Ik meldde het al eerder - dankzij m'n huidige Russische bevlieging begon
ik aan dit werk van S. Stond al jaaaren op de plank naast Mandelstam,
Amalrik (ook nooit gelezen). Allemaal verplichte aankopen zo rond de
70-tiger jaren.
Nu heb 'k ze gelezen - die 2 delen, samen zo'n 500 pag's. Mooi, vrouwen,
mooi! Prachtig, soepel, vrij alledaags proza. Mooi vertaald ook, lijkt
me. (De naam van de vertaler staat niet genoemd - foei!)
Een kankerpaviljoen dus, en dan speciaal de mannenzaal. Ergens in
Kazachstan - een 'geliefd' verbanningsoord gedurende de Stalinterreur.
't Is 1955, twee jaar na de dood van Stalin. Maar die terreur dondert
nog na natuurlijk, ook in dit ziekenhuis. Of beter: kankert nog na. Op
de zaal liggen oa. een slachtoffer (ex-gevangene, nu levenslang
verbannen), een arrogante aangever, een kampbewaker, een
universiteitsmedewerker die zijn positie moest prijsgeven. Maar ook een
ambitieuze student en een jonge
jongen die zijn been zal gaan verliezen. En 't zijn allemaal mensen,
individuen. Zieke mensen, ieder met een eigen geschiedenis. Vaak bang,
soms met een grote bek. Sommigen gaan dood; sommigen vertrekken genezen.
Een voorzichtige
love-story bovendien. Onderliggend permanent de discussie over de
recente geschiedenis en de standpunten daarover.
Intussen lezen we veel over de diverse typen kankers en hun behandeling.
Niet verwonderlijk natuurlijk: het centrale personage van de roman lijkt
geinspireerd door ervaringen van S zelf: verraden, dwangarbeid,
verbannen, behandeld voor kanker.
Zware kost - 't lezen van deze roman? Helemaal niet. Nee- het onderwerp
is niet 'vervrolijkend', zoals ik eerder schreef. Maar de meeslepende
verteltrant en vooral de mensen met wie je heel even of wat nader
kennismaakt - ik vond het een belevenis.
Mart
Mooie
bespreking Mart! Was altijd wel een boek waarvan ik vond dat ik het
moest lezen. Maar het leek me inderdaad te zwaar. Misschien dat het er
nu toch eens van komt.
Ik
heb nu zo'n spijt dat ik het een paar jaar geleden aan iemand anders
doorgegeven heb omdat ik er niet aan toe kwam... Nou ja, als het nog
eens op mijn pad komt, weet ik dat ik het moet houden!
Wat
een geweldige recensie, Mart! Ik heb niet zoveel binding met 'de Grote
Russen', maar misschien moet ik het gewoon eens gaan proberen...
Thanks.
S. laat zich echt lekker lezen, hoor. In elk geval deze roman, de rest
ken ik ook niet. Alleen al die ingewikkelde namen - pff - 't duurde even
voor ik begreep wie wie ook alweer was. Maar overigens - zeer de moeite
waard!
