Isabel-Clara Lorda Vidal: Een klap van de molenwiek:
Nieuwe verhalen over Don Quichot uit de Lage Landen



Dit Nederlands/Spaans boekje heb ik gisteren in de post ontvangen van de uitgever (dank voor het regelen Eisjen) en gisteravond en vanochtend tussen andere werkzaamheden gelezen. Minder dan 50 nederlands pagina's in totaal. Tien verhalen, waarvan de kortste 3 pagina's en de langste iets minder dan 7. Af en toe heb ik klein stukjes van de Spaans vertalingen
geproefd. (Hier even een mooie kadocitaat voor de vertaalgrrls: 'een vertaler is een schrijver die geen plot hoeft te verzinnen, maar wel een boek opnieuw schrijft.' ) Ik heb nu niet echt tijd om uitgebreid over de inhoud te schrijven maar wil bij deze alleen even vertellen dat Else en ik vanavond naar een feestelijke presentatie van dit boek gaan in Utrecht. Ik ben benieuwd welke van de schrijvers aanwezig zullen zijn. Zal Connie al bijgekomen zijn van haar 50e verjaardagsfeest afgelopen vrijdag? Zijn Herman Brusselmans, Arnon Grunberg en Cees Nooteboom momenteel in het land?. Morgen meer.

De volgende dag:

nou ja zeg! laat het zo zijn dat alle 4 'bekende koppen' er mooi niet aanwezig waren! De andere 6 (voor mij tenminste) minder bekenden waren er wel. Maar kwam ik dan eigenlijk opdagen voor die (mij on)bekende schrijvers koppen? Welnee, grrlies! Ik kwam natuurlijk voor Isabel-Clara Lorda Vidal! Wie?!! Eh, ze is de directrice van de Instituto Cervantes (die dit boek heeft uitgegeven in samenwerking met uitgever Signature) en schreef ook de introductie. En oh, wat is ze mooi! ;-) En wat fijn om te ontdekken dat ze best mooi kan schrijven ook nog.

De rest van het boek is van afwisselend kwaliteit, zoals je kunt verwachten bij zo'n bundel, maar er zit gelukkig een paar juweeltjes ertussen. De bijdragen van Cees en Connie vond ik duidelijk de minst geslaagde. Ze hadden geen 'verhalen' van gemaakt, maar droge essay-achtige stukjes. Grunberg was, uiteraard (goh, hoezo ben ik bevooroordeeld!? ;-) briljant in zijn 3 pagina's. Monika van Paemel's grappig verhaal uit de mond van Rocinant genoot ik ook van. En met Herman Brusselmans heb ik echt hardop moeten lachen. Matthijs van Boxsel schreef een prachtige tirade over hoe dom het Nederlandse volk is met al dat gevecht tegen de zee. En Frank Westerman wint van mij de prijs voor de subtielste 'link' met Don Quichot met zijn journalistieke stukje met een 400 jaar oud boek aan het einde.

Om even terug op de presentatie avond te komen - de eerste en laatste gedeeltes van de avond waren zeer geslaagd. (Een prachtig uitgevoerde 'mini-opera' om mee te beginnen en lekkere Spaanse tapa's om de avond af te ronden.) Maar het middenstuk...  gaap. Ja, sorry, maar ik _houd_ er niet van om voorgelezen te worden. En als er zoveel schrijvers allemaal zonodig een stukje moeten voorlezen, en als dat dan ook nog dan een keer herhaald wordt in het Spaans... Verschrikkelijk was het! Duurde veel te lang. Het was veel beter geweest om een korte discussie sessie te hebben met de schrijvers. Wat achtergrond te horen over het hoe en waarom van de stukjes die ze geschreven hadden. Zoiets dan. Maar goed, om even op een positievere toon te eindigen - het boek is zeker een aanwinst voor iedereen die 'iets' heeft met Don Quichot en/of de Spaanse taal. (Jaja, KerstKadoTip nummer zoveel van mij - voor 12.50 Euro heb je een mooi 2-talig pareltje voor dat Spaans studerende nichtje... ;-)

elma
 

 


Cervantes bij de Boekgrrls

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 12/12/05  Eisjen

Terug naar top pagina