Bizar boekje. De medisch ontdekking van de clitoris. Leest erg snel
weg - veel korte hoofdstukken, veel wit papier ertussen. Geen hoekjes
omgevouwen dus geen literaire hoogstandjes ofzo maar toch een boek om
lekker van te genieten.
Dat boek las ik een paar jaar geleden. Uit mijn archief:
Wat vond ik er van?
Ik bewonder de originaliteit van het onderwerp en de vorm van
wetenschappelijk verantwoorde uitgave. Een vondst als de gelijkstelling
van de ontdekking van een werelddeel met die van een lichaamsdeel, vind ik
prachtig. De tijdgeest lijkt me goed gevangen (wat ik daarover dan weet
van andere romans die in die tijd in Italië spelen). Alles zit erin: het
gekonkel van universiteitsdecanen, pauzen en bisschoppen, de continue
dreiging van de brandstapel, hoerenhuizen, beeldhouwers. Maar de humor en
ironie scheppen een zo¹n grote afstand dat je niet met de personages
meeleeft. Op enkele momenten na. De weduwe Doña Inés stelt een wel heel
onafhankelijke daad waar je het koud van krijgt. En het eind is ontroerend
en gruwelijk tegelijkertijd. Hier en daar vond ik het wat veel herhaling
en stond de taal me niet aan.
Conclusie:
de moeite waard om eens te lezen, maar niet meenemen op vakantie: je leest
het in een weekend uit.
"Een
vondst als de gelijkstelling van de ontdekking van een werelddeel
met die van een lichaamsdeel, vind ik prachtig."
Al is het natuurlijk een beetje gejat van John Donne... De schrijver
citeert regelmatig de bekendste lijn uit 'Going to Bed' (die ik verder
net opgezocht heb, leuk, even een beetje bladeren in zijn gedichten weer)
License my roving hands, and let them go,
Before, behind, between, above below
O my America my new found land
My kingdome, safeliest when with one man man'd,
My Myne of precious stones, My Emperie,
How blest am I in this discovering thee!