Off topic
"
mag wel U tegen mijn
Kat zeggen"
Naar aanleiding van een mail-gesprek over:
- het "hedendaags" taalgebruik,
- de zin en onzin van het woord "U" in de omgang met onze medemens
- en wat er alzo nog meer aan fraais uit onze monden kan rollen
ontspon zich de volgende mail-discussie:
(...)
>>> Ik vloek zelf eigenlijk alleen als
het errrrreg tegenzit, als ik haast heb en van alles laat vallen en ik kan m'n
sleutels niet vinden en vervolgens kotst een van de katten het net verorberde
Whiskas menuutje op mijn witte bank, terwijl de telefoon gaat etc etc.
>>> Hoe in vredesnaam verwijder je dat
soort vlekken????!! Is daar een handzaam boekje over (link)? Ik heb namelijk ook een witte
bank nou ja ik Had een witte bank dus. Raaaaare dieren, katten. Gelukkig kun je het kotsen
bij een kat ruim van tevoren aan horen komen (niet als je zelf reeds luidruchtig aan het
godslasteren bent natuurlijk) waarna je hem naar een veilige plaats kunt smijten. Mijn
vorige kat echter sleepte zich net zo hard weer van het zeil terug naar de vloerbedekking
en hupsakeeee. Mijn huidige staat bij voorkeur 's ochtends vroeg met zielige blik in de
ogen aan de bedstede te kokhalzen. Dat je eerste woord op een nieuwe dag een vette vloek
moet zijn, dAs pas erg. Maar ach, mijn kat vergeef ik alles. Behalve dan die romp van
muis? rat? cavia? waarmee hij pas in het holst van de nacht tataaaaaaa kwam aanzetten.
Hysterisch jammerend van oowoowoooh. Godverdegodver heb ik het lijkje naar buiten
gebezemd. Misselijk misselijk. Mijn black beauty heb ik een volle dag genegeerd. (Hij mij
trouwens ook). Pas na een dik etmaal werd hij weer een beetje mens voor me.
Oh ja, boekenlinkje : "In het bijzonder katten" van Doris Lessing .
>>>Neem er een tekkel bij! De onze ruimt
alle kattekots op. Roedelinstinct, vermoed ik. Hij begint zelfs woedend te keffen
als een van de katten buiten zijn bereik wil overgeven. Ik kijk er dus niet naar om
als een kat zit te spuugen. Een paar minuten later is er niets meer terug te vinden dan
een afgelikt balletje haar. De tekkel poetst zo grondig, dat er geen vlekje
overblijft. (Hij is trouwens ook een beste stofzuiger wat kruimels betreft...).
>>> Ik heb een bank van Ikea waarvan je
de hoezen kunt wassen, hihi. Nou moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen dat ik dat nog
niet heb gedaan, uit angst dat die hoezen krimpen. Dus ik heb nu een vrolijk geblokte
deken op de bank liggen. (*LOL*)
>>>Don't tell me dat we dezelfde Klippan
hebbe (hoes Alme naturel uit blote hoofd)!!? Gewoon wassen hoor - ik ben juist blij als
die weer wat krimpt, wordt 't weer een lekker strak bankje. (Maar al die
bloedvlekken van uitgerukte nagels tijdens wilde achtervolgingen krijg je er op 40 graden
heus niet uit.)
> Haha, gelukkig heeft mijn ex de kat die zo'n 4 keer per week z'n maag leegt. Die
noemden we weleens 'Onkie onkie' omdat dat het geluid was dat hij altijd voort pleegde te
brengen..
>>>Grote lol hiero. Het is inderdaad zo een geluid maar ik denk dan altijd dat
iemand de gootsteen aan het ontstoppen is. Dus mijn reactie komt meestal te laat.
>>>Wat dacht je van de volgende situatie: je hebt een nieuw vriendje. Vriendje
gaat mee naar bed. Kat kan deur openmaken. Kat maakt met veel herrie slaapkamerdeur
open omdat 'ie is buitengesloten. Kat snuft aan vriendje op het moment suprême.
Zucht. Hoe romantisch, maar niet heus.
>>>Ik kreeg vorige week een baby op
bezoek (iets minder doch ook leuk). Jaloers jaloers, propte zich er effe lekker tussen op
schoot. Maar ook zonder baby in de buurt ligt-ie het liefst op zijn rug, buik in aaistand,
achterpoten ongegeneerd gespreid ...
Wat wel lachen is, is dat ik nogal eens wil fluiten als het leven me goed gezind is. Maar
dat vind hij Niet Leuk. Het spinnen stokt, de ogen gaan open in standje ik-smeeeek-u en
als ik dan nog niet ophoud, komt er 1 voorpootje heeeeeeeel zachtjes naar boven en tikt
hij een paar keer op mijn lippen. Ach, dan ga je toch vanzelf hevig knuffelen met zoiets.
>>>Ik zeg weleens heel gemeen tegen ze:
als je nou niet ophoudt ga je naar het asiel. Maar ja, dan kijken ze me aan met een blik
van: hahahahaha, dat doe je toch niet. En natuurlijk hebben ze gelijk...
>>>Goed, om toch nog maar even een
boekenlink in het hele kattenverhaal te gooien, hier één van de Duitse schrijver Akif
Pirincci met als titel: Felidae.
Ik heb het boek destijds ('92) in het Duits gelezen en eigenlijk geen idee of het ook in
het Nederlands te krijgen is. Het is een ongelooflijk spannend en humorvol verhaal,
geschreven vanuit de kater Francis. Het begint direct al met een moord op een soortgenoot
nadat Francis met zijn baas Gustav (ook wel Blikkenopener genoemd) is verhuisd.
Waar het verder precies over gaat zal ik hier niet uit de doeken doen, maar het boek heeft
een grote indruk op mij gemaakt en ik heb mijn katten weken nadien, nog met een blik
aangekeken van, "wat gaat er allemaal in dat koppie rond."
>>>We bewaren deze titel, maar er is nog veel meer boekigs over katten te zeggen (of kattigs over boeken). De boekjes van Lillian Jackson Brown 'De kat die....' en dan volgt er weer een merkwaardige titel. "De kat die achterstevoren las." Ze verschijnen bij Bruna en we verzamelen ze al sinds jaar en dag. Hoofdpersoon is Quilleran EN Koko en YumYum (jawel, uit de Mikado van hoe was het ook al weer Gilbert & Sullivan), twee opzienbarende katten van het koninkrijk Siam. Koko helpt Q. misdaden oplossen en verder leer je in die boekjes alles over een klein dorpje (in de VS, in Canada???) 100 kilometer boven alles. Boekjes voor kattenliefhebbers die heerlijk wegkabbelen in aangenaam beheersbare spanning.
(...)
Tevreden spinnende grrls boven hun katten, met altijd een boek bij de hand.
Eisjen 18.3.99
