De Boekgrrls zagen elkaar In Real Life
met Couperus
Met een klein groepje (grrls waren we, maar aardige grrls) verkenden we gisteren de plekken in Den Haag waar Eline ooit zou hebben gelopen.
Vakkundig gegidst door Edith. Voor Pauline en mij niet alleen een Couperus wandeling, maar ook, als oorspronkelijk Hagenaar, een duik in het verleden. Alleen zij ging bij Marinello en ik bij Gamba mijn ijsjes halen. Voor José was het een kennismaking en bij wie kun je dan beter terecht dan bij Edith die werkelijk ongelofelijk veel wist, ook buiten ons onderwerp om. Als je al geen beroep had, zou je er je brood mee kunnen verdienen Edith.
We startten natuurlijk op het Lange Voorhout, dat voor ons plezier even gauw een geel tapijtje had neergelegd. Het had de dag ervoor flink gewaaid, hoorden we en daardoor waren de bomen een stuk kaler geworden.
Alleen al vanuit het terrasje had je uitzicht op geschiedenis en, voor mij, herinneringen. Tegenover ons de Amerikaanse Ambassade. Hier lag ik ooit nog eens onder een politiepaard tijdens één van de Vietnamdemonstraties. Ja, ja oma vertelt. En ook Bistroquet, waar de beroemde foto van Van Agt en Wiegel werd genomen. Daarnaast, werd me verteld, het huis van Baron Hop, van het wereldberoemd in Nederland, Haagse Hopje.
Verder het paleisje van de Koningin Moeder, waar in Den Haag nog steeds Emma mee wordt bedoeld. Het is nu een museum met op dit moment een, volgens Edith, schitterende glasexpositie. Schuin achter de bomen Hotel des Indes, waar Anna Pavlova overleed en haar kamer nog steeds in ere gehouden wordt. Om de hoek de "Koninklijke" (Biliotheek), die toen nog in een eerbiedwaardig pand zat en waar een prachtige leeszaal was, waar ik als kwekelinge (zo heette dat vroeger, je weet wel oma vertelt) artikelen voor het vak Nederlands moest lezen over de Diminituvitis Neerlandicus, oftewel de stomme gewoonte van Nederlanders om overal een verkleinwoord(je) van te maken. (Een kopje kofje, met een stukje cake en wie heeft er ook een mannetje dat de klusjes opknapt).
Kan je nagaan, we hadden nog geen stap verzet. Tussen Pulchri en Diligentia stond het standbeeld van Couperus door Verkade en daar zijn we eerst naar toe gewandeld. Gauw foto's gemaakt
Op de foto van links naar rechts: Ineke, Edith, Pauline, José).zodat we jullie kunnen bewijzen dat we er inderdaad waren. En toen langs de Koninlijke (Schouwburg deze keer), de oude HBS van Couperus, die er helemaal niet als school uitzag en schuin tegenover ook zoiets Haags, als Broodje van Dootje bleek te liggen (Dim. Neer. enz), verschillende locaties, waar familie van Eline of the Master himself woonde. (
Op plein 1813 werden we bijna nog geronseld als figurant voor de opnamen van de ontdekking van de hemel, die daar 's avonds opgenomen zou worden, maar nee, wij hadden een andere taak.
En na Willem Frederik, de latere Willem I, Van Hogendorp, Van Limburg Stirum en Van Duijn van Maasdam bewonderd te hebben liepen we verder naar het voormalige optrekje van Couperus' schoonouders een witte villa, met een lap tuin eronheen, waar nu vast een ambassade of zoiets in zit.
In de Javastraat bezochten we het Louis Couperusmuseum, gerund door vrijwilligers van de vriendenkring. We werden ontvangen door 2 dames, waarvan er één ons later verliet. De andere bleek 87(!). De tentoonstelling was nu ingericht over zijn reizen naar Japan in het kader van de herdenking van de banden tussen Nederland en Japan. Ze hadden de wassen pop van de schrijver daarvoor in een kimono gehesen, maar normaal gesproken zat hij in smoking achter zijn bureau met een witte bloem in zijn knoopsgat. Als ze binnenkwam vertelde zij, zei ze hem even gedag en maakte ze een praatje met hem.
Ik maakte een foto van het bureau, met de foto van papa C. erboven en ze verzuchtte dat het wel jammer was, dat hij er nu niet zat. Toen de tentoonstelling geopend werd, waren er hoge Japanse gasten uitgenodigd. Later sprak ze de ambassadeur van Japan, die het een mooie tentoonstelling vond. Ze zei dat hij vast niet heeft geweten dat Couperus wel enthousiast was over het land, maar niet zo erg over de Japanners. Zij zelf ook niet voegde ze er aan toe, ze had in een kamp gezeten.
We tekenden het gastenboek en vertrokken weer. Via het bruggetje van de oude heer Takma naar de Mauritskade kwamen we op de Denneweg. (Geen peentjes, wel antiquairs en de prachtige Jugendstilgevel van het voormalig filmhuis. )
Terug op het Lange Voorhout ging de rest van de club nog aan de versnaperingen, maar ik moest weg. Bedankt Edith voor je kundige commentaar en bedankt Pauline en José voor jullie gezelschap. Ik haastte me naar het Plèèn, om de auto op te halen en me via de puinhopen (want er wordt op dit moment ook veel gegraven in Den Haag) naar mijn volgende afspraak te haasten.
Ineke
Het Louis Couperus Genootschap organiseert ook literaire wandelingen voor groepen van 15 personen. Het genootschap organiseert verder in 2001 voor haar donateurs een reis naar Rome.
Dit is hun wandelfolder.
Musea in Den Haag:
- Het Louis Couperus Museum
Javastraat 17
2585 AB Den Haag
Tel./Fax.: 070 364 05 63
Informatie op het Web via bovenstaande link van het Louis Couperus Genootschap. - Kinderboekenmuseum
- Letterkundig Museum en het
- Museum van het boek.
- Museum voor het
Haagse Hopje
Oude Molstraat 30d
Den Haag
tel. 070-3924567
- "Triltintelingen met Couperus".
Een artikel over 'woordkunst' in de Nederlandse literatuur van Marc van Oostendorp
in Onze Taal.
De digitale Hofstad
Den Haag, Regeringsstad, Residentie, hoofdstad van Zuid Holland
De statige antiekmarkt van het Lange Voorhout
Anna Pavlova met literatuur over deze prima ballerina assuluta
Couperus door Kees Verkade in Den Haag
Frank's hobby het verzamelen van informatie over Den Haag
(Meer relevante links toe te voegen, of commentaar? Laat me het even weten: eisjen@boekgrrls.n)
Laatste keer bijgewerkt: 16/12/03 Eisjen
Boekgrrls wordt gesponserd door:
