2003. Op een koude morgen in januari ontdekt de alleenstaande
schrijfster Julia Valkenier dat er een vreemde man in haar achtertuin
staat. Met zijn linkerhand leunt hij tegen een boom, alsof hij houvast
zoekt. Hij lijkt volkomen verloren en niet op zijn plaats. Na een korte
aarzeling overwint ze haar vrees en vraagt hem binnen te komen. Hij
heeft duidelijk nog nooit een huis als het hare van binnen gezien.
Deze vreemde man blijkt Latijns te praten. Julia spreekt wel een beetje
gymnasium-Latijn maar niet goed genoeg om alles te begrijpen. De man
heet Decimus Publicius Cascus, langzamerhand wordt het haar duidelijk
dat het een Romein is uit 70 na Christus! Geboren in Italië maar
woonachtig in Nimes, hij is architect en vertelt over zijn werk en over
zijn favoriete bouwwerk,
het aquaduct van Nemausus, tegenwoordig Pont du Gard genoemd. Decimus
staat versteld van alle luxe, de kraan bijvoorbeeld, hij wil weten hoe
het systeem werkt, hij staat verbaasd van de verwarming, het licht,
alles...
Julia besluit pastoor Mark Lichters te vragen langs te komen, hij kan in
ieder geval beter Latijns spreken dan zij en zo misschien meer te weten
komen over Decimus. Aanvankelijk gelooft Mark
natuurlijk niets van het verhaal maar hij raakt al snel overtuigd.
Beiden weten dat Decimus beschermd moet worden. Als de pers of
wetenschappers lucht zouden krijgen van het bestaan van Decimus dan zou
hij geen leven meer hebben. Hij zou allerlei onderzoeken moeten
ondergaan en een speelbal van hen worden De weken verstrijken en
langzamerhand raken Julia en Decimus aan elkaar gewend. Decimus heeft
het erg moeilijk, mist zijn familie en Julie heeft enorm medelijden met
hem maar weet ook niets om de situatie te kunnen veranderen. Decimus
heeft ook geen idee hoe hij in Julia's tuin beland is, er is geen enkel
aanknopingspunt. Voorzichtig wagen ze zich naar buiten en Decimus gaat
dan door voor een Italiaanse vriend, Mario genaamd. Als ze op een dag
naar Nijmegen gaan waar een Romeinse tentoonstelling is verraad Decimus
zich. Onmiddellijk worden ze
lastig gevallen door een man die achteraf Gerard Leemans blijkt te heten.
Leemans is een uit de gratie geraakte historicus. Vanaf die tijd is het
met hun rust gedaan. Leemans wil kost wat kost contact met Decimus. Hij
heeft zo zijn eigen redenen en is bereid heel ver te gaan om de Romein
te spreken te krijgen. Mark blijkt een zeer goede vriend en probeert uit
alle macht Julia en de Romein te helpen. Het probleem is, wie is wel of
niet te vertrouwen...
Duidelijk is dat Helena Rentmeester een gedegen kennis heeft van de
Romeinse tijd. Zeer apart is ook dat ze de Nederlandse plaatsen waar
Romeinse vondsten zijn gedaan er in betrekt evenals het Duitse Xanten.
Het verhaal is erg afwisselend, het enige minpuntjes vond ik dat mensen
wel makkelijk, bijna nonchalant, reageerden op het verhaal van Decimus.
Alsof het heel gewoon is dat er een Romein uit 70 na Christus in het
heden
rondloopt. Maar buiten dit kleine minpuntje heeft Helena Rentmeester een
zeer prettig leesbaar verhaal geschreven met verrassende vondsten. Ze
maakt het nergens nodeloos moeilijk, het is een leuk, soms spannend,
soms humoristisch, soms ontroerend verhaal waarin het heden en verleden
knap vermengd worden.
 Dettie
december 2006
|
ISBN: 9085690293 Ingenaaid, 400 pagina's Verschenen: oktober 2006
Uitgeverij Elbertinck De flaptekst is wel behoorlijk misleidend, maar
daar kan de
schrijfster niets aan doen. De uitgever wil de illusie wekken dat het
een historische roman is, wat dus niet het geval is.
De Pont du Gard is een typisch voorbeeld van Romeinse bouwkunst
niet ver van Nîmes en Uzès in Frankrijk. Het bouwwerk behoort tot de
werelderfgoedlijst van UNESCO.
Zo rond het jaar 50 na Chr. ontwierpen en bouwden de Romeinen een 50
kilometer lang aquaduct voor waterlevering aan Nîmes. De inlaat bevond
zich aan de Source d'Eure-bron te Uzès. Het gemiddelde verval van het
aquaduct bedroeg 24 centimeter per kilometer en het natuurlijk reliëf
werd gebruikt voor het transport, zodat het water uit zichzelf naar de
stad stroomde.
(Meer bij
Wikipedia)
ArcheoNet en de
Romeinen in Nederland Xanten is een stad aan de zuidoever
van de Duitse Niederrhein (...). De stad is gesticht door de Romeinen
die het Castra Vetera (het oude fort) noemden. In later tijd werd dit
Colonia Ulpia Traiana, wat erop duidt dat zich hier Romeinse veteranen
hebben gevestigd. Castra Vetera speelt als steunpunt van het Romeinse
leger een belangrijke rol in de geschiedenis van Germania Inferior.
(meer bij
Wikipedia)
Helena
Rentmeester (Schiedam, 1971) Zij kiest ervoor om onder pseudoniem te
schrijven en uit haar interesse voor de klassieke oudheid is haar
debuutroman 'Pont du Gard' ontstaan.
(Crimezone.nl) |
