie van Aartsen/Bos (VVD/PvdA). Ook trof me
een stukje over het verantwoordingsdebat. Dat is een debat dat in de
Tweede Kamer wordt gehouden ten tijde van de indiening van de begroting.
Op basis van de jaarverslagen van de ministeries wordt dan vastgesteld
welke doelen zijn gehaald en welke niet of maar gedeeltelijk. Dat zouden
alle kiezers moeten weten. In die jaren was Ayaan Hirsi Ali actief in de
VVD en zij komt uiteraard ook
meer dan eens in dit boek voor. Vooral haar mening over een recht om te
beledigen zette me meteen weer aan het denken. Over de koppeling daarvan
aan de vrijheid van meningsuiting merkt schrijfster op dat er eerst een
democratie kwam, met politieke rechten en pas daarna de grondrechten,
zoals de vrijheid van meningsuiting. Over die vrijheid heerst nu echter
een misverstand dat iedereen maar wat kan roepen naar believen terwijl
die vrijheid betekent dat de overheid een burger niet in de gevangenis
kan stoppen wegens een geuite mening. Over dat dilemma van beledigen is
het laatste woord nog niet gesproken.
Het boek gaat dicht met een wens: nu zo'n boek over dezelfde periode
maar over een andere partij.
Lizzy