‘Er bestaat in Nederland weliswaar een wet tegen vrouwenbesnijdenis die al in de jaren negentig is aangenomen, maar toen dacht de regering waarschijnlijk dat ze hiermee genoeg had gedaan. Vrijwel niemand weet precies wat er in die wet staat, er vinden geen medische onderzoeken plaats en er is ook nog nooit iemand voor de rechter verschenen’. ‘Geen wonder’, zeg ik woedend, ‘dat Nederland geldt als een van de landen in Europa waar het gemakkelijk is om je dochter te laten besnijden’. ‘Hoe kan het toch dat ze het nog steeds doen? Na al die jaren?’ ’Daar zijn verschillende redenen voor’, zegt Stella. ‘Ten eerste zijn de meeste mensen er vast van overtuigd dat ze weer zullen teruggaan naar Afrika. En daar, denken de moeders, heeft een onbesneden meisje geen enkele kans. Ten tweede vinden ze dat vrouwenbesnijdenis onderdeel is van hun traditie, hoe hard we ook ons best doen om dat uit hun hoofd te praten. De druk van de groep is gigantisch, en in deze ongastvrije omgeving houden ze nog krampachtiger vast aan hun eigen identiteit. Weet je wat het allerbelangrijkste is? De vrouwen sterker maken. Empowerment. Dat is de sleutel. In principe is besnijdenis een kwestie van vrouwenonderdrukking. Oplossingen zijn een duidelijke wet en straffen. Niets schrikt zo af als de mogelijkheid je kinderen te verliezen’.
’Wat vindt de islam van Female Genital Mutilation/ FGM?’, vraag ik tenslotte heel direct. ‘De houding van de islam is heel duidelijk’, antwoordt Amina. ‘De algemene opvatting is dat vrouwenbesnijdenis niet mag plaatsvinden. Vrouwenbesnijdenis is een misdaad tegen vrouwen.’ ’Maar waarom wordt de islam er dan zo vaak mee geassocieerd?’wil ik weten. ‘Omdat veel bevolkingsgroepen die FGM uitvoeren zich vaak ten onrechte op de islam beroepen. Maar nergens in de koran staat iets over FGM en al helemaal niets positiefs. Het is een pre-islamitisch fenomeen’. Maar wat voor mij het belangrijkste is, is het feit dat de profeet, die immers een voorbeeld is voor alle moslims, zijn dochters niet heeft laten besnijden.’…
Waris Dirie is gevlucht uit Somalië; ze was vijf jaar toen ze de meest wrede vorm van vrouwenbesnijdenis moest ondergaan: infibulatie, waarbij clitoris, kleine en grote schaamlippen worden weggesneden en de vagina wordt dichtgenaaid. In haar autobiografische boeken
Mijn Woestijn en Dochter van de nomaden beschrijft ze haar ervaringen. Dat vrouwenbesnijdenis voorkomt in diverse Afrikaanse landen is bekend; maar hoe is dat in Europa? In Verborgen tranen neemt de schrijfster de lezer mee op haar onderzoeksreis door het moderne Europa. Ze beschrijft op persoonlijke, dramatische en overtuigende wijze over vrouwenbesnijdenis en toont harde feiten. 500.000 meisjes zijn genitaal verminkt en lijden vaak onder de traumatische gevolgen; elk jaar lopen nog eens duizenden vrouwen het risico dezelfde gruwelijke ervaring te ondergaan.
Waris Dirie stelt veel vragen aan daders, slachtoffers, hulpverleners en actievoerders die ze ontmoet. Wie zijn de daders; wie zijn de slachtoffers; hoe is de wetgeving en wat kunnen we eraan doen? Ze gaat zelfs undercover om te kijken welke gynaecologen of plastisch chirurgen bereid zijn om vrouwenbesnijdenis uit te voeren, ondanks het verbod.
Verborgen tranen is bijna een politiek pamflet, bedoeld om regeringen wakker te schudden. Het bevat nuttige informatie over de verschillende vormen van genitale verminking en de gevolgen daarvan. De wettelijke situatie in Europa wordt beschreven naast een overzicht van organisaties in Europa die strijd voeren tegen vrouwenbesnijdenis. Bovenal is het een boek vol kracht en hoop voor alle vrouwen over de hele wereld. Reden om af te sluiten met het volledig opnemen van het manifest dat Waris Dirie heeft opgesteld.
Het Wars Drie Manifest:
Ik wil dat:
- … alle mensen in Europa genitale verminking erkennen als een gemeenschappelijk probleem waarvoor men niet langer de ogen kan sluiten,
- … elke geloofsgemeenschap zich luid en duidelijk uitspreekt tegen genitale verminking,
- … alle Europese regeringen verordeningen uitvaardigen die meisjes beschermen tegen genitale verminking, in Europa en in de hele wereld,
- .. alle Europese regeringen wetten aannemen waarin staat dat daders, man of vrouw, en hun helpers door de rechtbank kunnen worden bestraft,
- …elke ontdekking van genitale verminking bij minderjarigen bij een officier van justitie moet worden gemeld,
- … alle Europese landen genitale verminking beschouwen als politieke vervolging en die erkennen als asielgrond,
- … iedereen duidelijk wordt gemaakt dat het bij genitale verminking niet gaat om een culturele traditie, maar om een misdrijf,
- … alle slachtoffers van genitale verminking eindelijk menselijk en met gevoel worden behandeld,
- … alle mensen die in de gezondheidszorg werken, worden geïnformeerd over FGM en weten hoe ze met de slachtoffers moeten omgaan en hoe ze hen kunnen helpen,
- … elke vrouw die dat wenst, gratis een hersteloperatie kan ondergaan en daarbij psychologisch wordt begeleid,
- … eindelijk openlijk over genitale verminking kan worden gepraat,
- … alle FGM-hulporganisaties eindelijk voldoende geld krijgen, zodat ze met succes kunnen werken,
- … alle mensen in Europa mijn droom dat er een einde komt aan genitale verminking in praktijk kunnen brengen.
September 2005
Lennie Haarsma
|
Wat is vrouwenbesnijdenis?
Vrouwenbesnijdenis kan verschillende verschijnings- vormen
aannemen. Het kan de gehele of de gedeeltelijke verwijdering van het vrouwelijke geslachtsorgaan
inhouden. (Meer informatie bij Amnesty
International)
Wetgeving in Nederland
De Nederlandse overheid heeft, evenals een aantal andere Europese landen, alle vormen van meisjesbesnijdenis verboden.
(Meer informatie op meisjesbesnijdenis.nl)
![Omslag ONZE VERBORGEN TRANEN[9058313727]](../../Bgimages/Schrijvers/DirieWaris.jpg)
|
