Meer foto's hier... en hier...
Rianne schreef:
Altijd leuk om weer nieuwe gezichten bij bekende namen te kunnen passen:
Monique en Rim, en nieuwe grrls Alberdina + introducee zag ik voor het
eerst,
de rest (Hanneke, Paula, Lies, Mart, Elma, Tanya had ik geloof ik
allemaal wel eens op een eerder uitje gezien.
Er waren ook (schrik niet)
twee - mannen - mee: het neefje van Tanya en onze noeste stuurman Hans.
Na
de kennismaking voor de logeerboot van Hanneke kozen we het nauwe sop.
Eerst
via de Amstel richting het IJ, met wolkenkrabbers en het monumentale Amstel
hotel aan de ene kant, en mooie Jugendstil panden met torentjes aan de
andere. Vervolgens doken we het centrum in, zigzagend door steeds smallere
grachtjes en onder steeds lagere bruggetjes door, al wuivend naar
geinteresseerde toeristen en Amsterdammers.

Vervolgens naar de West, waar
nog even een tussenstop gemaakt werd bij Hans (we kwamen er onderweg achter
dat alle mannen in Amsterdam Hans heten) om wijn bij te tanken. Langs de
westkant van de Jordaan weer terug naar het zuiden, met korte pitstops bij
een typisch Jordanees cafeetje met opgedirkte dames, en bij een
benzinestation omdat de motor ook dorst had gekregen. De tocht begon nog wat
grauw met een paar druppels, maar inmiddels was de lucht open getrokken en
baadden we in het zonlicht. Eenmaal terug bij de woonboot van Paula en
logeerboot van Hanneke was het tijd om te genieten van het bekende
boekgrrls-buffet en gezellig na te praten, waarbij het af en toe zelfs nog
wel eens oven een boek of gedicht ging.
En Elm@ gaf het telefoongesprek van de man-in-wording weer:
Rory was een beetje overdonderd door alle nieuwe mensen/indrukken gisteren
en zei niet al te veel maar 's avonds aan de telefoon naar zijn grampa waren
de woorden 'Really brilliant!' meerdere malen te horen ;-)

Ik ben erg blij
dat ik toch besloten heb om mee te varen en mijn Schotse logees gewoon mee
te nemen. Er zijn weinig toeristen die ooit zo'n geweldige rondvaart hebben
meegemaakt. Hoogtepunten voor Rory waren de
woonark-met-oud-americaanse-auto-op-dak, de poezenboot, en de 'bumper'
spelen met de waterfietsbootjes ;-) Oja, en de boothond vond hij ook erg
leuk.

Mart genoot ook:
Dank jullie wel voor de organisatie van deze errug feestelijke uitjesdag.
Want dat was 't absoluut en ik heb zwaar genoten. Van die formidabele
ligplekken met die lekker wilde tuinen. Natuurlijk van de boottocht - ik
geloof dat schipper Hans door zowat alle A'damse grachten en grachtjes is
getuft. En 't leukste bruggetje was dat hele lage dingetje: bukken, dames!

Hanneke voegde daar nog aan toe:
Rianne werd wegens haar koninklijke uitstraling en haar wufte handje tot
officiele zwaaidame uitgeroepen, dus daar hadden we ook geen omkijken naar.
Een natural, Bea eat your heart out! Op de Wallen hielden de lichte dames
zichzelf schuil zodat Rory's jonge geest onbedorven bleef. Rim was niet te
bewegen tot een gelegenheidsgedicht, maar wel kreeg ik het felbegeerde
boekgrrlsslipje uitgereikt en een boekje van Rim zodat ik toch waardig
gekleed aan de literatuur kan.
En toen werden er zelfs nog twee heuse gedichten aan gewijd:
BoekgrrlsBootUitje
En zo voeren wij met z'n allen
met grijs'dreigend' wolkendekweer
vanaf vertrekpunt d'Amstel 37, door
d' Amsterdamse grachten, heen en weer.
Van heinde en verre waren boekgrrls gekomen,
net geen dozijn. Wel van de partij, met
een man in wording, en onze kapitein.
Waar geen ander schip kon komen, laveerde hij,
als volleerde gondelier, ons zigzaggend
tussen smaller wordende grachten en een te lage brug.
Plotsklaps moesten we allen liggen, op onze rug,
plat op de vloer, dat was even schrikken!
Maar aan de andere kant ook heel stoer.
En niet te vergeten, de boothond was er overal keffend bij!
Ineens werd het zelfs nog mooi zonnig weer, voor iedereen
een heel vrolijke ommekeer. Vlug werd er wijn, en fris
geserveerd, belegde broodjes, chips en wat al niet meer.
Onze opperzwaaidame wuifde naar alle passanten,
en wij zwaaiden vrolijk mee naar alle kanten.
Het bumberkleven met de waterfietsbootjes
is een verhaal apart, net zoals
de woonark met-oude-Amerikaanse-auto-op-zijn-dak.
De korte onderbrekingen, zoals de plasstop ergens midden in de Jordaan,
en het tanken, moest men wel uit de boot om de wallenkant op te gaan!
We keken onze ogen uit, naar al het vertier, unieke plekken,
kerken, musea, torentjes, mooie panden en d'oude gevels van weleer.
We verbaasden ons steeds weer, en alles met veel plezier
in een heerlijk geheel ontspannen sfeer.
Na afloop van deze gedenkwaardige aparte rondvaarttoer,
hadden wij nog meer te goed, namelijk een verrukkelijk dessert:
HET ONVOLPREZEN BEKENDE BOEKGRRLS BUFFET CULINAIR.
Rim Sartori, augustus 2005/BootUitjeBoekgrrls/Gelegenheidsgedicht.-)
En Lies rijmde:
Ja, we voeren met z'n allen en genoten
dwaze waterfietsers aangestoten
wij een beetje aangeschoten.
zwaaiden naar de and're boten.
Was daar opeens een demonstatie?
door luidspreker klonk declamatie
een hartjesdagorganisatie?
het was voor jaren uit de gratie.
Iets echt Amsterdams van lang geleden
waar wij die dag voorbij dus gleden
dat waren mannen die zich graag verkleedden en op zo'n hartjesdag dat deden.
-Elm@-(fotograaf)-Rory.jpg)