Utrecht
Geïnspireerd door een zinnetje van Ina langgeleden:
> .....Terwijl je in Utrecht op elke hoek wel een citaat te binnen schiet. <
en een teleurstellende Utrechtse literaire boottocht, ben ik op zoek gegaan naar boeken over het literaire leven in Utrecht.
En ik heb het gevonden hoor:
De zoen in het hanengeschrei, een letterkundige wandeling door Utrecht door Ton van Schaik. Het is verschenen in 1992 toen de bieb hier 100 jaar bestond. Geen ISBN-nummer te vinden, vreemd voor een bieb-uitgave, toch??!! Het zal alleen nog maar in de antiquariaten te vinden zijn, de bieb heeft in ieder geval één exemplaar.
Ik vind het een vlot geschreven boekje dat ook nog eens heel wat info verschaft, met hier en daar een gedicht of citaat van de besproken schrijver en nog enkele foto's bij nacht. In de inleiding staat:
"Het gidsje dient geen ander doel dan hier of daar een lezer aan het wandelen of een wandelaar aan het lezen te krijgen".
Dat is gelukt. Enkele leuke dingen:
Op Oudegracht 333 woonde gedurende lange jaren de schrijfster Ina Boudier Bakker. Ze schreef dikke familieromans, waaronder De klop op de deur (1930). Haar buurman Jan Engelman moet er de kortste boekbespreking aller tijden aan hebben gewijd: "Niet opendoen".
Achter de dom 8 woonde Anna Maria Schuurman, een talenwonder, theologe, dichteres, tekenares, schilderes (er is een gedenksteen op die plek). Anne Maria werd de tiende muze genoemd en "de meest excellente van haar eeuw en haar sexe". Vader Cats droeg zijn Trouwringh op "Aen ''t wonderstuck van onsen tijt, Dat ghy, o ionchvrou Schuermans sijt".
En tot slot het gedicht waar het boekje zijn titel aan dankt (het kleine straatje tussen Vismarkt en Choorstraat heet het hanengeschrei):
Het hanengeschrei
Ik heb haar gezoend in het Hanengeschrei
bij de automaat aan de Choorstraat
terwijl ze garnalencroquetjes at
of wat daar gewoonlijk voor doorgaat.Er glommen lichtjes op haar lip
van een eenzame oude lantaren
In de verte knarste de Zeistertram
en de avondwind woei door haar haren.Ik zie tegen haar: "Doe die lichtjes uit,
anders sta ik niet meer voor mezelf in".
En toen ze weer aangingen zette de Dom
het voorspel van kwart over elf in.Voor deze zoen mag de duivel mijn ziel,
en mijn lichaam de schillenboer halen.
Ik proefde de eeuwige zaligheid
en een klein beetje ook de garnalen.Kees Stip
Harrie Jekkers, die "Kunst met Peren" schreef dat rond het wereldje van café (toen nog) Zeezicht aan de Nobelstraat in Utrecht speelt (hoe een Hagenees toch een beetje Utrechter kan zijn), Giphart en andere jonge gasten werden niet genoemd, helaas. Wel "Onder de korenmaat" van Maarten 't Hart.
Groet,
J@cq,
die wel wat over heeft om een exemplaar van dit boekje in bezit te hebben. Dus wie een verstoft exemplaar heeft liggen????
Laatste keer bijgewerkt: 16/11/06 Eisjen
