Op een bankje voor de Kathedraal in de oude stad van Geneve las ik
'Lotte Weeda' van Maarten 't Hart uit. Het zonnetje scheen, om me heen werd de
rust maar heel af en toe doorbroken door een enkele toerist die een foto
wilde. Het stemde mij allemaal mild, ook over het boek van 't Hart. Lees
vooral de prachtige recensie die Kees 't Hart (familie?) schreef in De Groene van 17 september, want die geeft een mooi beeld.
Het thema van het boek is spannend. Lotte Weeda, fotografe, maakt foto's van de mensen uit
het dorp Monward (M'tH woont in Warmond) en in korte tijd overlijden de meeste gefotografeerden. Dit alles beleven we door de pen van iemand die
verdomd veel op Maarten 't Hart lijkt. Nou is mijn probleem dat ik nooit
eerder iets van 't Hart tot een leeseinde wist te brengen, dus. ik kan het
niet vergelijken. Tot op zekere hoogte: want dit boek kreeg ik wel uit.
Het verhaal is ondanks de lijn die er in lijkt te zitten, toch behoorlijk
hakketakkerig. Sommige delen kunnen zelfs volledig op zichzelf staan. Zijtak is daar een geweldig (en hilarisch!) voorbeeld van. Ik moet zeggen
dat ik niet wist dat 't Hart zoveel humor had. Regelmatig moest ik hardop
lachen. Vooral zijn seksscenes zijn om te gillen. Als je het strippen van
je geliefde van dat moment vergelijkt met het villen van een konijn. Ik heb me kostelijk geamuseerd met dit boek, maar ik ben het waarschijnlijk
ook weer zo vergeten. En ik ben zeker niet de enige (lees Kees 't Hart).
Iemand als Maarten 't Hart heeft te veel schrijfervaring om zich hier niet
bewust van te zijn. Is dit een vingeroefening? Moet de echte Lotte Weeda
nog komen? Ik ga moedig in een ander boek van Maarten 't Hart beginnen en
stuur dit boek als een ring op reis. Want ik gun iedereen gulle lachbuien.
Ik ben zeer benieuwd hoe dát dan zal
bevallen. Ik ben een trouwe Maarten 't Hart lezer en verbaasde me dit keer juist over de humor! Wat
dachten jullie van deze: " Van zeven tot tien uur dineerden we in De
Eikenhof, het meest geronommeerde restaurant in de wijde omtrek....We namen beiden het sterk aanbevolen dagmenu. We kregen eerst een
tarbotmousse in een soort medicijnflesje. Een hoeveelheid die net in een
holle kies past. Vervolgens bracht, ruim een halfuur later, een jonge, maar reeds knorrige ober een substantie die verdacht veel leek op een half
kippenlevertje. Elders op het reusachrige levertjesbord schemerde een blaadje
rucola. Uren later, zo leek het, kwam een ondermaats visje. Het had een reusachtig diep bord voor zichzelf alleen. 'Ik begrijp best dat
zo'n visje moet zwemmen', zei ik tegen Sirena, 'maar om daar nu een hele
visvijver bij te serveren lijkt me wat overdreven.' ...Om kwart voor negen
waren we toe aan het hoofdgerecht. Een tournedos op een bord ter grootte
van het achterwiel van een tractor. De tournedos lag op de plaats van de
wieldop. Ernaast een zee van ruimte voor allerhande garnituur, maar die was woest en ledig...Toen ik mijn tournedos voorzichtig
verschoof, ontdekte ik twee flinterdunne sperzieboontjes plus een smal reepje
witlof....Een verrukkelijke plak ijscake, andermaal geserveerd op een bord
waarop je een baby zou kunnen verschonen".
En die seksscenes, er staat me geen enkel boek van hem voor de geest waarin ik ze eerder
tegenkwam. Of heeft er iemand een ander voorbeeld ?
Voor de rest vond ik het een typisch 't Hart boek, goed verzorgd verhaal
met kop en staart en een redelijke spanningsboog. Was in het begin wel even geďrriteerd toen ik meende dat zijn (voor de Bijenkorf geschreven
novelle) De Scheltopusik één-op-één was overgenomen in Lotte Weeda. Maar
ik geloof dat dit toch niet helemaal het geval is, althans ik had geen zin
meer dit later te gaan vergelijken.
Ik
vind hem meestal iets grappigs hebben. Niet alles van hem is even goed,
maar Het Woede de Hele Wereld (zoiets) vond ik echt geweldig Sexscenes
kan ik me eerlijk gezegd ook niet herinneren (maar het is natuurlijk ook
goed mogelijk dat ik die verdrongen heb ;-). Wordt ie ondeugend op zijn
oudere dag ineens??
LOL:
meer een ouwe snoeperd dacht ik zo!