Een mooie verhalenbundel met als rode draad de man en de vrouw in al hun
variëteiten.
De verhalen beginnen met een drieluik getiteld Zeekakkelobbes, Alle
tijd en Levensteken
In Zeekakkelobbes is de schrijfster, al bladerend in een
fotoalbum, liefdevolle herinneringen aan het ophalen aan haar overleden
vader en vertelt zij over die ene foto waar zij kennismaakte met de
zeekakkelobbes. Alle tijd heeft haar vader voor die steen, maar helaas
het mocht niet zo zijn. En nu heeft zij die steen... Hij trekt haar aan,
stoot haar af maar.. maar heeft ze niet alle tijd? In Levensteken
is ze op zoek naar een vraag die haar bezighoudt. Het antwoord dat ze
vindt is goed.. meer dan goed zelfs. Het zijn drie mooie afgeronde
verhalen die niet treurig stemmen maar je laten namijmeren.
Daarna volgt de cyclus Man/V.
Verhalen van jongen tot gescheiden man. In deze verhalen wordt verteld
hoe een beertje een belangrijke rol speelt bij de eerste vrijpartij van
een student. Over een vrijgezel die een bijzondere ontmoeting heeft,
over de getrouwde man en uiteindelijk de gescheiden man die zogenaamd
stoer met zijn nieuwe, sexy vriendin pappazondag heeft. Persoonlijk vond
ik Koude grond het verhaal over de bijzondere ontmoeting erg
apart. Het is erg beeldend verteld, je ziet het bijna als in een film
voor je.
De cyclus M/Vrouw is mooi, humoristisch, weemoedig...
Champagne is een prachtig verhaal over een vrouw die op haar eigen
manier het overlijden van haar man verwerkt. Ontroerend! Dan het
heerlijke, vrolijke verhaal over Anneke. Zij wil niet in het stramien
lopen, wil zich niet gedragen zoals het 'hoort', heeft geen zin in
koffiedrinken met leeftijdsgenoten maar vrij zijn, doen en laten wat zij
wilt en dat doet ze ook! In Welterusten Anna komt het bericht dat
oma Anna overleden is (de Anneke uit het vorige verhaal?) maar ze zou
naar Duitsland met man en kinderen. Ze kan rustig gaan vindt haar moeder,
ze gaat toch maar heel eventjes. Onderweg houdt ze contact met haar
moeder maar wat haar het meest bevreemd, waarom voelt ze zo weinig? Ze
hield toch van Anna? En dan het mooie, aangrijpende verhaal
Kikkerprins. De dochter, Iris, van de vrouw is volwassen en werkt in
Afrika. Moeder gaat haar bezoeken en gaat mee naar de plekken waar haar
dochter werkt. Wat ze te zien krijgt stemt haar erg droevig, gelukkig
kan ze een heel klein beetje troost bieden... Dit verhaal luidt het
vervolg in, in die zin dat het schreinende van dit verhaal zich voorzet
in de laatste drie verhalen.
De cyclus Onderhuids is wat rauwer dan de voorgaande
verhalencycli.
De titel zegt al .. Niemand ziet wat aan de personen maar toch speelt
zich onderhuids heel wat af. Nauwkeurig wordt verteld wat deze mensen
drijft. Werkelijk schitterend is het verhaal Achterop Hoe iemand
schijnbaar achteloos rondfietsend een proces doormaakt wat hij aan
niemand kan vertellen. Heel mooi en subtiel beschrijft Juanita
Stachowitz de gedachtewereld van deze jonge man. Werkelijk een bijzonder
'levens'verhaal.
Al met al is dit een boek dat je fascineert. Alle verhalen zijn kleine
pareltjes op zich. Sommige verhalen doen je glimlachen, andere pakken je
beet, grijpen je vast en laten je nadenken. Mooie afgeronde verhalen
waarvan je telkens meer wilt. Een uitstekend debuut! Lezen dit boek!

Dettie
De verhalen, meer verhaaltjes, lijken in een speciale vorm meergezet:
steeds drie of vier verhalen onder één noemer, een soort sonnet.
Het eerste is Zeekakkelobbes, met drie verhalen. Alledrie gaan over de
vader die er niet meer is. De eerste tekenen, het verwerken en dan het
definitieve afscheid. Mooie korte verhalen vol met weemoedige
herinnering.
Dan volgen vier verhalen met de titel M/V, waarbij de M omcirkeld is.
Vier verhalen waarin een man de verteller is, die steeds een stap verder
de grote wereld ingaat. Over op jezelf wonen, je eigen boodschappen doen,
een vrouw versieren en de mid-lifecrisis.
Het derde kwartet is precies andersom, hier is de V bij M/V omcirkeld.
Er volgen vier verhalen gezien vanuit een vrouw: de dood van de geliefde
en die van een geliefd familielid, het ouder worden, het uitvliegen van
een kind.
En de laatste drie verhalen gaan over wat er gebeurt als de dingen niet
gaan zoals je zou willen. Zelfmoord, miskraam en huwelijkscrisis.
Stuk voor stuk zijn het mooie indringende verhaaltjes. Ze maken precies
duidelijk waar het om gaat. Ik houd eigenlijk helemaal niet van korte
verhalen, maar deze boeien allemaal. Mijn favoriet?
Zeekakkelobbes, het titelverhaal, waarin door de vader subtiel duidelijk
wordt gemaakt dat hij zwaar ziek is. Het kind begrijpt het niet, dat
komt pas als de vader er niet meer is..
En die over de miskraam in het laatste drieluik. Ook hier wordt niet
direct gezegd waar het over gaat. Deze subtiliteit is prachtig en veel
indringender dan wanneer het rechttoe rechtaan verteld zou worden.
Het is een debuut, dat belooft wat!
Marjo van T.
|
Paperback, ISBN 9086800343, 96 pagina's, november 2006, uitgeverij
Adr. Heijnen meer Debutanten bij
de Boekgrrls |