Philip Snijder: Zondagsgeld



Een achttal verhalen over het Bickerseiland, dat ik persoonlijk niet ken. Niet gekend heb, moet ik zeggen, want het is volgens de flap in de jaren zeventig van de vorige eeuw gesaneerd. Als ik de verhalen lees denk ik ook dat ik het niet had willen kennen, het is een achterbuurt geweest, een buurt die heel gezellig is voor de eigen bewoners, maar een ramp voor buitenstaanders.

Het jongetje dat daar woont en het hoofdpersonage is van de verhalen, is er thuis, maar niet zoals de andere bewoners. Dat komt omdat zijn vader een Groninger van afkomst is, hij is een outsider, het mikpunt van spot. De jongen voelt zich verwant met zijn vader, hij kan goed leren; maar hij wil natuurlijk ook opgaan in de gemeenschap, lachten met zijn vriendjes. Dit dubbele komt in de verhalen goed tot uiting, het stelt hem in staat om de gemeenschap met een kritische blik te bezien. Maar ook is duidelijk dat hij niet goed weet te kiezen. In een van de verhalen vertelt zijn vader hem dat er een scheiding op til is, en de jongen is geschokt. Halsstarrig weigert hij het woord zelfs maar te denken, dat vreselijke woord dat zijn wereld op zijn kop zet. Maar in een ander verhaal maakt hij duidelijk hoezeer hij de verwantschap met zijn vader voelt, en zich samen met hem
opstelt tegen de rest van de wereld. Het verhaal van de dronkenschap, het is prachtig om te lezen hoe de jongen zijn omgeving anders gaat ervaren onder invloed van de alcohol. En de gene in het verhaal over de vodden, als hij achter de kar met vodden betrapt wordt door zijn geliefde schoolmeester, het is genieten..

De jongen uit deze verhalen deed me denken aan de jongen die in de verhalen van Erwin Mortier opduikt, helaas zonder het smeuïge van de Vlaamse taal, hoe een kleine jongen de wereld om zich heen probeert te duiden. Ook al is het perspectief van Philip Snijder anders, hij kijkt terug vanuit de toekomst, qua sfeer kan hij zich meten aan Mortier, je bent als het ware daar waar de jongen is. 

Ik vind het een heel geslaagd debuut, al vraag ik me wel af of een tweede boek dit ooit zal kunnen evenaren.


 


Marjo

 

 


Op zijn weblog schreef Philip Snijder (1956) herinneringen neer aan zijn jeugd op Bickerseiland, een eiland ten westen van Amsterdam Centraal Station. Een redacteur van literair tijdschrift De Tweede Ronde vroeg hem deze stukken te bewerken tot een verhaal, zodat ze opgenomen konden worden in de periodiek. Uiteindelijk wist Snijder acht episodes van zijn elfjarige ik te vervaardigen, welke bijeengebracht werden in Zondagsgeld.
Lees verder bij Recensieweb

Philip Snijder studeerde Italiaans en werkte onder andere bij een schoon-maakbedrijf, boekhandel, jeugdhotel, universiteit, cafe's en culturele instelling. Hij publiceerde zijn eerste verhalen in het literaire tijdschrift De Tweede Ronde. Zondagsgeld is zijn romandebuut.
boeken.vpro.nl

 

Boekgrrls lezen de Debutanten
 

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 23/07/07  Eisjen