Er werd heel veel gelachen rond de open haard op televisie. Helaas stortten mijn jochies al om half negen in en toen ben ik ook maar gegaan. Het eten was weer onovertroffen. Ik heb me werkelijk schandalig misdragen door wel zes van Monique's pompoenkoekjes te verorberen en namens mijn kinderen: de brownies waren heerlijk, Afineke!
	Edith bij het TV-haardvuur

Ik heb gesmuld van Maaike's pompoensoep en gegraaid en gesnaaid van veel lekkers van alle anderen. Hoeveel heb je nog over, Elma? Kan de Rotery er nog wat mee? De babies waren babies, de kinderen van 6, 8, 9, 9, 10 en 11 lieten duidelijk van zich horen. Althans de jongens .... mevrouw 6 en mevrouw 11 knutselden, tekenden en fluisterden zich een weggetje door het feest, die vier mannetjes hebben het vuur 'bewaakt'.

 

	Niks leuker dan een vuurtje en het ging (tot half negen) elke keer nog net goed :-)

Stach is nog door de hangmat gevallen, maar zei later: het was voor de hangmat zieliger dan voor mij. Ach ja. En de boeken! Een tafel boordevol, wat zeg ik, twéé tafels boordevol. Er komen vast foto's. Ik heb er een stuk of 25 achtergelaten en maar vijf mee terug genomen. Als dat ieders score is, dan wordt het plezant voor de goede doelen! Maar ik hoop het voor onze gezamenlijke leeslol toch weer niet. De gesprekken rond deze tafels zijn de parels van zó'n feest. Iedereen lijkt alles gelezen te hebben, heeft overal een mening over, spreekt elkaar gretig tegen of valt elkaar enthousiast bij en het is geen moment saai. 

Boekenscore: meegebracht 5 geloof ik, meegenomen 0 (!), op het door Eisjen uitgedeelde van de uitgever gekregen eerste hoofdstuk van Van Paemels Celestien na. Dat was ook de bedoeling; er moet nog véél meer uit, maar er komt maar steeds niks van het selectiewerk dat aan dat wegdoen vooraf moet gaan. Heb evengoed met veel plezier rond de tafels gelopen, opgepakt en gebladerd. Maar het ging me meer om het feestje en de mensen.

Edith leest voor.....

Weer vier nieuwe boekgrrl-gezichten aan mijn 'IRL-collectie' toegevoegd. Nog nooit zo'n grote Brie in het wild gezien :-) Maaike's pompoensoep met appels, room en nootjes... nou daar zijn gewoon geen woorden voor. Enz. enz. Zowel heen- als terugreis per OV prima verlopen en gezellig gemaakt door gezelschap van Monique, Annemarie en op de terugweg ook Willemien. Veel dank aan gastvrouw Elma (gaat het weer een beetje met Max? Hij leek er toen ik wegging niet al te best aan toe!), veel dank aan alle feestgangsters.

Wat een heerlijke avond gisteren! Midden tussen de prachtige herfstbossen stond de oude muziekschool, door Elma met vuurkorven, veel kaarsen, een knetterende DVD-open-haard en zo meer helemaal in stijl was ingericht. Geweldig, Elma! Extra mooi als heks waren naast Elma ook Hanneke, Paula, Jacq en Riny, prachtig. En niet te vergeten de spookachtige kinderen en het mes door Ina's hoofd (schrik niet grrls, ze heeft het overleefd): dat heeft iemand toch wel op de foto??? Alle aangekondigde grrls + kids waren aanwezig, dus ook veel heerlijks om te eten (een wens in vervulling gegaan: ik at voor het eerst van m'n leven geroosterde marsmallows) en ontzettend veel goede boeken. Voor mij een beetje té goed, want ik heb meer meegenomen dan ik van plan was, bijna evenveel als ik heb achtergelaten. Zo raakt de boekenkast niet leeg, natuurlijk. Maar er zitten ook een paar verdere 'doorgevers' bij: in ieder geval kunnen Ineke ('n Henning Mankell) en Chanou (Meisje in hyacinthblauw) over niet al te lang post verwachten ;-)

met een giechel thuiskomen, plakkende handen van de door de''jongetjes'' ridderlijk klaargemaakte marshmellows (geloof dat het ook in mijn neus zat) leuke en enge heksen, grrls, lang niet gezien of voor het eerst gezien. Leuke kamer goede gastvrouw, twee schatten van babies, en nog zo wat jong spul. heerlijke hapjes. kortom blij dat ik erbij kon zijn. Maar..... Met boeken thuisgekomenen ik was van plan te ruimen! 

Een heleboel (voor mij) nog nieuwe gezichten, lekker eten (wat een megabrie! En verder gesmuld van de surimimuffins van Yvonne, de brownies van Afineke en een heerlijk frisse vruchtensalade), gigantisch veel boeken en een prachtlokatie. Ik heb ondanks mijn voornemens toch weer twee boeken meegenomen, maar die werden me dan ook bijna opgedrongen (nog bedankt daarvoor!). Verder natuurlijk alle dozen vol voor Jops goede doel. Ik verkneukel me al helemaal op haar gezicht als ze al dat prachtigs ziet. O ja, Karin: voor jou heb ik Annemarie MacDonald er nog uitgehaald. Ik geef hem volgende week aan Jonna mee, dan komt hij wel bij jou terecht. Mijn foto's zijn niet zo geweldig, maar gelukkig werd er meer gefotografeerd. Het recept voor de pompoensoep, waar om gevraagd werd, is ultrasimpel: doe in een pan: één pompoen (geschild en in stukjes), drie appels, vier aardappels, een spaans pepertje, driekwart liter kruidenbouillon en rozemarijn en laat dat 40 minuten pruttelen. Met de staafmixer pureren en garneren met een druppeltje room en geroosterde amandelsnippers. 

Leuk om na al die jaren de grrlies eens irl te zien (nee dames, ik was dus niet mensenschuw;-))), dank aan Elm@ voor de sfeervolle entourage en aan de grrls voor het menu van heerlijke appeltaart, pompoensoep, brownies, saté en nog zo wat en voor de boeken, waaronder een paar die al heel lang op de lijst 'moet ik nog eens lezen' stonden zoals De stad der blinden en Het parfum. Zodat ik toch nog met een loeizware tas naar huis ging (ondanks goede voornemens om juist boeken op te ruimen). Gelukkig kon ik terug meerijden met Riny. En hoe passend om na zo'n avond door de mist naar huis te rijden!

Heerlijke avond weer met de boekgrrls. Ik was van plan om dit keer voor de grrls te gaan en niet voor de boeken...........en dat is maar ten dele gelukt :-). Want Edith kwam mij steeds weer enthousiast "Strikt" nadragen, en jawel ik geniet er inmiddels al van dus dat was geen misvangst. En als er dan één boek over de brug is.......volgen er veel meer. Een ander hoogtepunt in mijn vangst is : Elementaire deeltjes van Michel Houellebecq en misschien wel een boek met de titel "de archivaris". En wat is het schrikken om mijzelf terug te zien, Hilde :-). 

J@cq

Toen ik mijn lippen zwartverfde voor de spiegel begon ik al een beetje mijn twijfels te krijgen. Je moet wel voortdurend blijven lachen met die zwarte lippen wil je er niet als een spook uit gaan zien. Voortaan kom ik toch maar weer liever naturel, geloof ik dan in Gothic-style ;-). Ik heb genoten van je gastvrijheid en je huis, elm@. Vooral het toilet vond ik een heerlijke relaxplek (ik had bijna hangplek geschreven). Jammer dat er steeds weer wachtenden na mij waren, zodat ik het toilet weer af moest. Je prachtige citaat van Bomans hangt nu ook op mijn plee: "De kunst van het leven is thuis te zijn alsof men op reis is".

Ik kom je huis nog een keer bewonderen in het voorjaar of zo want volgens mij zijn me nog vele mooie hoekjes ontgaan. Het was weer leuk om nieuwe grrls te ontmoeten en oude grrls terug te zien. Uitvoerig bijkletsen met iedereen lukte niet, maar dat doen we wel weer een volgende keer. Iedereen bedankt en tot ziens maar weer bij een volgend uitje!

Dankzij (baby)Joke ben ik er zaterdag ook bij geweest en wat was het leuk! Allerlei gezichten bij emailadressen raden, heksenoutfitten bewonderen en genieten van de entourage (want wat woon jij mooi Elma!). Er was allerlei lekkers te eten en er waren enorm veel boeken. Wow, het leek wel een beetje op de boekenmarkt in Deventer! 

Het was al heel leuk om naar Doorn toe te rijden zo samen met Joke, omdat ik Joke met baby Eva Marit ook nog niet eerder ontmoet had. Baby Stan en Eva Marit zaten samen achterin de auto, tussen boeken, lasagna, pompoensoep en luiertassen. Bij aankomst 'herkende' ik direct Eisjen en Maaike al, die stonden vol 'oooohs' en 'aaaahs' de babies te bewonderen toen we uitstapten. (vond ik best knap van mezelf..) Na het uitladen van de babies, boeken en andere spullen, werd de soep opgewarmd en begon het kennismaken. Volgens mij heb ik me niet eens aan alle aanwezige grrls voorgesteld. Daarvoor excuses, maar 'het zijn er ook zo veel!' Wel leuke chaos! Ook weet ik van veel grrls nu nog wel het gezicht, maar niet meer welke naam er bij hoort.. oeps.. Overigens schrok ik iedere keer van die heks die bij de soep stond. Telkens dacht ik: 'wat moet dat mens daar nou', en iedere keer realiseerde ik me weer dat_het_dus_een_pop_was.. hmm

Goede versiering dus! Het was erg leuk om alle gezichten te leren kennen. Sommigen 'kende' ik al door foto's van Den  Haag sculptuur ed. maar IRL is het nog leuker natuurlijk! Stan vond het ook erg leuk, lekker bij heksen en andere grrls op schoot, al die aandacht viel wel goed bij hem. In tegenstelling tot al die andere grrls die hard proberen hun plankjes thuis leger te krijgen, heb ik eigenlijk lekker veel boeken mee kunnen nemen. 

Niet alleen de Boekgrrls hadden lol - mijn hond Max heeft zich ook prima vermaakt... ---- Max is zijn eet-kater aan het uitslapen... hij heeft zich schandelig gedragen, heeft volgens diverse ooggetuigen vermoedelijk zowat een heel turks brood gejat en naar binnen gewerkt (plus alle andere dingen die hij tijdens zijn doorlopende stofzuiger impersonatie van de vloer gezogen had). Ik was hem al een tijdje kwijt toen Hanneke zei dat hij bij de keukendeur lag en vreemd piepende geluiden maakte. Ik dacht natuurlijk meteen dat hij ergens de weg opgelopen was en na een aanrijding zichzelf hier teruggesleepd had om te sterven... Niets was minder waar, hij was gewoon helemaal volgepropt! Nadat hij zich kreunend naar zijn mandje gesleept had zocht ik zijn opgeblazen buik af voor tekens van ernstigheid maar kon niets vinden.  Gewoon indigestie - eigen schuld, dikke buik (om alweer een nederlands uitdrukking te vermormellen...) 

Nadat alle auto en OV grrlies vertrokken waren hebben Hanneke, Paula en ik allemaal voorzien van vuilniszak snel een rondje gedaan om de grootste deel van de zooi te laten verdwijnen (heerlijk die wegwerp dingen, dank aan iedereen diewat meegebracht heeft, met mijn oorspronkelijk stapeltje hadden we het nooit gered, en ik heb nu ook nog genoeg over voor een volgend feest). Daarna zijn we met drankjes en hapjes terug naar de dubbele vuurkorf gegaan. (Van die hele kleine snoepjesachtig roomkaashapjes - erg lekker.) 

Uiteindelijk gingen we toch naar binnen, nog wat opgeruimd tussendoor, nog meer hapjes gevonden, muziekje erbij.  Een heel surrealistisch moment vond ik toen Hanneke en Paula rond de kamer dansten terwijl ik lekker achterover de restanten van een tomaten/mozarella salade naar binnen werkte. (In de kader van verder opruimen, dat begrijpen jullie natuurlijk wel ;-) Voordat we het wisten was het half 6 (of half 7, geen idee meer of het voor of na de terugdraaing van de klok was eigenlijk). 

Oja, ook leuk, rond 4 uur ging ik naar Angel Plees en zag ineens een mij onbekend boek staan - Het Boek der Engelen! Een prachtig boekcrossing boek die wel _heel_ erg mooi 'geplaatst' was ;-) Rond 10 uur was ik weer op omMax uit te laten en te voeren (half-rations vandaag!) - nog een laatst laagjeopruiming gedaan binnen en buiten, één teiltje afwas maar aan overgehouden. Pyjamagrrl Paula verscheen om af te drogen. Koffie, croissantjes en supergezonde verse overgebleven fruitsappen weggewerkt (wie weet trouwens of die mooie flessen statiegeld hebben of gewoon in de glasbak moeten?)  Tegen de tijd dat we allemaal volledig aangekleed waren en de etensrestjes een beetje verdeeld hadden (o.a de Pooh koeken vonden gretig aftrek bij de Amsterdamse grrls) was het inmiddels tijd voor een Max-wandeling.

We zijn dus met 2 auto's het dorp in gegaan om een rondje Huis Doorn te doen.  Foto gemaakt van een echte paddestoel heksenkring. Naar Keizer Wilhelm gegluurd door de ramen van zijn lugubere rustplek tussen de struiken. Foto van Max genomen op de graf van zijn hondje Senta. Daarna wilden we koffie gaan drinken in Café De Heksenketel (echt waar!) maar die is blijkbaar alleen een avondcafé.  Dan maar naar de deftige Notabelen waar blijkbaar anyone who is anyone in Doorrrrrn uitgebreid gaat brunchen op zondag. Om Paula en Hanneke het dorp uit te loodsen en in de richting van de snelweg te wijzen heb ik ze naar het Maarten Maartenshuis gebracht. (Ik zou zo rondleidingen in Doorn kunnen geven, we hebben zowat allehoogtepunten 'gehad' in die paar uren ;-) 

Inmiddels is het donker - ik heb alle lampjes binnen en buiten weer aangestoken (want het is natuurlijk vandAAg officieel Halloween). In het raam bij mijn buro zie ik de weerspiegeling van alle kaarsenvlammetjes in de kamer terwijl ik buiten ook de verschillende lampen zie branden. Ik ga straks een grote kom pompoensoep eten terwijl ik Sleepy Hollow in de dvd ga schuiven, een klassieke Americaanse horrorstory - ideale Halloween kijkvoer. Olijfje erbij, kaasje, snurkende hond. Ideale afloop van een heerlijk weekend.  Iedereen die erbij was, bedankt voor de boeken, de kadootjes (ik heb echt een beetje jarig gevoel), het eten en vooral voor jullie aanwezigheid. Het was weer een _echte_ grrlIRL (huh?) 

Jij ook bedankt voor de feestelijke aankleding, de mooie muziek en de geweldige Halloweensfeer. Na een dagje op stap te zijn geweest, heb ik bijna niets meer toe te voegen aan alle inmiddels verstuurde mail. Ook ik ben redelijk braaf geweest, d.w.z. ik nam minder mee terug dan ik mee genomen had, slechts 9 boeken (;-)) + de voorpublicatie van Monika van Paemel. Het mooiste wat ik meenam was een klein boekje uit 1937 met het verhaal van Saïdja en Adinda. Prachtige omslag met voorop Saïdja met de buffel en achterop Adinda die uitkijkt over de rijstvelden. Van de boeken die ik meenam gaan er een aantal verder als ik ze uit heb, maar deze komt in de kast bij de mooitjes. Wie moet ik hiervoor bedanken? Naast de ontmoeting met de nieuwe grrls, de boeken, de lekkere dingen en de verklede dames genoot ik ook van de machootjes in de tuin, die steeds meer opgewonden raakte van de vlammen en volgens mij, de avond van hun leven hadden, terwijl op een bank achteraf in een hoekje een meisje diep verzonken was in een mooi verhaal. 

De weergoden houden ook wel heel veel van ons. Bij Utrecht leek het er even op of ik een gigantische onweersbui in reed, maar in Doorn was dat als bij toverslag verdwenen en was het heerlijk in de tuin, net als verleden jaar. Dat houden we erin. Toen ik weg ging lag die arme Max inderdaad piepend en kreunend op zijn stoel, ik ben blij dat het al weer wat beter met hem gaat. 

Zo hebben wij tijdens de lange nazit nog af en toe een kleinigheid weggewerkt (hop, weer een oogstrelend eenhaps kaasje opgeruimd!) en heb ik vanmorgen ontbeten met spannend groen sap en vond ik in mijn doggybag nog van die heerlijke kruimel Pooh? koekjes. Kan ik het recept krijgen trouwens? Was zo in de weer met de saté in de buitenkeuken en het resultaat met enig geweld opdringen aan onschuldige voorbijgangers, dat veel van het binnenfeest mij ontgaan is. Maar ja, ervaring heeft mij geleerd dat de concurrentie zo groot is op een boekgrrls, dat je moet zorgen je waren vroeg in de avond te slijten, vooral als ze bederfelijk zijn. En het is altijd moeilijk voor mij om me van een lekker fikkie los te scheuren. Eigenlijk is het vaak zo op een boekgrrlsuitje: je wisselt met een heleboel mensen een paar zinnetjes uit en af en toe wat langere gesprekken, veel blijk je achteraf helemaal niet gesproken te hebben en toch is het altijd beregezellig. Met mensen waarvan je eigenlijk maar heel weinig weet en dat geeft allemaal niks. Bovendien heb ik dan ook nog eens zo'n slecht geheugen dat ik nauwelijks welke naam bij welk gezicht hoort. We hebben in de nazit nog eens zitten filosoferen wat de boekgrrlsuitjes tot zo'n gouden formule maakt. Ik denk toch dat je door over boeken te mailen toch veel aanroert over Het Leven Zelve. Of zoiets. En daardoor makkelijk verder praat waar de mail ophield. De losse organisatie waarbij iedereen iets doet of laat als het zo uitkomt en iedereen min of meer zichzelf kan zijn zonder krampachtig de schijn op te moeten houden. En het verfrissend gebrek aan er-moet-genetwerkt-worden gedoe.

Helemaal mee eens en daarbij aansluitend: Ik ervaar totaal maar dan ook totaal geen competentiegedoe. Wie leest meer, nog meer, het betere boek, doet er iets mee voor-het-echie enzovoort: het speelt geen rol. [Ik bedacht dit omdat ik me afvroeg waarom de bookcrossing-IRLs toch net iets minder (voor mij) zijn. Daar zit toch wel dat competatieve in, bovendien zijn we (ja, toch ook daar 'we') virtueel met veel meer en dan zie je ook meer verschillende gezichten. En er zijn mannen bij, laat ik dat niet vergeten!]

ik denk ook dat een van de belangrijkste delen van onze 'succes formule' is dat iedereen _volledig vrijwillig_ aanwezig is. Klinkt raar misschien maar iedereen weet dat op vele feesten een deel van de deelnemers er 'semi-verplicht' op komt dagen. Sociale verplichtingen heet dat. Ik weet nog dat na de laatste boekenruil bij Else had ik 's avonds een straatbarbecue met de buren in Utrecht. Voor mijn gevoel 'moest' ik daar even mijn gezicht laten zien. Niet dat het een straf was ofzo, maar toch is het heel anders dan bij de boekgrrls.

De meeste van de overgebleven boeken gingen naar een grrl die ze goed kon gebruiken voor de verkoop voor een goede doel:

ik wil even meejuichen over het fenomeen Boekgrrls. Want vandaag komt zoon de boeken brengen die Maaike mee mocht nemen uit Doorn. Ik ben jullie zo dankbaar. Ga ze morgen genietend sorteren en 19 en 20 november aan de vrouw brengen voor onze goede doelen. Zo fideel ook, dat jullie een groot deel van de overgebleven boeken evengoed naar hier wilden laten gaan, ook al kon ik er niet zijn. 

 

samenvatting mails Elm@
fot's in de tekst van Eisjen