Dave Eggers: Wat is de Wat?


Nu heb ik het uit en wil ik er wat over opschrijven, de laatste zin van het boek kan ik niet negeren:

'Hoe zou ik (de schrijver) kunnen doen alsof jij (de lezer) niet bestaat? Dat is haast even onmogelijk als het voor jou zou zijn om te doen alsof ik ( Deng, één van de Lost Boys uit Soedan) niet besta'.

En ja, zo leef ik wel natuurlijk, alsof die situatie in Afrika, zoals nu in Darfur, niet bestaat. Ik zou niet weten hoe ik daar iets aan kan veranderen en ik knijp mijn ogen dicht. Dit boek uitlezen was dus wel het minste wat ik kon doen en het kostte moeite, niet omdat het niet goed geschreven zou zijn -daar zou ik het bij dit boek niet eens over willen hebben- , maar vanwege het verschrikkelijke onderwerp. De vlucht van de Lost Boys uit Zuid-Soedan naar veiliger oorden, de slachting onderweg bij de rivier die ze willen oversteken, de overvallen van hongerige leeuwen, de vreselijke honger, het gevaarlijke gaan zitten en niet meer op kunnen staan, niet weten of de ouders de brandschatting van hun dorp door de milities overleefd hebben, de voortdurende pogingen van de SPLA om de kinderen als soldaat bij de groep in te lijven. Uiteindelijk mag een grote groep jongens (en een enkel meisje) die in een vluchtelingenkamp zijn opgevangen en zeventien jaar zo geleefd hebben naar Amerika. Ze denken dan in een paradijs te belanden, maar dat is natuurlijk ook weer niet waar. We hoeven maar aan onze eigen vluchtelingenopvang in Nederland te denken.

Dave Eggers heeft zich in het leven van deze jongens verdiept en een fictionele autobiografie geschreven vanuit het perspectief van Valentino Achak Deng, die zich ook Dominic noemde nadat bleek dat een vereerde lerares alleen die naam kon onthouden. Prompt zitten er vijf Dominics in de klas. 'Eggers geeft deze jongens wat ze verdienen, een stem die wordt gehoord' is een zinsnede uit de blurp. Maar wat nu? Ik ken nu het verhaal en ???

Dave Eggers was vier jaar bezig met dit boek en wie zijn eerste roman las (Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit) zal ervan opkijken. Hartverscheurend is dit verhaal zeker ook en toevallig? was ook daar de hoofdpersoon zonder ouders. Zijn twee volgende boeken: 'U zult versteld staan van onze bewegelijkheid' en 'Hoe hongerig wij zijn' ken ik niet. Anderen wel?

Google geeft nog niets over dit boek. Het is verschenen in 2006 en in 2007 vertaald door Wim Scherpenisse en Gerda Baardman.

Jop
april 2007


Wat is de wat is een epische roman over de burgeroorlog in Soedan, gezien door de ogen van een jongen. Voor hen die denken alles te weten over de ‘vergeten kinderen’ van Soedan is dit boek een eye opener, en voor hen die denken het werk van Dave Eggers te kennen, is dit boek een totale ommezwaai: het is een rechttoe rechtaan geschreven, compromisloos, humoristisch en avontuurlijk boek over de waanzin van de oorlog. Eggers heeft vier jaar aan deze roman gewerkt en was gedurende die tijd diep betrokken bij de gemeenschap van gevluchte Soedanezen in de Verenigde Staten. In 2003 reisde hij met Valentino Achak Deng af naar Zuid-Soedan, waar Deng werd herenigd met zijn familie, die hij zeventien jaar niet had gezien.
Lees verder bij Uitgeverij Rotschild en Bach
 
Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 10/04/07  Eisjen