Bonbon-boeken

oekgrrls

Bonbonboeken en kaften?

Een positieve reactie over Maeve Binchy's "Evening Class" kreeg als reactie:

• ach ja! De Avondschool! (zeg dat dan gelijk! ;-)) dat leen ik aan iedereen uit en altijd positieve reacties. het boek was voor mezelf in eerste instantie ff wennen - ik was helemaal verslingerd aan haar dikke pillen die toch in hoofdzaak 1 hoofdpersonage hadden. neem nou Circle of Friends ... - hier wel ff de engelse titel want de nederlandse is wel zo stompzinnig (vrienden voor het leven - ja of je het wil of niet je gaat toch gelijk dat stomme deuntje zingen en kom er dan maar weer eens af) - met Bennie (en Eve en Aidan). echt een boek waarin je een paar dagen helemaal wegduikt. en trouwens ook leuk verfilmd. bij de avondschool moest ik eraan wennen dat het steeds weer over iemand anders ging. maar uiteindelijk vond ik dat juist de kracht van het boek. en ontzettend knap gedaan ook.

Wat met de opmerking:

• Ik had er eerst een beetje Libelle-achtige indruk van (hautain? hoog in de bol?)

zorgde voor een discussie over het uiterlijk in vergelijking met het innerlijk van boeken.

• nou ja - dat heb ik ook vaak (maar sinds Libelle Rascha Pepers weggeeft durf ik ook niet meer zo snotneuserig over te doen) - maar ik heb af en toe die Maeve Binchy's in handen gehad bij de bieb met een idee van "die naam heb ik wel goede dingen over gehoord" maar dan stijgt er zo'n zoetige streekroman luchtje van de pastelkleurige kaft af en daar kan ik niet tegen en dan leg ik het boek weer terug. Ik weet dat je nooit een boek bij zijn kaft mag judgen (beoordelen?) maar ik kan er niets aan doen - een boek met een verkeerde kaft laat ik staan - of ik moet héle goede redenen heb gehoord om het toch mee te nemen. Had ik laatst ook met Ursula LeGuin - ik wilde "Left Hand of Darkness" lezen omdat iemand had gezegd dat het zo'n geweldige boek over vriendschap was en ik had ook gehoord dat zij een behoorlijk leesbare SF schrijfster was en ik wilde dat gewoon een keer proberen. Maar dan staat ze daar in de bieb met zo'n goedkope uitstraling van Ik Ben een Fluts SF Romannetje dat Niets Voorstelt maar nEEm me, nEEm me AUB, met lelijk lettertype en te dik papier en te veel kleuren op de kaft, als een hoer die beter dagen heeft gezien, en dan en dan...Ok ok - ik ben dEEply shallow, ik beken het, ik zal proberen mijn leven te verbeteren, (maar vurtel, hebben jullie dat ook niet soms - stiekum dan misschien?)

Helemaal niet stiekum misschien:

• wat ze tegenwoordig met die kaften doen??? goedkoop en bijna ordinair en helemaal verkeerde kleuren en ja - je zegt het: hoerig. vooral die engelse schrijfsters van dit moment, waaronder binchy - ik heb er in de vakantie een aantal geprobeerd, heldhaftig met een omslagje erom - maar nee - nee. zal misschien in dezelfde categorie thuishoren als daphne du maurier, maar die vind ik dan toch een STUK beter schrijven. men zegt dat binchy ook geweldig schrijft, maar ik heb haar dan nog niet ontdekt. ursula leguin vond ik ook al niet te verteren toen ze nog ordentelijk gekleed was, dus in publiek gewaad hoef ik haar helemaal niet.

ik dacht trouwens ieder keer dat ik wel te oud zou worden zo langzamerhand voor dergerlijk frivool gedoe, maar als jij je er ook aan stoort, is dat voor mij een hele troost....... "deeply shallow" - ga nou gauw.....

Dan komt met wat van de inhoud ook de vertaling van titels aan bod:

• Toen ik vijftien jaar geleden eindexamen avond-HAVO deed en voor Engels kwam aanzetten met een boek van Maeve Binchy ("Light a penny candle") werd dat toegelaten nadat ik een zeer positief stukje erover uit de Volkskrant kon overhandigen. Bij het mondeling zei de juf dat ze het met plezier had gelezen! Tja, kom daar nu maar eens om! MB is in de tuttebollenhoek gezet en er nooit meer uitgekomen. En al werkt ze mij soms op de zenuwen omdat alles op het eind altijd weer zo miraculeus goed komt, ik vind het toch jammer dat MB hier helemaal in de streekromannensfeer is getrokken want daar is ze toch te goed voor. Eigenlijk valt ze tussen de 'echte' literatuur en de streekromannen in, het is een genre wat je in het Nederlands amper hebt. Oke, het zijn bonbonnen maar dan wel van een hele goede bonbonnenmaakster en niet uit de fabriek. Ik vond Tara Road trouwens al een stuk minder sprookjesachtig dan haar vorige boeken en onlangs heb ik uit de bieb een bundel korte verhalen van MB geleend die een heel wat mindere alles-komt-goed-toon hadden (oh, foei, ben de titel vergeten).

• Jaren geleden heb ik gelezen: Het leven is te mooi voor tranen van Maeve BInchy (ook zo'n fantastische titelvertaling, oorspronkelijk heet het: Light a penny candle) Ik kan me herinneren dat ik het echt achter elkaar heb verslonden. Hoezo eten? Dit boek moet uit. Hoezo het is moederdag, we moeten op visite, dit boek moet uit.) Daarna heb ik Vrienden voor het leven (Circle of friends) gelezen, vond ik ook zeer de moeite waard en daarna heb ik er nog een aantal gelezen, waar ik niet eens de titel meer van weet (Volgens mij was Paden der liefde de laatste die ik heb uitgelezen) Het zal misschien aan mij gelegen hebben, maar het verzandde voor mij een beetje in meer van hetzelfde. Maar na herlezing vond ik de eerst genoemde titels nog steeds goed. Ik heb ook nog de verhalenbundel Vluchtige ontmoetingen gelezen en die vond ik wel weer heel leuk (terwijl ik normaal niet van verhalenbundels hou) Misschien kwam het ook door al die herkenningspunten in Londen die er in beschreven staan. Ik zag nu dat er een nieuwe van haar uit is: Het huis op Tara Road en ik merk dat ik daar wel weer nieuwsgierig naar ben. Dus misschien ga ik dat toch kopen.

• "Het leven is te mooi voor tranen" ja die heb ik ook. Bij deze mag de titel wat mij betreft tot ultieme misknoepert worden gebombardeerd, Binchy wordt verslOnden, letterlijk ... Ik lees het liefst half uit mekaar liggende exemplaren omdat die zo lekker openvouwen en desnoods zorg ik ervoor dat ze half uit mekaar gaan liggen - ooit een leen-Binchy drie uur in stromende regenbui op tuinbankje laten liggen, was nog nat toen ik hem naief wou inleveren maar dAAr trapte de biebmistress dus niet in. Dat was dokken geblazen maar ik heb wel bijdehand direct om het ouwe exemplaar gevraagd. en het viel op zich best mee met de schimmel).

Nog even over Tara Road;

• ik heb het midden in de nacht op het vliegveld gekocht. ik was direct weer wakker. dat ging van ooooooooh een nieuwe Binchy (dus Deze Vakantie Kan Niet Meer Stuk). ik vond het boek trouwens nogal tegenvallen. wel leuk, maar wel erg van kabbelend. maar wel passend dus voor aan de seeee ...

• Ik heb een paar weken geleden Tara Road gelezen. Dat las ik vlak na "De uren" van Michael Cunningham, en dat is natuurlijk wel heeeel wat anders (over verschillende genres gesproken). Dat had waarschijnlijk tot gevolg dat ik de eerste 200 blz. dacht "wat een romantisch gezeur, het is net een Bouquetreeksboekje voor vrouwen die dat niet willen lezen". Maar na die 200 blz., die inderdaad zeer romantisch zijn terwijl je toch al aan ziet komen dat het mis gaat, komt er vaart in het verhaal en leest het als een trein. Een aanrader wat mij betreft. Ik heb ook andere boeken van Binchy gelezen, Circle of friends in ieder geval ook. Een keer had ik er eentje mee op vakantie, een hele dikke, en ik had in de trein naar huis de eerste blz. al gelezen. Dat was ik op vakantie weer vergeten, dus toen ik aan het boek wou beginnen, dacht ik @**@ g.v.d. dit ken ik al! Dat viel dus reuze mee en het was goed voor vele uren leesplezier. Even nagekeken: dat was The glass lake. Als het ff kan, lees het dan in het Engels!

En dan weer over de titels:

• The glass lake. voor de taalkneuzen onder ons: de spiegel van het meer

Na het advies;

• Als het ff kan, lees het dan in het Engels!

Kwam de adequate reactie:

• nou, wie weet (we wait)

Bezorgt over je rimpels? Wordt Boekgrrl, het worden vanzelf lachrimpels.

Maar goed, terug naar de kaften.

• er zijn een hoop hele mooie - rascha peper bijvoorbeeld heeft prima omslagen (pandora?) Iain Banks' opvallende zwart/wit serie is stylevol en opvallend (oh sorry, dat zei ik al) Maar als ik dat hoor van de vertalingen van de titels van Binchy - het lijkt alsof haar promotie buro heeft besloten dat ze voor de flutsromannetje imago moet gaan. Maar toch maar toch... ik schaam me een beetje voor dat ik me zo laten afschrikken door het uiterlijk van boeken - terwijl ik in mijn 'echte' leven een voorkeur heb voor de "Never judge a biker by his colours" filosofie. (Mijn ervaring is dat getatoeëerde motor club penningmeesters sneller hun rekeningen betalen dan slijmerige goedbepakte zakenlui - maar dat is Ook dan een soort discriminerend opmerking - moet ik dan onverbeterlijk bevooroordeeld door het leven gaan...?)

De opmerking:

• ik dacht trouwens ieder keer dat ik wel te oud zou worden zo langzamerhand voor dergerlijk frivool gedoe

kan niet ongemerkt voorbij gaan;

• ach ja, wat is leeftijd toch als je hier zit te tikken? Trouwens over leeftijd (off topic roddel alert) de Britse Queen Mother is vandaag 99 - als ze volgende jaar de 100 haalt, krijgt ze dan ook een telegram van haar dochter? (of is dat tegenwoordig een tele-e-mail?)

Die laatste opmerking kwam van:

• Nietbijzonderroyalgrrl

Lachrimpels, dat zei ik toch?!

Samenvatting
Eisjen.

Laatste keer bijgewerkt: 16/11/06   Eisjen: http://home.wxs.nl/~vdk/