Emma is dood. Akelig realistisch (nieuw! geen zacht, hemels sterven
in kaarslicht) is ze ten onder gegaan aan een hap arsenicum. Dat is nu
twee dagen geleden en ik heb me er niet toe kunnen zetten om een ander
boek te pakken.
Dames, het herlezen van Flauberts Madame Bovary is me niet in de
kouwe kleren gaan zitten. Wat een magistraal boek! Wat een schrijfstijl!
Die man was zijn tijd ver vooruit en deed dingen met taal, waarvan hij
nog niet eens kon weten dat ze later in een ander (kunst)genre de
normaalste zaak van de wereld zouden worden.
Het verhaaltje laat ik voor wat het is. Emma trouwt met Charles
Bovary, een doodgoeie net-niet-dokter, verveelt zich te pletter, leest
en leeft met romantische boekjes, neemt minnaars, richt
haar man beroepsmatig en financieel ten gronde en pleegt na het
uitspreken van het faillissement zelfmoord. So far, so good.
Hoe Flaubert dat allemaal heeft opgeschreven is
onvoorstelbaar. Hij vond de perspectiefwisseling
uit, gebruikte de indirecte rede waardoor de schrijver buiten het
verhaal staat, vond en passant het filmisch schrijven uit (terwijl de
foto ternauwernood bestond)! De scene tijdens een agrarisch congres in
het dorp is het mooiste voorbeeld. Emma wordt verleid door Rodolphe in
een locatie die ik even vergeten ben, maar die buiten het terrein van
het congres ligt. Terwijl dit gebeurt, houdt Flaubert ons op de hoogte
van de openingstoespraak van de burgemeester en de apotheker. En zo
stikt het boek van de in die tijd nieuwe stijlfratsen, die je nu nog
van de ene verbazing in de andere lachbui laten rollen.
Minnaar 2, Léon, en Emma leven zich fysiek uit in
een koets. Je zult het Flaubert niet zien schrijven. In plaats daarvan
beschrijft hij nauwgezet de doelloze tocht van de koets en de
verontwaardiging van koetsier en paard. Dat werkt enorm op de
lachspieren. Scherp is zijn pen als hij 'les bourgeois' beschrijft
en meer dan eens moest ik aan Brel denken. Je zult het me
niet vaak horen zeggen, maar Flauberts Madame Bovary is echte
schrijfkunst. Emma is dood. Wat zal ik nu eens
gaan lezen?
Yvonnep
|
relevante
links:
- IK
over geluk, egoïsme en domheid
'Ik ben een beer; ik ben een os; ik ben een sfinx; ik ben een oester in
zijn schelp; ik ben een parelvisser; ik ben een grasmus met een ijselijke
schreeuw; ik ben een kokosnoot;, ik ben een oud aquaduct; ik ben een rij
melkvaten; ik ben een bord draderige macaroni.' (Gustave Flaubert)
De nieuwe muzikale Orkatervoorstelling IK speelt zich af in het hoofd van
de Franse schrijver Gustave Flaubert. Vaste Orkatermakers Beppe Costa,
Geert Lageveen, Leopold Witte en Gijs de Lange lieten zich inspireren door
het leven en werk van deze gecompliceerde mens. Flaubert was een kleurrijk
vat vol tegenstrijdigheden: kluizenaar en feestneus, levensgenieter en
mensenhater, een gevoelige ziel en een botte beer. Maar vooral obsessief
liefhebber van mooie zinnen en de vrouwelijke ziel.
IK vertelt het verhaal van een schrijver alleen in zijn werkkamer met talloze stemmen en paradoxale ideeën in zijn hoofd. Vijf jaar lang werkt
Flaubert in eenzaamheid aan zijn meesterwerk Madame Bovary. Tegelijkertijd
verwerkt hij het verlies van zijn grote liefde de schrijfster Louise
Colet. Flaubert wordt vertolkt door Beppe Costa. De stemmen in zijn
hoofd, zijn roman- personages, de vrouwen in zijn leven en de mensen om hem heen
worden verbeeld door Geert Lageveen, Leopold Witte, Maartje Teussink, Tamar van den Dop (o.a. Emma Bovary) en Margôt Ros (o.a. Louise Colet). In
een per computer aangestuurd beeld- en geluidsdecor, met live muziek, zang
en dans wordt de ziel en het denken van Flaubert blootgelegd. Zijn zielenroerselen staan voor de manier waarop iedereen vaak wikt en
weegt, herinnert, liefheeft, haat, fantaseert, droomt en verlangt.
Orkater
- De
literaire stoomcursus
van Pieter Steinz in de NRC ging ook op Madame Bovary in. Vergeet na
het lezen van zijn verhaal niet te klikken op de link:
Illustratie:
De invloed van Madame Bovary
- Eerdere aanbeveling voor dit boek bij de
Boekgrrls
- Flaubert bij Literature
Annotations
- Gustave
Flaubert: vie, oeuvres, amis, amours, textes
- Eerdere
discussie bij de grrls over Flaubert
|