De Sydney Hobart Race is, na de America’s Cup en de Volvo Ocean Race,
het grootste wedstrijdzeilevenement ter wereld. Er wordt gezeild met
grote ‘maxischepen’. In diverse edities zijn er doden en gewonden
gevallen en de race geldt immer als gevaarlijk. Dit boek is gesitueerd
rond deze zeilrace, met als hoogtepunt gebeurtenissen tijdens de race.
Een voorspelling van storm en schepen die vergaan geeft direct al
spanning. Deze spanning wordt opgebouwd tot iets over de helft van het
boek. Bij mij groeide ook een spanning ten aanzien van een vermoeden van
een of ander groot complot.
Een tweede lijn in het boek is meer psychologisch:
bestaan er mensen die in de toekomst kunnen kijken? Als derde en vierde
lijn zijn er de ontwikkelingen in de vriendschap tussen Petra en Kirsten
en de relatie tussen Petra en haar verloofde.
Daarnaast spelen er ook nog allerlei andere
verwikkelingen en relaties. Wat mij betreft een teveel aan verhaallijnen.
Lijkt de schrijver aanvankelijk nog vooral de stormvoorspelling uit te
willen bouwen, in het laatste derde deel verzandt het verhaal enigszins
en worden de vele verhaallijnen vrij snel beëindigd. Het enigszins
onwaarschijnlijk en onnodig gecompliceerde einde brengt eigenlijk geen
antwoorden op de vragen in het begin.
Wat dat betreft, was ik wel teleurgesteld. Toch
leest het boek vlot. Taal en stijl zijn redelijk makkelijk.
De diverse reddingssituaties van de kustwacht zijn
spannend beschreven en de spanning rond het wel of niet optreden van een
storm en de gebeurtenissen tijdens de race zijn zeker spannend. De
overige verhaallijnen belemmeren het verhaal eigenlijk. Daarnaast zijn
de psychologische ontwikkelingen niet logisch. De zeiltechnische dingen
zijn, zoals de auteur zelf ook in het nawoord aangeeft, niet allemaal
kloppend. Het is jammer dat het hele verhaal vanuit Petra wordt verteld
en je geen inzicht krijgt in de sfeer aan boord van zo’n maxi en wat de
bemanning doet in crises. Het kijkje achter de schermen van zo’n race
met zijn organisatie en sponsors is dan wel weer leuk.
Het boek is een makkelijk weglezend vrij spannend
boek. Over de term ‘literaire thriller’, zoals op de voorkant staat,
valt altijd te discussiëren. Ik zou het boek niet bij literatuur indelen,
maar wel bij thrillers.
Het verhaal situeren rond een beroemde zeilrace is
absoluut een pre. Dat een goed onderlegde zeiler dan niet voldoende aan
zijn trekken komt, is jammer. Ditzelfde geldt voor lezers met
paranormale interesse.
Tot
slot wil ik nog iets over de omslag zeggen: deze is heel origineel met
een dubbele voorkaft, waarvan het voorste deel een metershoge golf
is.
Hanneke BD