"Als Remco Campert een lichtvoetig schrijver is, dan is dat niet bij gebrek
aan ernst, maar uit afkeer van zwaarwichtigheid", zo staat op de achterflap van 'Een
mooie jonge vriendin (en andere belevenissen)' te lezen. Ook in resencies wordt altijd in
dergelijke bewoordingen uitgeweid. Waarom toch altijd die verontschuldigingen? Alsof je
niet zomaar, zonder uitleg mag zeggen dat je Campert graag leest. En goed vindt. In ieder
geval heb heb ik weer met plezier en menige (glim-)lach de nieuwe Campertverhalen gelezen.
Zoals het verhaal "Besturen' over vriend Wim, van zijn vak kunstenaar maar hij zit
ook in veel besturen in de kunstwereld, al vraagt de schrijver zich af waarom, want veel
bestuurscapaciteiten heeft Wim niet:
'Je zit dus eigenlijk een beetje voor veredeld spek en bonen in zo'n bestuur',
stelde ik vast. 'Zo zou ik het niet willen noemen', zei hij. 'Ik zit erin omdat ik
kunstenaar ben en uit dien hoofde natuurlijk heel wat kan bijdragen, al was het alleen
maar mijn aanwezigheid. Die geeft een soort goedkeuringsstempel aan het geheel(......) En
mochten ze even twijfelen aan mij waarde voor het bestuur, dan laat ik losjes vallen dat
ik Karel Appel laatst nog sprak. Dat doet het altijd goed, want Cobra staat in die kringen
in hoogaanzien. Of ik laat doorschemeren dat ik met Bernard Haitink op school heb gezeten
of dat Ko van Dijk bij ons thuis over de vloer kwam. Zulke dingen maken diepe indruk. Dan
zit ik weer besturen lang goed.'
Geweldig vindt ik dat, ik zie meteen zo'n bestuurskamer voor me met zo'n
bepaald type mannen in pakken die veel geld verdienen maar ook 'heel erg veel van cultuur
houden' en dan ertussen hun 'stempel van goedkeuring'.
Hilde
"Er is EEn troost: goede smaak is net zo vergankelijk als slechte smaak.
Nog niet zo lang geleden was het een revolutionaire daad van goede smaak om een Karel
Appel aan je muur te hebben hangen. Dat is het natuurlijk al lang niet meer nu iederEEn
een litho van Appel, vervalst of niet, in zijn bezit heeft. Met Appel gaat het de kant van
Het Hertje van Van Meegeren uit. Vroeger volgens sommigen een van de schoolvoorbeelden van
slechte smaak." uit: Goede smaak