In deze korte roman neemt Kundera de snelheid en hectiek van het huidige
leven tegenwoordige tijd op de loep door deze af te zetten tegen de
traagheid van het leven in de 18ste eeuw. Pas aan het einde van de roman
komen de verschillende verhalen bij elkaar, die zich allemaal in
hetzelfde kasteel blijken af te spelen.
Het verhaal van de chevalier uit de 18e eeuw die op op een tragische
doch schone wijze wordt verleid door madame de T. Het is het zogenaamde
verhaal uit een novelle van Vincent Denon. Aan het einde van de
ochtend weet hij pas waarom hij is verleid.
Aan de andere kant het verhaal van de entomoloog Vincent die in de 20e
eeuw in feite op zoek is naar zichzelf en zijn eigen identiteit en
daarin het gedrag van de door hem bewonderde Pontevin nabootst (wat
slaat als een vlag op een modderschuit). Wat eindigt in een komisch
verhaal tijdens een congres over zijn nacht met Lucie.
Daartussendoor nog het verhaal van een trieste Tsjechische geleerde die
noodgedwongen 20 jaar als een bouwvakker heeft moeten werken en aan het
einde van zijn leven zich blijkbaar alleen nog maar druk kan maken om
een losse kies en blij is dat hij nog zo gespierd is.
En ook nog Kundera en zijn vrouw spelen een rol die verblijven in het
kasteel als toerist.
Traagheid van Kundera is toch wel wat andere kost dan ik van Kundera
gewend ben. In de Tsjechische geleerde herken is nog het meeste uit de
andere boeken van Kundera. Traagheid is luchtiger, speelser en heeft een
vrolijke humoristische doch scherpe noot. Het neemt de tegenwoordige
tijd de maat.
Mooiiiiiii
