De foto's op de voor- en achterkant van het boek zijn heel mooi.
Misschien
de film ook. Maar het boek, tja...
Het wordt aangeprezen als een sprookjesachtige vertelling, en dan speelt
het
sprookje van de Sneeuwkoningin van Andersen een grote rol. Het thema zou
dan
zijn: maakt echte liefde blind?
Het gaat over een jongen van zestien, Ruben, die blind is, en in zijn
puberteit tamelijk onhandelbaar is. Zijn moeder kan hem niet aan, een
vader
is er niet, en vreemd genoeg ook geen school, geen leraren. Zijn moeder
die
ziekelijk is, zet voor ze zoveelste keer een advertentie waarin ze
iemand
vraagt die haar blinde zoon wil voorlezen. Eerdere voorlezers hielden
het
niet lang vol, maar nu verschijnt Marie...
En Marie heeft problemen van zichzelf, die te maken hebben met een
traumatisch verleden. Na een moeizaam begin klikt het enorm goed tussen
de
jongen en de vrouw (ze is bijna twintig jaar ouder), het klikt zo goed
dat
de moeder jaloers wordt.
Er is een dokter, die behalve beroepshalve ook amoureuze banden heeft
met de
moeder. Hij oppert dat een operatie de jongen weer kan laten zien en dan
zal
het vanzelf zo afgelopen zijn met die onmogelijke liefde.
Maar Ruben neemt het lot in eigen hand...
Ik vind het helemaal geen sprookje, het is nogal realistisch verteld.
Misschien klinkt het verhaal ongeloofwaardig, maar dan is het thema
helemaal
juist: liefde maakt blind.
Marjo
J@cq:
Ik wist helemaal niet dat er ook een boek verschenen was van de film.
Ik heb de film gezien en hij is sprookjesachtig, in een voornamelijk wit
(veel sneeuw en ijs) landschap gefilmd. Ze (Tamar van den Dop) is er
helemaal voor naar Roemenië gereisd om zo'n landschap te vinden.
Een film die het zeker waard is te gaan zien.
De foto's op voor-en achterkant zullen wel afkomstig zijn van de film
denk
ik omdat Tamar van den Dop zelf de film geregisseerd heeft.
En de film speelt in een andere tijd (begin deze eeuw schat ik in), maar
het
verhaal is zeker wel realistisch. Een verhaal dat je ook in deze tijd
zou
kunnen laten spelen.
Ik vond de sfeer in de film het verhaal wel versterken door dat winterse
eenzame landschap. Het isolement van de jongen komt sterk tot uiting. In
hoeverre het albino-zijn van zijn voorleester ook bijgedragen heeft tot
het
kiezen van zo'n landschap in de sneeuw, weet ik niet. Maar een verband
lijkt
me niet uitgesloten ;-).
