(...)
ik ben ook even begonnen in het boekje van Mak, maar vind er echt niets
aan - ja, leuk als je een tripje naar Istanbul maakt, maar anders,
waarom zou je zo'n babbelende reisgids willen lezen? Ik bewaar het voor
een ooit mogelijk toekomstige reis die kant op maar vind zo'n boek echt
geen goede keus voor het boekenweekgeschenk. Wat vinden jullie hiervan?
Ben
het met je eens.....
dito
voor mij, ik kan er ook niet veel mee. bne er al een paar keer in
begonnen en omdat ik niet van te voren wist dat het in Istanboel speelde,
zat ik maar de hele tijd aanknopingspunten te zoeken : waar speelt zich
dit af ? waar gaat het over? het Turkse vermoeden werd sterker, maar ik
vind er ook niet veel aan helaas.
Misschien
is de keuze van dit boek als boekenweek-geschenk gemotiveerd teneinde
onze Turkse
medelanders te plezieren? Wij hebben ook een Turks exemplaar genomen. Al
die Umlauts! Kunnen de Turken die Umlaut niet afschaffen en bijv. daar
waar hij niet nodig is een nieuw teken "uitvinden"? Dat zou een veel
rustiger leesbeeld opleveren, en lijkt me ook handiger bij
computertoetsen-bordgebruik! Overigens vind ik ook niet veel aan dit
boekenweekgeschenk.
Een
relatie met het thema van de boekenweek zie ik ook niet?
Het mooiste boekenweekgeschenk sinds jaren! Ik heb het ademloos
uitgelezen, die man kan schrijven en een betoog op zetten. Maar
misschien komt dat omdat ik nogal geïnteresseerd ben in geschiedenis. En
ook omdat ik nog op de oude brug ben geweest voordat hij afbrandde en de
nieuwe in gebruik werd genomen. Vooral 's avonds op de onderste
verdieping met alle lichtjes was het een sprookje. Ik heb nog steeds een
visitekaartje in mijn portemonnee van een kebabhuisje waar ik ben
geweest. Een beetje slap kaartje, maar met mooie
blauw en gouden opdruk. De brug is ook echt een link tussen oost en west
en een wereld op zich. In Uskudar zijn de mooie paleizen en dure winkels.
In '91 toen ik er was, kwamen er 's avonds ook mensen uit de voormalige
sovjetrepublieken allerlei
spul verkopen. We waren op een achterafplein en daar stonden dan mensen
met 2 truien, een speelgoedtreintje en een messenset. Of een
souvenirasbakje en 3 sleutelboshangertjes enz. Aan de andere kant van de
brug is het oosters, met de blauwe moskee en de Haya Sofia en de
beroemde specerijenmarkt. Maar los van de eigen herinneringen, vond ik
dat hij de mensen zo goed beschreef. Ik vind bovendien dat hij vrij
genuanceerd over de Turkse opvattingen schrijft, ook al zo'n verademing.
Het zal jullie dan ook niet verbazen dat ik ook een Turks exemplaar heb
van de brug, ik kan het wel lezen, maar begrijp het niet ;-)
