Op een schoolreünie ontmoeten mensen die elkaar uit het oog verloren
zijn elkaar weer. De hoofdpersonen zijn Eva, Irene en David.
Eva heeft psychologie gestudeerd, maar werkt nu op kantoor. Ze heeft een
kind, maar geen man. Irene is getrouwd, heeft drie kinderen en werkt
niet. David woont samen, geen kinderen; Mariëlle zijn vriendin heeft hem
nog niet durven vertellen dat ze zwanger is.
De reünie wordt verstoord: er is een dode gevonden in het toilet. Het is
Eric Janson, een leraar die niet bij alle leerlingen even geliefd was.
Als blijkt dat de man, die op krukken liep vanwege een skiongeluk, niet
zomaar gevallen is, maar dat zijn schedel werd ingeslagen volgt er een
politieonderzoek. Inspecteur de Vegter leidt dat onderzoek.
Het blijken vooral de meisjes te zijn die niet veel van hem moe(s)ten
hebben. En er was ook nog een docente, die een verhouding met hem gehad
heeft.
Na de eerste verhoren door de politie brengt David Irene en Eva thuis,
en als hij thuis komt hoort hij van zijn vriendin dat ze een kind
verwachten. Hij verlaat onmiddellijk haar huis en komt alleen terug voor
zijn spullen. Hij wil geen kinderen.
Na een tijdje neemt hij contact op met Eva, en hij weet zich langzaam
haar leven binnen te dringen, al zou ze eigenlijk liever alleen met haar
dochter blijven. Vooral als ze merkt dat hij helemaal niets van kinderen
moet hebben, maar dan heeft hij al macht over haar, ze kan hem niet
zomaar weer buitenzetten.
In het eerste hoofdstuk ligt de vermoorde leraar in het toilet. De rest
van het verhaal wordt chronologisch verteld, afwisselend zien we de
politie aan het werk, en volgen we de verdachten, de ex-leerlingen en
docente.
Persoonlijk vind ik het privéleven van zo'n inspecteur niet zo
interessant, maar het andere verhaal is bijna een psychologische
thriller.
David weet Eva zodanig te bewerken dat ze hem meer toelaat in haar leven
dan ze wil, en ergens over driekwart van het boek lezen we dat het niet
de eerste keer is dat ze zich zo laat manipuleren.
Dat is dan ook een thema in dit boek: intimidatie. Op verschillende
manieren. De eerste keer heeft Eva geen verweer, maar de tweede keer is
ze sterk. Ik verklap het verder niet, maar het laatste stuk van het boek
wordt zowaar nog een page-turner!
Het leest lekker weg, nergens ingewikkelde zinnen of uitweidingen, een
boek om mee te ontspannen. Ik heb wel verwachtingen van een tweede
thriller, al hoop ik dat het dan niet met dezelfde inspecteur zal zijn.
Marjo