De Engelse titel "half broken things" klinkt beter, maar "het
leugenparadijs" geeft goed weer waar het om draait: het leven van de
personages wordt bepaald door leugens en op basis van die leugens hebben
zij een paradijs geschapen.
Jean Wade is een vrouw van 64, die opgegroeid is in een pleeggezin. Niet
bepaald met succes. Als haar pleegouders overleden zijn voorziet ze in
haar onderhoud door op leegstaande huizen te passen. Ze is daarvoor in
dienst van een bemiddelingsbureau. Dat bureau kondigt aan dat het huis
waar ze nu op gaat passen, een afgelegen landhuis, haar laatste plaatsing
zal zijn, ze wordt te oud.
Als blijkt dat juist dit huis haar past als gegoten, valt die mededeling
haar rauw op het dak. Wat is haar toekomst als ze dit werk niet meer kan
doen? Wegkwijnen in een huis met verarmde zeurende oude mensen? Dat wil ze
zeker niet.
Komt het daardoor dat ze deze keer niet zo oppassend is als anders? Ze
houdt zich niet aan de regels. Als ze per ongeluk een theepot kapot laat
vallen, vallen er ook allerlei sleutels op de grond. Sleutels van de
afgesloten kamers en kasten, de verboden gebieden. En natuurlijk gaat ze
op onderzoek uit.
En als ze Michael en Steph ontmoet, heeft ze er geen enkele moeite mee die
in "haar" huis te laten wonen. Ook Michael en Steph hebben de nodige
problemen in hun leven gehad, en zijn geen stabiele personen. Met zijn
drieën - later vier, want Steph is zwanger- wonen ze heel gelukkig en
tevreden in het huis, maar dat leven is gebaseerd op leugens.
Ieder voor zich weet dat wel, maar er wordt niet over gepraat, zodat ze de
illusie kunnen hebben dat ze een gelukkig gezinnetje zijn. Het voelt ook
eigenlijk zo, vinden ze.
En dan komt er iemand aan de deur, iemand die Michael kent, uit zijn
minder goede verleden. Ze kunnen het niet riskeren dat hun geluk bedorven wordt,
en ze nemen de nodige maatregelen.
Morag Joss schreef dit boek met de vraag:"wat gebeurt er als het leven van
mensen niet meer voorziet in datgene waar ze zo wanhopig naar verlangen?"
Haar personages zijn mensen met tekortkomingen, maar ze zet ze zo neer,
dat de lezer hen sympathiek vindt. Het zijn gewone mensen, met gewone
wensen, alleen zit het leven hen niet mee. Wie zou hen hun "paradijs"
misgunnen?
Het is eigenlijk een verhaal waar niet veel in gebeurt, totdat de
ongewenste gast aanbelt. Maar Joss heeft de spanning er al eerder in
gebracht door Jean al haar belevenissen op te laten schrijven. De
gebeurtenissen van nu, maar ook haar verleden. Deze dagboekstukken zitten
vanaf het begin door het verhaal geweven, waardoor je dus al weet dat er
iets gaat gebeuren.
Je zult alleen door moeten lezen om er achter te komen wat dat is..
En dat doe je..in een angstige verwachting waarin je niet teleurgesteld
wordt!
Marjo van T.
|
Morag Joss groeide op in Schotland en
studeerde aan de Londense Guildhall School of Music. Ze was werkzaam in
de kunstwereld totdat zij in 1997 serieus met schrijven begon, en met
een van haar korte verhalen een prijs won. Inmiddels ontving ze ook de
CWA Silver Dagger, een van de belangrijkste literaire prijzen van
Groot-Brittannië.
Crimezone.nl
|