Poëzie en Sculptuur

---

Mail-verslagen

Den Haag was mijn tweede boekgrrls uitje en zodoende ging ik er toch iets meer ontspannen naar toe dan naar de ruilmiddag bij Petra. Volle bak, maar jassen en tassen in de slaapkamer (prachtige stoel, Eisjen) eten op het balkon met uitzicht op het groen en we pasten met z’n allen in de L-vormige kamer, wat bij het voorstellen wel voor wat hilariteit zorgde.

De gedichten met bespreking die volgden, konden misschien niet ieders goedkeuring wegdragen, maar wat zeker gewaardeerd werd was de deskundige leiding van Edith. Zij kan, waar menig dichter niet toe in staat is, voordragen op de juiste manier. Bij één van de gedichten: Op zondag… kwam de uitspraak: life sucks, naar voren, met een aanvulling die ik even vergeten ben. Hier in huis wordt altijd gezegd: life sucks, but it still beats the alternative! Van het enige gedicht in vaste vorm begon ik als vanzelf te watertanden, maar dat hield al snel op na de tweevalksrestauratie en marsupialisatie die volgden…

De wandeling onder een Hollands wolkendek was er een van puur beeldengenot, met het aanstekelijke enthousiasme van Eisjen en de begeleidende teksten van en door Edith. Heerlijk. Ik vond een heleboel beelden erg mooi, maar naast die van Botero bleven mij het meeste bij La Liberté, La Savonette en Le Jour & la Nuit. Ook het Beeld van Visch maakte indruk en leuk detail is dat bij nader onderzoek op internet bleek, dat hij de maker is van het grote beeld van de Giraf in Dordrecht.

Genoten heb ik dus volop en het kon mij niet lang genoeg duren, maar er wachtte ons nog een uitgebreid buffet zodat we langs de architectonisch fraaie Malietoren weer flatwaarts gingen.

Eisjen en Edith, ook van mij bedankt voor jullie gastvrijheid en deskundigheid en leuke dag!

Allereerst wil ik Eisjen bedanken voor het openstellen van haar huis, een grrlsinvasie is niet mis . Heb genoten van alle onderdelen van de dag, de beeldenroute met achtergrondinfo van Eisjen , prachtige beelden: van Botero uiteraard , die heeft ons allemaal lijkt het wel het meest geraakt , het wicht, le jour et la nuit, de stoomafblazende vrouwen, geweldig ....
Het weer zat ons mee , beeldenroute weer .

Ook wil ik edith bedanken voor de keuze van de gedichten en de manier waarop ze het aangepakt heeft om ze te bespreken. Ben gek op gedichten heb toch wat nieuws gelezen, waaronder Diana Ozon.

En last but not least de goede sfeer, de bekende gezichten, de nieuwe gezichten, een dag met eengouden randje .

Wat er nog werd geschreven over de gedichten die we lazen tijdens de poëzieles van Edith.

(...) In zo'n groep mensen bij wie je je vertrouwd voelt, kun je iets verwoorden, een ander gaat daar op door en zo verder (in mijn eentje verwoord ik dingen eigenlijk niet). Wat mij betreft zou een herhaling van de ervaring van zaterdag openingen geven om de onzekerheid tegenover poëzie te verliezen. Vroeger, onbevangener, las ik wel veel poëzie. Ik las in bed mijn 6 jaar jongere zusje vaak gedichten voor. Toen accepteerde ik gewoon de schoonheid van wat ik niet benoemen kon.

En over de beelden die we zagen

Over de beelden: 'Die eeuwige natte droom van de kunstenaar begint me te vervelen'. Ik zou er duizend van willen uitkiezen en zeggen:en nu kerels hebben we genoeg verzonnen schoonheid , ga nu je ogen eens gebruiken en de schoonheid zien die bijvoorbeeld heel erg oude mensen kunnen hebben, of een verontwaardigde vrouw die op het punt staat je een aframmeling te geven. Móói hoor, kan schitterend zijn.

Ik moest wel heel erg lachen toen ik dit las. Maar ze hebben allemaal zelf voor het eerst die natte droom...... en die droom blijft hun hele leven lang bestaan. 
Een boze vrouw! Veel te dagelijks voor de heren.........
Dat zie ik eerder een vrouw beeldhouwen.
Net als de filosLoof.... (beeld van stofzuigende vrouw voor de niet aanwezige grrls)

Dat is een waar woord.. Het is de toeschouwer die al die eerste keren optelt . Het takkewijf was in ieder geval wél erg origineel, qua materiaal. En de filosloof onthutsend origineel qua kleur. Ze was van een blauw dat bijna licht afgaf, hoe onwaarschijnlijk dat ook is bij blauw. (Hé, volgens mij waren die twee originele beelden allebei van een vrouw, dit was niet expres). Maar hoe vrouwvriendelijk zijn die vrouwminnende beeldhouwers. Het toppunt van mannelijk uitbeelden van vrouwelijk schoon vond ik toch wel de vrouw die zonder armen half achterover ligt, zoals Yvonne zei: 'behoorlijk handelingsonbekwaam'. Ernaar kijken deed al pijn aan mijn buikspieren. Ik moest bij die mannelijke kijk op schoonheid denken aan een tirade van Jan Wolkers, waarin hij het zo'n aanslag op de vrouwelijke schoonheid zegt te vinden als ze zwanger wordt. Dat las ik toen ik piepjong was en het steekt me nu nóg.
Maar allee, ik laat ze bezig. Het was mooi en dat was het.

En om een mannelijk voorbeeld te noemen: Erwin Olaf "Voor velen is Olaf vooral bekend geworden met zijn werk waarin hij mensen neerzet die niet voldoen aan het schoonheidsideaal" En Olaf zelf: ´Mensen die er niet bij mógen horen en er desondanks juist heel erg bij wíllen horen, daar hou ik van."

 

Samenvatting
Eisjen

 

      relevante links:

Foto's vam Ri@ en Foto's van Yvonnep

Gedichten van de Poëzieles

Beeldgedichten
Nico Pot

Beeldgedichten
Edith de Gilde

Den Haag Sculptuur

 

---

Laatste keer bijgewerkt: 31/12/04  Eisjen