Roelien (midden 30) heeft het gemaakt, ze heeft een
uitstekende,goedbetaalde baan, een mooi huis in Amsterdam Zuid, een
leuke vriendenkring. Maar... is dit het nou wel?
Ze zit niet goed in haar vel, ze vraagt zich af of ze dit leven wel
wilt. Ze heeft alles bereikt wat ze maar bereiken kon maar ziet zich dit
leven niet eeuwig leiden. Op haar werk (reclamebureau) merken ze dat
haar enthousiasme weg is, ze maakt cynische opmerkingen, ze vindt het in
haar hart allemaal maar blabla. Eigenlijk wil ze het roer radicaal
omgooien. Ander werk, andere vrienden, ander leven maar dan ze zal alles
waar ze hard voor gewerkt heeft moeten opgeven. Het huis verkopen, met
veel minder geld moeten doen, niet meer regelmatig op vakantie kunnen
enz. Ze is lange tijd beďnvloed geweest door Peter, haar grote liefde.
Peter was in de vriendenkring het buitenbeentje, de filosoof. Peter was
geobsedeerd door de gedachten over de vrije wil. Peter zélf zat in een
strak keurslijf, moest voldoen aan de verwachtingen van zijn ouders maar
zakte steeds dieper weg. Vooral de vraag: "Staat het hele leven al vast
of kunnen mensen het sturen, hebben zij een vrije wil?" hield hem bezig.
Als ultieme daad van vrije wil pleegt hij zelfmoord. Dit alles speelde
zich af in hun studententijd. Roelien heeft nu pas het gevoel dat ze
zijn woorden begrijpt, nu ze zelf voor de keus staat om het roer wel of
niet om te gooien. Tijdens een etentje op oudejaarsavond met haar
vrienden bespreekt ze haar gedachten en er ontstaat een felle discussie.
Vooral de zelfmoord van Peter wordt besproken en gezien als juist géén
daad van vrije wil maar een daad uit angst om de door zijn ouders
vastgelegde toekomst te doorbreken. Roelien vertelt dat ze denkt aan een
ander leven maar vertelt niet dat ze enorm bang is om al het oude
vertrouwde overboord te gooien. En dan kondigt een vriendin aan dat ze
teruggaat naar haar geboorteland.. Zij gaat dus doen waar Roelien zo
bang voor is, haar leven radicaal veranderen.....
Het verhaal beschrijft de dilemma's waar Roelien voor staat en deze
dilemma's worden van alle kanten belicht door de vrienden van Roelien.
De ene vriend is oprecht geďnteresseerd, de ander laconiek en weer een
ander cynisch. Slim gedaan van de schrijfster want zo komen alle
aspecten die komen kijken bij een dergelijke beslissing naar voren. Op
zich is het goed geschreven alleen gaat het hele verhaal eigenlijk om
een luxe probleem. Ik vroeg me de hele tijd af waarom ik een onprettig
gevoel had bij het lezen van dit boek, dat ligt zeker niet aan de
schrijstijl maar waar lag het dan aan? Maar ik besef nu dat ik steeds in
mijn achterhoofd had "Zij kán tenminste kiezen!" Zij kán zeggen ik doe
een stap terug, ik kies voor minder geld, een minder mooie woning. Al de
twijfels en onzekerheden zijn er zeker maar ondanks al het gefilosofeer
en de discussies komt niet het aspect naar voren dat dit hele 'gedoe'
eigenlijk een enorm luxe probleem is. Al zeer luxe etend en fraaie
wijnen drinkend praten over dat je het allemaal liever anders wilt. Dát
is wat mij persoonlijk stoorde in dit verhaal.
Dettie
In het kort:
Yup krijgt de bibbers: is haar leven wel de moeite waard?
Vooruit, dit is wel erg kort door de bocht, maar tijdens het lezen van
de eerste helft van het boek had ik geen andere korte inhoud kunnen
geven. De vrouw is midden dertig, heeft uitzicht op een prachtige
carričre, heeft een mooi appartement, en kan alle mannen krijgen die ze
wil. Maar het probleem is dat ze alles te oppervlakkig vindt. Is dit het
nu? denkt ze. Ze is ontevreden, maar durft ze haar leven wel om te
gooien? Met haar ouders en broer heeft Roeline gesprekken gehad over de
maakbaarheid van het leven. Haar ouders menen dat alles vastligt:
"in ieder geval de aspecten van liefde, werk, wonen en geld. Ik
(=vader) denk dat sterren veel bepalen en momenten aangeven waarop
er dingen in iemands leven veranderen. Volgens mij heb je er totaal
geeen invloed op, het gebeurt gewoon en dan is het aan jou hoe je
met dat aspect omgaat, maar meer ook niet."
Roeline en broer reageren:
"waar een wil is, is een weg. " "Je hebt je leven helemaal zelf
in de hand."
Op oudejaarsavond komen haar vrienden bij haar eten en drinken, tijd
voor intieme gesprekken. Roeline brengt Peter ter sprake, haar vroegere
vriend, die een eind aan zijn leven maakte. Het was haar al duidelijk
dat ze hem nooit begrepen heeft, en dat wordt er nu nog eens flink
ingewreven. Was zijn daad een daad van ultieme vrije wil, of deed hij
het juist omdat hij geen uitweg meer zag, géén vrije wil meer had? Wat
is de conclusie ten aanzien van haar eigen leven? Kan ze zelf iets
veranderen, of is haar leven al bepaald? De avond bregnt nog enkele
verrassingen: hoe past Roeline die in?
Jammer dat de eerste helft zo zeurderig overkomt. De vrienden zijn
welgesteld, gesetteld, en terwijl ze zich tegoed doen aan luxe zitten ze
maar te zeuren dat het dat toch net niet is. Pas als het boek een eind
gevorderd is wordt het interessant. Maar omdat op de vraag of het leven
wel of niet maakbaar is geen afdoend antwoord te geven valt, blijft het
een open doek. Ik vind het thema interessant genoeg om er een boek over
te lezen dat alle kanten belicht, maar liever aan de hand van andere
personages. De ontevredenheid van deze yuppen irriteert.
Marjo
 Tja,
ha, willen we allemaal niet wat anders op z'n tijd? Dat is inderdaad een
goed en erg makkelijk onderwerp voor de borrelpraat........ Wat mij
altijd verbaast in dit soort discussies is dat men dan gelijk aan grote
ingrijpende veranderingen denkt, zoals een ander huis, verhuizen naar
het buitenland of een geheel andere baan. Maar de onrust zit vaak in de
mensen zelf, veranderen van omgeving en baan zijn vaak tijdelijke
oplossingen om de problemen voor je uit te schuiven. Hoewel je
natuurlijk in een baan kan zitten die wat minder bij je blijkt te passen.
Verder valt me in dit soort discussies op dat het gras blijkbaar altijd
groener is bij de buren. Ik was eens stil en verbouwereerd van een
opmerking van een kennis die jaloers op mij was omdat ik geen kinderen
had en ik dus alles kon doen en laten wat ik wilde. Terwijl diezelfde
persoon goed wist hoe mijn persoonlijke omstandigheden zijn en dat de
werkelijkheid heel anders is.
|
Linda Fontijn (Amsterdam, 1964) werkt al jaren als communicatieadviseur
in de ontwerp- en reclamebranche. Van haar hand verschenen de
kinderboeken Doorzetten en Edgar. Toegankelijk en integer schrijft ze
over doorgaans zwaardere onderwerpen. Wisselkoorts is haar romandebuut.
(De Letteren Spreken)
Paperback | 134 Pagina's | Elbertinck, Uitgeverij | 2005 ISBN:
9085690102
De Debutanten bij de Boekgrrls |
